Οι Έλληνες πράκτορες της Στάζι

Η ΣΤΑΖΙ ΠΟΥΛΟΥΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Η ΣΤΑΖΙ , δε δίστασε να πουλήσει ανθρώπους , αθώους πολίτες της Ανατολικής Γερμανίας , προκειμένου αυτοί να γίνουν πειραματόζωα σε φαρμακευτικές εταιρείες της Δύσης .

Οι μυστικές υπηρεσίες της Αν. Γερμανίας , με αυτό τον τρόπο κέρδιζαν εκατομμύρια δολάρια , ως αντάλλαγμα για τις "προσφορές " τους . Οι φαρμακευτικές είχαν τη δυνατότητα να δοκιμάζουν νέα σκευάσματα , χωρίς έγκριση , σε ανθρώπους . Και τα θύματα αυτής της ιστορίας , είχαν τις περισσότερες φορές τραγικό τέλος , έχοντας περάσει φρικιαστικές δοκιμασίες στο κορμί τους .

Ποια Ανατολή και ποιά Δύση ? Μία είναι η υπερδύναμη . Το χρήμα ! Και αυτό πάντα βρίσκει τρόπους να περάσει οποιαδήποτε τείχη .

https://www.neakriti.gr

Η μαύρη Βίβλος των Εγκλημάτων του ΕΑΜ

***

Το κατηγορώ των νεκρών της Ναούσσης κατά του Κομμουνισμού

***

"Επαναστάσεις" και Μυστικές Υπηρεσίες

Ιδού μερικά στοιχεία για να αποκτήσουμε μια εικόνα περί του πως παίζεται το παιχνίδι των Μυστικών Υπηρεσιών με εργαλεία "Επαναστάσεις" και "Εξεγέρσεις".

για να δούμε τα στοιχεία:

1. Αποστολή πρακτόρων διαφόρων μυστικών υπηρεσιών (CIA κλπ) στη χώρα/στόχο με τη μορφή σπουδαστών, τουριστών, εθελοντών, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών κλπ.

2. Ίδρυση ΜΚΟ με αντικείμενο τη μάχη υπέρ διαφόρων ιδεωδών πχ "Δημοκρατία", "Ανθρώπινα Δικαιώματα" κτλ.

3. Προσέλκυση Πανεπιστημιακών, Πολιτικών, Δημοσιογράφων, Στρατιωτικών, είτε με χρηματισμό τους είτε με εκβιασμούς ή με όποιο πρόσφορο τρόπο.

4. Διαφθορά των συνδικαλιστών.

5. Επιλογή ενός ελκυστικού ονόματος της επανάστασης ώστε να είναι συμπαθής στον κόσμο μόλις εμφανιστεί.

6. Ξέσπασμα διαδηλώσεων με οποιαδήποτε αφορμή, σημασία έχει η έναρξη των εκδηλώσεων.

7. Συνθήματα στα αγγλικά για να τα καταλαβαίνει η κοινή γνώμη στις ΗΠΑ/Δυτικό Κόσμο έτσι ώστε να διευκολυνθεί ο προσεταιρισμός του πολιτικού προσωπικού και ο κόσμος.

8. Οι διεφθαρμένοι Πανεπιστημιακοί, Συνδικαλιστές, Πολιτικοί κλπ μετέχουν και καλούν τον κόσμο να μετάσχει στην επανάσταση.

9. Τα ΜΜΕ προβάλλουν την άποψη ότι η επανάσταση οφείλεται γενικώς στην αδικία έτσι ώστε να αποσπάσουν τη συμπάθεια/υποστήριξη της «σιωπηρής πλειοψηφίας».

10. Όταν όλος ο κόσμος έχει στρέψει την προσοχή του στη χώρα/στόχος γίνεται κάποιο σημαντικό γεγονός με αποτέλεσμα να αποσταθεροποιηθεί η τοπική κυβέρνηση

11. Προβοκάτορες προκαλούν επέμβαση των δυνάμεων της τάξης, ακολουθεί βία με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να χάνει τη νομιμοποίηση/υποστήριξη στο εξωτερικό.

12. Ντόπιοι πολιτικοί παράγοντες ζητούν από τον ΟΗΕ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ κλπ να παρέμβουν, να επιβάλλουν κυρώσεις, απαγόρευση ζώνης πτήσεων, ανυπακοή ή στάση μερίδας τουλάχιστον των ΕΔ.από το γαλλικό ιστολόγιο “reseau international”

μετάφραση Απόστολου Αποστολόπουλου

----

Σημείωση: Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν χρειάζεται μεγάλη προσοχή!

Πρέπει ΠΑΝΤΑ να ελέγχουμε:

1. Αν στην Επανάσταση έχει προηγηθεί προπαγάνδα από ΜΜΕ

2. Αν έχει προηγηθεί ποιοι χρηματοδότησαν

3. Αν έχει Διεθνιστικό (Αριστεριστικό) χαρακτήρα

4. Αν έχει false flag Εθνικιστικό (Ναζιστικό) χαρακτήραΑν η Επανάσταση έχει Διεθνιστικό Χαρακτήρα είναι δεδομένο ότι προϋπήρξε προπαγάνδα από τα ΜΜΕ και κατ επέκταση ότι χρηματοδοτείται από ξένα κέντρα σε συνεργασία με τους εκάστοτε ντόπιους τοποτηρητές (μεγαλοΚαρχαρίες).

Ο Διεθνισμός συγκαταλέγεται στα "Επίκτητα Ανακλαστικά" (Πείραμα Pavlov), πράγμα που σημαίνει ότι αναγκαστικά πρέπει να προηγηθεί προπαγάνδα από τα ΜΜΕ με συνεχή ροή, για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, και peeks ανά τακτά χρονικά διαστήματα, άρα κάποιος χρηματοδοτεί συνεχώς, και η ερώτηση είναι ποιος έχει τόσα πολλά εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια να διαθέσει, και για ποιο λόγο; όχι φυσικά επειδή αγαπάει τους λαούς γιατί αν τους αγαπούσε θα μοίραζε τα χρήματα του σε αυτούς, ενώ στην πραγματικότητα αυτού του είδους οι "αγάπες" γίνονται εργαλείο υπερπλουτισμού με διάφορους τρόπους σε διάφορα επίπεδα.

όσον αφορά τα Φυσικά και τα Επίκτητα Ανακλαστικά:

“Το σύνολο των κοινών χαρακτηριστικών που επιβάλλεται από το περιβάλλον και την κληρονομικότητα σε όλα τα άτομα ενός λαού, συνιστά την ψυχή αυτού του λαού. Αυτοί οι χαρακτήρες επειδή ως προς την προέλευση τους είναι κληρονομικοί είναι πολύ σταθεροί”

“οι θεμελιώδης ιδέες θα μπορούσαν να παραλληλιστούν με την μάζα των υδάτων ενός ποταμού που κυλάει με πάρα πολύ αργό και σταθερό ρυθμό. Οι προσωρινές θεωρίες μοιάζουν με μικρούς κυματισμούς που ταράζουν και αλλάζουν την επιφάνεια χωρίς να έχουν πραγματική μεταβολή, αλλά είναι περισσότερο ορατά από την πορεία του ίδιου του ποταμού”

“Οι συνειδητές μας πράξεις απορρέουν από ένα υποσυνείδητο υπόστρωμα, το οποίο διαμορφώνεται κυρίως από κληρονομικές επιδράσεις (φυλή - Γένος). Αυτό το υπόστρωμα περικλείει αναρίθμητα προγονικά κατάλοιπα που συνιστούν την ψυχή της φυλής. Πίσω από τις αναγνωρισμένες αιτίες των πράξεων μας, βρίσκονται μυστικές αιτίες που αγνοούμε. Οι περισσότερες από τις καθημερινές μας πράξεις είναι αποτέλεσμα αυτών των κρυμμένων κινήτρων που μας διαφεύγουν

Υπόβαθρο σταθερό σαν βράχος πάνω στο οποίο εμβολιάζονται ιδέες το ίδιο ασταθείς με την άμμο.

Αυτές οι επιφανειακές (θνησιγενής) πεποιθήσεις έχουν πάντα το αποτύπωμα των ιδιοτήτων της φυλής”

“Οι αληθινοί οδηγοί των λαών είναι οι παραδόσεις τους. Αυτές δεν αλλάζουν εύκολα, αλλάζουν επιφανειακά. Δίχως παραδόσεις, δηλαδή δίχως Εθνική ψυχή, κανένας πολιτισμός δεν είναι δυνατός. Χωρίς σταθερές παραδόσεις δεν υπάρχει πολιτισμός”

αποσπάσματα από το έργο του Gustave Le Bon "Η ψυχολογία των Μαζών"Όσον αφορά το false flag Εθνικιστικό Χαρακτήρα:

θα δούμε σε επόμενο άρθρο ποιοι ήταν οι χρηματοδότες του Χίτλερ, ποιους Εβραίους βιομηχάνους και Τραπεζίτες δεν πείραξε ποτέ, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δύο ταχυτήτων και ποια η σχέση όλης αυτής της ιστορίας με την δημιουργία του Κράτους του Ισραήλ στην Παλαιστίνη.

Η Επιχειρήσεις του Κομμουνιστικό Κόμματος

ΚΚΕ: Φταίει ο καπιταλισμός ηλίθιε και μαλάκα «Έλληνα» ψηφοφόρε!....

Αν τα περισσότερα κόμματα μπορούσαν να έχουν ή να εξασφαλίσουν πόρους από εύπορους χρηματοδότες, για το ΚΚΕ, αυτό φάνταζε μάλλον δύσκολο.

Έτσι το κόμμα, από την παρανομία ακόμη είχε συνειδητοποιήσει ότι, σημαντικό στοιχείο για την επιβίωσή του, ήταν η εξασφάλιση ιδίων πόρων. Και αυτό μπορούσε να γίνει μόνο με την ανάπτυξη μιας πολύπλευρης και πολυποίκιλης επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Οι ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ των μελών και φίλων είναι προφανές ότι δεν αρκούσαν, αποτελούσαν όμως ένα κατ’ αρχήν σημαντικό κεφάλαιο για το ΞΕΚΙΝΗΜΑ αυτών των δραστηριοτήτων…

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ 

Όσοι, για λίγο έστω, έχουν ασχοληθεί με τα οικονομικά του ΚΚΕ, εύκολα μπορούν να καταλάβουν ότι το κόμμα, εκτός από πολιτικό, αποτελεί σοβαρό ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!....

Οι δραστηριότητές του ξεκινούν από τομείς που άπτονται άμεσα της πολιτικής και καταλήγουν στο εισαγωγικό και εξαγωγικό ΕΜΠΟΡΙΟ και ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ!....

Στο ΚΚΕ ανήκει η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε., η οποία αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες τυποεκδοτικές επιχειρήσεις της χώρας. Οι δραστηριότητές της ξεκινούν από το τύπωμα των κομματικών εφημερίδων και εν γένει εντύπων, επεκτείνονται στον «εχθρικό, αστικό Τύπο» και καταλήγουν έως την εκτύπωση ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ!....

Στον ίδιο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ –ΚΚΕ- ανήκει και ένας από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους της χώρας: «Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ», Εκτός από τις εκατοντάδες τίτλους βιβλίων, διαθέτει κι ένα καλό ΔΙΚΤΥΟ βιβλιοπωλείων σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας!....

Σε στενή συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο, ο οποίος διαθέτει και υψηλών προδιαγραφών VIDEO CLUB, ανήκει και εταιρία εισαγωγής, παραγωγής και διακίνησης βίντεο-ταινιών!...

Το μουσικό συγκρότημα PINK FLOYD, ήρθε στην Ελλάδα από καλλιτεχνικό πρακτορείο το οποίο ανήκει στο ΚΚΕ. Το ίδιο πρακτορείο, ωστόσο, εκτός των άλλων, προσέφερε στο φιλοθεάμον κοινό και τον γνωστό Χέβι Μέταλ ALICE COOPER.

Οι προδιαγραφές των εκδηλώσεων αυτών, προσδιορίζουν επαρκώς την επιτυχία της εταιρίας στο χώρο του θεάματος. Στο χώρο των ΜΜΕ και του θεάματος, το ΚΚΕ, αποτελεί γενικώτερο παράγοντα.

Διαθέτει εταιρία μικροφωνικών και ηχητικών εγκαταστάσεων (ΗΧΟΣ), γνωστό ραδιοφωνικό σταθμό 902 FM, ομώνυμο τηλεοπτικό σταθμό, για τον οποίο έχει προμηθευθεί τον κατάλληλο εξοπλισμό. Έχει αποκτήσει και τον νεανικό σταθμό ROCK FM. Ακόμα μετέχει στην ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ και είναι ο κύριος μέτοχος ανερχόμενης επίσης εταιρίας ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ και ΕΡΕΥΝΩΝ!.....

Διαθέτει ακόμα και γνωστή κινηματογραφική αίθουσα. ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ!.....Εκτός από την ιδιοκτησία του γνωστού πρακτορείου LEV TOURS, το ΚΚΕ έχει αναπτύξει κατά περιόδους ένα ευρύτατο πλέγμα δραστηριοτήτων, με την ΜΕΤΑΦΟΡΑ για διακοπές στη χώρα μας τουριστών από τις πρώην ανατολικές χώρες, αλλά και από τη ΔΥΣΗ.

Κατά περιόδους, συνεργαζόταν με ξενοδοχειακά συγκροτήματα στην Κέρκυρα, τη Σαντορίνη, την Ερμιονίδα και την Αττική. Μάλιστα σε γνωστό συγκρότημα στην Ερμιόνη, παραθέριζαν Γάλλοι, ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ!....

Σημαντική συμβολή στις επιχειρήσεις αυτές έχουν και οι «ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ» κομματικές επιχειρήσεις και κυρίως στη ΓΑΛΛΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΣΟΥΗΔΙΑ κ.α. , όπου αντιπροσωπεύουν, με εκεί γραφεία, αεροπορικές εταιρίες και ταξιδιωτικούς οργανισμούς των πρώην ανατολικών χωρών.

Όμως το ΚΚΕ έχει και έντονη δραστηριότητα σε τομείς που ουδεμία σχέση έχουν με την ευρύτερη πολιτική και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ!... ανέπτυξε, κατ’ αρχήν, μια ΠΛΟΥΣΙΑ δραστηριότητα στο Εξαγωγικό και Εισαγωγικό Εμπόριο των χωρών του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού, από εξαγωγές εσπεριδοειδών και ελαφράς Βιομηχανίας, μέχρι εισαγωγές μεγάλων Μηχανημάτων Τεχνικών Έργων!...

Όχι μόνο στενά από και προς την χώρα μας κι όχι μόνο αποκλειστικά για τις δικές τους επιχειρήσεις.

ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΕ και ΒΟΗΘΗΣΕ πολλούς ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ στον τομέα αυτόν και φυσικά επεζήτησε και τη δική τους ΒΟΗΘΕΙΑ!.....

Αυτό μάλιστα παρ’ ολίγο να το εκθέσει ανεπανόρθωτα μετά την κατάρρευση του καθεστώτος ΧΟΝΕΚΕΡ στην Ανατολική Γερμανία, όταν «ΞΕΠΛΕΝΕ» παράνομα χρήματα του καθεστώτος, μέσω μιας εταιρίας που ήλεγχε το ίδιο (ΚΚΕ) και το κυπριακό (ΑΚΕΛ)!......

Έχει επίσης σχέσεις με γνωστές ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΕΣ και ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ του εξωτερικού, (ΓΚΟΛΝΤΜΑΝ ΣΑΚΣ-ΜΟΡΓΚΑΝ κ.α.), αλλά και το οικονομικό του ΠΑΙΧΝΙΔΙ, με άλλα ΚΚ και τις εταιρίες τους, είναι γεγονός αναμφισβήτητο!...

Στις αρχές του 1980, το ΚΚΕ είχε εισάγει, με τη μορφή δανείου για το χτίσιμο του συγκροτήματος του ΠΕΡΙΣΣΟΥ και την αγορά των μηχανημάτων της ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ, ένα όχι και τόσο ευκαταφρόνητο ποσό σε ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑ, από γνωστή ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ του ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ!....Κερδοφόρος τομέας για τις κομματικές επιχειρήσεις είναι όμως και τα τεχνικά έργα. Είτε άμεσα, το ίδιο το κόμμα, είτε έμμεσα, συμμετέχοντας σε κοινοπραξίες, (ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ), παίρνει μέρος από την οικοδόμηση πολυτελών διαμερισμάτων και εξοχικών κατοικιών, μέχρι την κατασκευή του ΑΓΩΓΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ που πρόκειται να φθάσει ως την Ελλάδα!....

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ στις επιχειρήσεις αυτές. Υπάρχουν υπάλληλοι που αντιμετωπίζονται ως κομματικά στελέχη και αμοίβονται με επίπεδα κομματικού μισθού, υπάρχουν και στελέχη που λαμβάνουν αμοιβές αγοράς και μάλιστα ενισχύονται στην περαιτέρω ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ τους εξέλιξη!>…

Το κόμμα εργοδότης εφάρμοζε κατά τον πλέον τυπικό τρόπο τις ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ του υποχρεώσεις, αλλά παράλληλα αρνείται να ΔΕΧΘΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ή ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ!....

ΤΟ ΣΛΟΓΚΑΝ ΕΙΝΑΙ: «Στο κόμμα δεν μπορούμε να κάνουμε ΑΠΕΡΓΙΑ»!.......

Κατά την τελευταία συνεδρίαση της ΚΕ. Του κόμματος, ο επί των οικονομικών υπεύθυνος Ν. ΚΑΛΟΥΔΗΣ, ισχυρίσθηκε ότι δεν είχε έτοιμο τον οικονομικό απολογισμό και δυσανασχέτησε ιδιαίτερα όταν κάποιοι από τα μέλη του ανώτατου οργάνου ζήτησαν να ενημερωθούν για αυτό!... Είναι κοινό μυστικό στον Περισσό ότι, όχι μόνο τα μέλη της Κ.Ε. αλλά ακόμη και τα μέλη του Π.Γ. δεν γνωρίζουν την πραγματική κατάσταση και το εύρος των ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ των ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ επιχειρήσεων. Τα οικονομικά έχουν πάντα πολύ υψηλή διαβάθμιση «ΑΠΟΡΡΗΤΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ» και μόνο ελάχιστοι γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει.

Επί κεφαλής του οικονομικού επιτελείου βρίσκεται, ο εξ απορρήτων ΣΤΕΝΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ του ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΦΛΩΡΑΚΗ, Ν. ΚΑΛΟΥΔΗΣ. Μαζί με αυτόν, κάποια εκ των πλέον αγνώστων δημόσια προβλημένων στελεχών τη Κ.Ε. (Γ. ΤΡΙΚΑΛΗΝΟΣ, Γ. ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ, Κ. ΚΟΥΚΟΥΒΑΤΗΣ, ΣΤ. ΜΠΕΒΕΡΑΤΟΣ, Γ. ΜΕΪΜΑΡΟΓΛΟΥ, Μ. ΣΤΟΛΙΔΗΣ, Ν. ΣΤΑΦΥΛΙΔΗΣ) γνωρίζουν πραγματικά την οικονομική κατάσταση του ΚΚΕ!......

Όλες οι επιχειρήσεις είναι ΝΟΜΟΤΥΠΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ, με ΜΕΤΟΧΟΥΣ κομματικά στελέχη τα οποία έχουν τοποθετημένες τις ΜΕΤΟΧΕΣ στην τραπεζική θυρίδα κάθε ΕΤΑΙΡΙΑΣ!...

Σε κάθε εταιρία, απασχολούνται κατά περίπτωση, κομματικά στελέχη, νομικοί, λογιστές και μάνατζερς!... σε κάθε περίπτωση, εκτός από ανθρώπους της πιάτσας, υπάρχει και ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ με την οικονομική ΕΠΙΤΡΟΠΗ, ο οποίος μεταφέρει τον τελικό λόγο.

Στην κυριότητα του ΚΚΕ και των επιχειρήσεων του ανήκει ένας σημαντικό ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ, αρκετά από τα οποία αποτελούν δωρεές όπως, τα δύο πολυτελή σπίτια του Χ. ΦΛΩΡΑΚΗ στο Χαλάνδρι και τη Ραφήνα!....

Η ΠΛΕΟΝ ΚΕΡΔΟΦΟΡΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

Είναι η Ναυπηγοεπισκευαστική «ΤΡΑΝΣΟΡΕΪΝΤ ΣΙΠΙΓΚ και ΤΡΕΪΝΤΙΓΚ ΚΟΜΠΑΝΥ», Που εδρεύει στον ΠΕΙΡΑΙΑ. Δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη η οικονομική αυτή δραστηριότητα για ένα ΚΟΜΜΑ της «ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ»!......

ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ ΤΟΥ 1991 ΕΓΙΝΕ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΛΒΕΤΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ….

Ήδη λειτουργούσαν και λειτουργούν στη Μόσχα οι επιχειρήσεις του ΚΚΕ, ΒΕΤ και ΒΕΚ . η δεύτερη το 1989 είχε καθαρά κέρδη 600.000 ΔΟΛΛΑΡΙΑ!...

Η Λαϊκή Τράπεζα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και τα παραρτήματά της σε μια σειρά ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ, ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΚΕ.

Η παρουσία του Μαυρομμάτη, υπεύθυνου των Κομματικών Επιχειρήσεων, στη συνάντηση που είχε η ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΡΗΓΑ το 1991 στη ΜΟΣΧΑ με τον ΜΙΧΑΗΛ ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΩΦ, δεν ήταν καθόλου τυχαία!......

Αθανάσιος Στριγάς



Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

http://dia-kosmos.blogspot.gr/

ΟΤΑΝ Η ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ "ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

γράφει ο Alex Synodinos

Υποθέτω πως οι περισσότεροι αναγνώστες του Θεόδοτου γεννήθηκαν πριν από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και ασφαλώς έχουν ακούσει την επίσημη «δεξιά» ιστορική θεώρηση για την περίοδο εκείνη· πώς δηλαδή οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν το σοβιετικό μπλοκ και τον διεθνή κομμουνισμό όπου κι αν αυτός σήκωσε το «άσχημο κεφάλι του» (για να θυμηθούμε και την περιβόητη φράση του Τρούμαν). Αποτελεί κάποιου είδους ιδιόμορφης ιεροσυλίας να αμφιβητήσει κάποιος αυτή τη θέση, ειδικά στην Ελλάδα όπου η συντηρητική παράταξη θεωρεί την αμερικανική βοήθεια στον Συμμοριτοπόλεμο ως θεόσταλτο δώρο κατά των κομμουνιστών.

Σε αυτό το κείμενο θα καταδείξουμε πως η ψυχροπολεμική πολιτική των ΗΠΑ πολύ απέχει από του να χαρακτηρισθεί ως αντικομμουνιστική «σταυροφορία». Όσον αφορά μάλιστα την ενίσχυση του ελληνικού στρατού κατά την περίοδο του Συμμοριτοπολέμου ήταν το αποτέλεσμα μιας γεωπολιτικής στρατηγικής η οποία δεν θέλει την κάθοδο της Ρωσίας στην ανατολική μεσόγειο. Μια στρατηγική την οποία οι Αμερικάνοι κληρονόμησαν από τους Βρεταννούς και η οποία, εάν επικρατούσαν οι κομμουνιστές το 1949, θα ματαιωνόταν, εφόσον η Ελλάδα θα γινόταν δορυφόρος της (σοβιετικής έστω) Ρωσίας.

Το να αναλύσουμε βέβαια όλη την ιστορία του Ψυχρού Πολέμου σαφώς είναι αδύνατον σε ένα άρθρο· μπορούμε όμως να ερευνήσουμε διάφορα περίεργα περιστατικά εκείνης της περιόδου που αμφισβητούν ευθέως την επίσημη ιστορία όπως μας την έμαθαν.

Ας δούμε λοιπόν τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις στις οποίες οι ΗΠΑ όχι μόνο δεν προσπάθησαν να αναχαιτίσουν τον κομμουνισμό, αλλά συνειδητά βοήθησαν τις κομμουνιστικές δυνάμεις εναντίον των συντηρητικών ή εθνικιστών αντιπάλων τους.

Κίνα


Τσιάνγκ Κάι-σεκ

H Kίνα αποτελεί την πολυπληθέστερη χώρα στο κόσμο και διαθέτει ανεξάντλητες πηγές ενέργειας. Εκ πρώτης όψεως η θεωρία ότι η Κίνα μπορεί να παραδόθηκε συνειδητά στους κομμουνιστές από τις ΗΠΑ στις αρχές του Ψυχρού Πολέμου ακούγεται σαφώς παρανοϊκή. Είναι όμως; Ας εξετάσουμε το θέμα.

Μεταξύ του 1927 και του 1950 η Κίνα βρισκόταν σε έναν εμφύλιο πόλεμο. Οι αντίπαλοι ήταν η νόμιμη κυβέρνηση του εθνικιστικού κόμματος Κουόνμιτανγκ και από την άλλη πλευρά ήταν το Κομμουνιστικό κόμμα. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου πόλεμου επετεύχθη μία συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών για την από κοινού αντιμετώπιση των Ιαπώνων, αλλά με την παράδοση της Ιαπωνίας κατά το 1945 οι κομμουνιστές επέστρεψαν στις παραδοσιακές τους ασχολίες (σαμποτάζ, οικονομικός πόλεμος στη κυβέρνηση, στρατιωτικές επιθέσεις, απαγωγές κ.λπ).

Από στρατιωτικής άποψης τα κυβερνητικά στρατεύματα υπερτερούσαν αλλά αυτό που ο ηγέτης τους Τσιάνγκ Κάι-σεκ δεν είχε υπολογίσει ήταν η προδοσία του φαινομενικά πιό πιστού του συμμάχου, των ΗΠΑ.

Κάθε φορά που η νόμιμη κυβέρνηση ήταν έτοιμη να συντρίψει τους κομμουνιστές πιεζόταν έντονα από τις ΗΠΑ να προχωρήσει σε ανακωχές που ουσιαστικά εξυπηρετούσαν την ανασυγκρότηση των κομμουνιστών.

Ως παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε ότι μόνο κατά το 1946 οι Αμερικανοί ζήτησαν τρείς τέτοιες ανακωχές. Με το τέλος του πολέμου με την Ιαπωνία, χάρη στις δραστηριότητες της αμερικανικής πολιτικής και του Σταίητ Ντηπάρτμεντ χιλιάδες όπλα που κατευθύνονταν για να εξοπλίσουν τον κυβερνητικό στρατό καταστράφηκαν και ένα γενικό εμπάργκο επιβλήθηκε στην Κίνα. Ταυτόχρονα ο Τσιανγκ Κάι-σεκ δεχόταν πιέσεις από τις ΗΠΑ να βάλει τους κομμουνιστές στη κυβέρνηση. Λίγο πριν, οι ΗΠΑ είχαν αρνηθεί να αντίδρασουν στην κατάληψη της Μαντζουρίας απο την ΕΣΣΔ, που επέφερε τον εξοπλισμό των Κινέζων κομμουνιστών με τις τεράστιες ποσότητες οπλισμού που είχαν αποθηκεύσει εκεί οι Ιάπωνες. Στην πράξη λοιπόν, ενώ τα νόμιμα κυβερνητικά στρατεύματα αφοπλίστηκαν, οι κομμουνιστές δεν αντιμετώπισαν πρόβλημα στον εξοπλισμό τους.


το επίσημο περιοδικό του IPR

Σας ακούγονται περίεργα όλα αυτά; Δεν θα έπρεπε. Εκείνη, πράγματι, την περίοδο στην Αμερική η κυρίαρχη άποψη μεταξύ των ειδικών στη Άπω Ανατολή ήταν πως ο Μάο και οι κομμουνιστές αποτελούσαν κάποιο είδος «ιδεαλιστών» και «δημοκρατών» που επιθυμούσαν απλά αγροτικές μεταρρυθμίσεις (...). Πράγματι το υπεύθυνο think tank για θέματα Άπω Ανατολής, το IPR (Institute of Pacific Relations), αποτελούνταν εξ ολοκλήρου από αριστερούς με τεράστια επίδραση στο Στέϊτ Ντιπαρτμεντ. To ΙPR χρηματοδοτούνταν ασφαλώς από τους Rockefellers, οι οποίοι συνέχισαν να το χρηματοδοτούν ακόμα κι όταν το FBI απεκάλυψε ότι το IPR είχε εμπλακεί σε σοβιετικό δίκτυο κατασκοπείας.

Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω η κυβέρνηση του Τσιάνγκ Κάι-σεκ κατέρρευσε έπειτα απο την οικονομική κρίση του 1949 και αποσύρθηκε στη σημερινή Ταϊβάν. Οι κομμουνιστές του Μαο ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας με τα γνωστά αποτελέσματα: Παγίωσαν δηλαδή το καθεστώς με τα περισσότερα ανθρώπινα θύματα στην Ιστορία της Ανθρωπότητας. Πριν ολοκληρώσουμε την αναφορά μας στη Κίνα είναι απαραίτητο να αναφερθούμε και σε μία λιγότερο γνωστή πλευρά της σύγκρουσης. Ο σκληρός πυρήνας των κομμουνιστικών δυνάμεων υπήρξαν οι δάσκαλοι και οι φοιτητές. Τώρα διαβάστε σύμπτωση που δίνει τροφή σε συνομωσιολόγους: για δύο γενιές πριν το τέλος του εμφύλιου κινεζικού πόλεμου η εκπαίδευση στην Κίνα είχε περιέλθει υπό τον απόλυτο έλεγχο του Rockefeller Foundation...

Κούβα



Φουλγκένσιο Μπατίστα

Ας περάσουμε τώρα στην Κούβα, τον παράδεισο των “Ελλήνων” κομμουνιστών, ξέρετε τώρα, Τσε Γκεβάρα, Guantanamera και Viva la Revolución…Βέβαια η επανάσταση στην Κούβα δεν θα είχε καταφέρει πρακτικά τίποτα χωρίς την έμμεση βοήθεια των ΗΠΑ προς τον Κάστρο και τις δυνάμεις του. Ας τα δούμε πιό αναλυτικά. Τον Ιούλιο του 1953 και ενώ η Κούβα βρισκόταν υπό το καθεστώς του Φουλγκένσιο Μπατίστα, ομάδες κομμουνιστών ανταρτών υπό τον Φιντέλ Κάστρο ξεκίνησαν αντάρτικο με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος. Μέσα στις τακτικές τους ήταν οι απαγωγές ξένων υπηκόων, η δολοφονίες πολιτικών αντιπάλων, το σαμποτάζ, οι βομβιστικές επιθέσεις κ.λπ. Όλα αυτά συνδιασμένα με μια έντονη προπαγανδιστική προσπάθεια που παρουσίαζε τους κομμουνιστές ως κάποιου είδους «δημοκρατών» και «μεταρρυθμιστών» που θα μετέτρεπαν την Κούβα σε επίγειο παράδεισο.

Παρότι φαινομενικά οι ΗΠΑ θα έπρεπε να στηρίξουν τον Μπατίστα αφού πολεμούσε εναντίον της εξάπλωσης του κομμουνισμού και της σοβιετικής επιρροής στην Λατινική Αμερική, το Σταίητ Ντηπαρτμεντ φαινόταν πως είχε πεισθεί από την ρητορική του Κάστρο. Έτσι τα δύο τελευταία χρόνια της σύρραξης (1958-59) οι ΗΠΑ απέσυραν την υποστήριξή τους από τον Μπατίστα κάνοντας τελείως εμφανή τη στάση τους αυτήν. Το 1958 το Σταίητ Ντηπαρτμεντ προχώρησε σε ένα γενικό εμπάργκο όπλων στην κυβέρνηση Μπατίστα, ακυρώνοντας μάλιστα και την ήδη προπληρωμένη παραγγελία 1950 τουφεκιών Garand που θα εξόπλιζαν τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Θεωρητικά οι ΗΠΑ ήταν ουδέτερες στη σύγκρουση όμως πρακτικά άφηναν ελεύθερο τον πρώην πρόεδρο της Κούβας Πριό ο οποίος από αμερικανικού εδάφους χρηματοδοτούσε και στήριζε τους αντάρτες.

Το Σταίητ Ντηπαρτμεντ συνέχιζε να πιέζει την κυβέρνηση Μπατίστα και να απαιτεί, υπό καθεστώς γενικευμένης σύρραξης, ο Μπατίστα να παραχωρήσει περισσότερες ελευθερίες στον τύπο (κάτι πρωτοφανές για χώρα σε κατάσταση πολέμου), ενώ ήταν ξεκάθαρο πως αυτό θα το εκμεταλλευόταν η ιδιαίτερα αποτελεσματική προπαγανδιστική μηχανή του Κάστρο. Άλλες πιέσεις από πλευράς ΗΠΑ ήρθαν μέσω μιας τεχνικής στρατιωτικής λεπτομέρειας.

Τα πιό σύγχρονα όπλα που είχε στην διάθεση του ο κουβανικός στρατός είχαν παρασχεθεί από τις ΗΠΑ διαμέσου της MDAP (Military Defence Assistance Programme) το 1952. Στα πλαίσια παροχής αυτής της στρατιωτικής βοήθειας όμως υπήρχε μια δέσμευση: Τα όπλα αυτά να χρησιμοποιηθούν μόνο σε περίπτωση «ημισφαιρικής άμυνας», δηλαδή μόνο σε περίπτωση που η Κούβα δεχόταν επίθεση από άλλη δύναμη εκτός αμερικανικής ηπείρου.

Όταν ο Μπατίστα τα χρησιμοποίησε κατά των κομμουνιστών ανταρτών, οι ΗΠΑ διαμαρτυρήθηκαν έντονα και απαίτησαν την απόσυρση από τις συγκρούσεις όλων των ένοπλων τμημάτων που χρησιμοποιούσαν τέτοιο οπλισμό. Παρά την έντονη δυσαρέσκεια του Σταίητ Ντηπάρτμεντ, ο Μπατίστα αρνήθηκε να υπακούσει εξηγώντας πως η Κούβα βρισκόταν υπό κομμουνιστική επίθεση και οι όροι κάτω από τους οποίους έλαβε τα όπλα κάλυπταν την χρήση τους. Όταν όμως οι κυβερνητικές δυνάμεις προσπάθησαν να προμηθευτούν όπλα από άλλες χώρες, το Σταίητ Ντηπαρτμεντ φρόντισε να παρεμποδίσει την προμήθεια αυτήν.



Φιντέλ Κάστρο-Ο Φιντέλ Κάστρο, στάλθηκε από την NSA με την Υπ. Αριθμών 1792-ΒΧ-1599 απόρρητη ντιρεκτίβα της υπηρεσίας.

Ενώ μενόταν η σύρραξη, στις ΗΠΑ ήταν ξεκάθαρο πως ο Κάστρο είχε κερδίσει με το μέρος του μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ που ενάντια σε κάθε λογική διεργασία τον παρουσίαζαν όχι ως όργανο του διεθνούς κομμουνισμού αλλά ως έναν «ιδεαλιστή» που μαχόταν εναντίον ενός παρωχημένου και διεφθαρμένου καθεστώτος. Το 1957 για παράδειγμα οι New York Times δημοσίευσαν μια σειρά από άρθρα και συνεντεύξεις του Κάστρο που ουσιαστικά τον ηρωοποιούσαν. Αντίστοιχα, όπως προαναφέραμε, το Σταίητ Ντηπαρτμεντ έδειχνε να είχε πεισθεί για την γνησιότητα των λόγων του Κάστρο. Μάλιστα είχε απορρίψει και το ενδεχόμενο, προτεινόμενο τότε από τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Κούβα Ερλ Σμιθ, να γίνουν εκλογές υπό προσωρινή κυβέρνηση και την αποχώρηση του Μπατίστα. Ήταν ξεκάθαρο πως για το Σταίητ Ντηπαρτμεντ μόνο ο Κάστρο ήταν αποδεκτός ως μελλοντικός ηγέτης της Κούβας.

Και ασφαλώς ο Μπατίστα μετά από τις τόσες αμερικανικές πιέσεις και λόγω του εμπάργκο προμήθειας όπλων κατέρρευσε. Ο Κάστρο έγινε λοιπόν ηγέτης της Κούβας, κάτι που τα υπερ του Κάστρο ΜΜΕ στις ΗΠΑ εόρτασαν ως «νίκη της δημοκρατίας» (...). Βέβαια ο Κάστρο ουδέποτε είχε σκοπό να επιβάλει κάποιου είδους δημοκρατία αλλά ένα στυγνό δικτατορικό καθεστώς βίαιης κομμουνιστοποίησης της χώρας. Έφτασε δε στο σημείο μερικά χρόνια αργότερα να εγκαταστήσει, με την βοήθεια της ΕΣΣΔ, πυρηνικούς πυραύλους στη Κούβα οδηγώντας την ανθρωπότητα στα όρια του πυρηνικού ολέθρου και δημιουργώντας την μεγαλύτερη κρίση του Ψυχρού Πολέμου.

Νικαράγουα



Αναστάσσιο Σομόζα-Ντεμπαγιέ

Αλήθεια θυμάστε την Νικαράγουα; Τους Σαντινίστας; Τέλη της δεκαετίας του 1970 κάθε αξιοπρεπής αριστερός αεροκέφαλος δεν αισθανόταν ολοκληρωμένος χωρίς κάποιο σύμβολο των Σαντινίστας να κοσμεί τα ρούχα του. Αλλά ας έρθουμε στο θέμα μας. Την δεκαετία του 60 ξέσπασε εμφύλιος στην Νικαράγουα μεταξύ της κυβέρνησης και των κομμουνιστών ανταρτών Σαντινίστας καθώς και άλλων αντικαθεστωτικών δυνάμεων. Ο πόλεμος τελείωσε με την νίκη των κομμουνιστών ανταρτών και τον Αναστάσιο Σομόζα-Ντεμπαγιέ, ηγέτη του προηγούμενου καθεστώτος, να δραπετεύει εκτός Νικαράγουας και εν συνεχεία να δολοφονείται από κομμουνιστές.

Οποιοσδήποτε φοιτητής πολιτικών επιστημών ή σύγχρονης ιστορίας θα σας πει πως οι ΗΠΑ λογικά θα βοήθησαν τον αντι-κομμουνιστή σύμμαχο τους Σομόσα λόγω του Δόγματος Μονρόε που αποτελεί (υποτίθεται) βασικό πυλώνα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Και σύμφωνα με το Δόγμα Μονρόε ουδέποτε οι ΗΠΑ θα άφηναν κάποια χώρα (πόσο μάλλον κομμουνιστική) εκτός αμερικάνικου ημισφαιρίου να αναμειχθεί στην «πίσω αυλή» της στην αμερικανική ήπειρο. Τα πράγματα βέβαια έγιναν κάπως διαφορετικά. Ας τα δούμε...


διαδήλωση Σαντινίστας

Σε αντίθεση με τις κυβερνητικές δυνάμεις, οι κομμουνιστές αντάρτες είχαν πληθώρα υποστηρικτών: με τις ευλογίες της ΕΣΣΔ λοιπόν, η Κούβα έστελνε όπλα, άνδρες και εξοπλισμό, η Βενεζουέλα στήριζε οικονομικά τους αντάρτες και η Κόστα Ρίκα παραχωρούσε εδάφη της για τις επιχειρήσεις των ανταρτών. Στις αρχές του 1977 ο Δημοκρατικός και μέλος της Τριμερούς Επιτροπής (ή καλύτερα δημιούργημα αυτής της τελευταίας) Τζίμμυ Κάρτερ εκλέχθηκε πρόεδρος των ΗΠΑ. Ενώ μαινόταν ο εμφύλιος, ο Κάρτερ αποφασίσε να, κυριολεκτικά, στραγγαλίσει οικονομικά και στρατιωτικά το καθεστώς Σομόζα στο όνομα των...ανθρωπίνων δικαιωμάτων (βλέπετε το παραμύθι με αυτά δεν είναι καινούριο). Έτσι οι ΗΠΑ επέβαλαν ένα γενικό εμπάργκο όπλων στη Νικαράγουα που πρακτικά σημαίνει την διάλυση των κυβερνητικών δυνάμεων, ενώ άφηνε ανεπηρέαστους τους κομμουνιστές αφού οι τελευταίοι είχαν άλλες πηγές παροχής οπλισμού.

Οι ΗΠΑ όμως δεν σταμάτησαν εκεί, ο Αμερικανός πρέσβης στη Νικαράγουα διατάχθηκε να αρχίσει επαφές με τους Σαντινίστας και να απομακρύνει κάθε βοήθεια από τον Σομόζα. Οι εξαγωγές καφέ και βοδινού κρέατος που κρατούσαν ζωντανή την οικονομία της Νικαράγουας μπλοκαρίσθηκαν από τις ΗΠΑ. Όταν η Νικαράγουα δύο φορές ζήτησε οικονομική βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο αντιπρόσωπος των ΗΠΑ φρόντισε να τη σταματήσει (και τις δύο φορές). Φιλικά προς τη Νικαράγουα κράτη πιέστηκαν έντονα από τις ΗΠΑ να διακόψουν κάθε βοήθεια προς τη χώρα. Και τα αντίστοιχα περιστατικά τις φιλοκομμουνιστικής δράσης των ΗΠΑ στη Νικαράγουα είναι δεκάδες, όμως αναφέραμε εδώ μόνο κάποια ενδεικτικά.

Ως αποτέλεσμα ο Σομόζα ηττήθηκε και στη Νικαράγουα επιβλήθηκε το καθεστώς των κομμουνιστών Σαντινίστας προς τέρψη του Τζίμυ Κάρτερ και των καθοδηγητών του στη Τριμερή Επιτροπή.

Ειδήσεις της εποχής με μικρή συνέντευξη του Σομόζα,
αναφορά στην προδοσία των ΗΠΑ

Συμπεράσματα

Αναφερθήκαμε σε τρεις περιπτώσεις από τον Ψυχρό Πόλεμο, θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και στην αντιμετώπιση που είχε η Ροδεσία από τις ΗΠΑ ή, κατά τη δεκαετία του ’90, η Νότιος Αφρική. Η φιλοκομμουνιστική κληρονομιά των ΗΠΑ βέβαια δεν περιορίζεται στον Ψυχρό Πόλεμο και έπειτα. Όσοι έχουν διαβάσει το άρθρο μας με τίτλο Η WALL STREET ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΗΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ έχουν πάρει μια ιδέα για την δράση της πραγματικής εξουσίας πίσω από τις ΗΠΑ και πώς αυτή δημιούργησε και στήριξε την ΕΣΣΔ.

Η πραγματικότητα με λίγα λόγια είναι αντίθετη με αυτή που μας έμαθαν και νομίζουμε.

Η πραγματική εξουσία στις ΗΠΑ που προαναφέραμε δεν είναι άλλη από το τραπεζιτικό σύστημα και οι διάφορες επιτροπές που επιβάλλουν την πολιτική του όπως: το Council on Foreign Relations, η λέσχη Bilderberg, η Τριμερής Επιτροπή κ.λπ που ελέγχουν πλήρως όλες τις δομές των ΗΠΑ. Tο τραπεζιτικό σύστημα όχι μόνο δεν είδε με κακό μάτι την επέκταση του κομμουνισμού αλλά και την στήριξε όπως εξηγήσαμε. Οι σκοποί του ασφαλώς έρχονται σε αντίθεση με τα πραγματικά συμφέροντα των ΗΠΑ.

Στη πραγματικότητα εκμεταλλεύεται τις ΗΠΑ όπως προηγουμένως είχε χρησιμοποιήσει τις ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες και ειδικά την Βρετανική για να επεκτείνει τα σχέδιά του. Αλλά για να μην σας λέμε εμείς για «μυστικές δομές εξουσίας» στις ΗΠΑ και κατηγορηθούμε για…συνομωσιολογία, ας αφήσουμε έναν γνήσια προοδευτικό ιστορικό, σύμβουλο αμερικανικών κυβερνήσεων και καθηγητή του Βill Clinton, τον prof. Carroll Quigley να μας τα εξηγήσει από το βιβλίο του Tragedy and Hope:

“Υπάρχει μια αληθινή δομή εξουσίας...Είναι αυτή η δομή εξουσίας εναντίον της οποίας η Ριζοσπαστική Δεξιά στις ΗΠΑ επιτίθεται εδώ και χρόνια, με την πεποίθηση ότι έτσι χτυπάει τους κομμουνιστές... [Αυτή η δομή εξουσίας] λειτουργεί, τουλάχιστον μέχρις ένα βαθμό, με τρόπο όπως η Ριζοσπαστική Δεξιά πιστεύει πως δρουν οι κομμουνιστές και [αυτή η δομή εξουσίας] δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα στο να συνεργαστεί με τους κομμουνιστές - και συχνά το κάνει.”

 

Eίπατε τίποτα;

Eνδεικτική Βιβλιογραφία:

1. BOLTON, R.K. (1990) A Dubious "Ally": How America Dumped on its Conservative Friends & Used Communism. New Zealand: Renessaince Press
2. CROCKATT, R. (1995) The United States and the Soviet Union in World Politics, 1941-1991. London: Routledge
3. QUIGLEY, C. (1974) Tragedy and Hope. Calif: Angriff Press
4. WELCH, R. (1971) Again May God Forgive Us. Massachusetts: Belmont Publishing Company

http://theodotus.blogspot.gr/2012/11/blog-post.html
http://dia-kosmos.blogspot.gr/

72 Χρόνια από τη σφαγή της Ελένης Γκατζογιάνη από τους Κομμουνιστές

Τα κτήνη του Κομμουνισμού=«Οι δαίμονες των Αθηνών»

ΤΗΣ ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ

Κυνήγησαν τον πανεπιστημιακό μας, Βρασίδα Καραλή, έως την Αυστραλία και έγιναν το περιεχόμενο ενός βιβλίου «γροθιά» για την «κρίση των κρίσεων» και τη σημερινή ελληνική κοινωνία.

«Ω! Ναι, αυτές οι 'αληθινές αξίες'! Διατυπωμένες από 19χρονους ηθικολόγους που ξέρουν τα πάντα για το ποιες είναι και πώς ορίζονται αυτές οι 'αληθινές αξίες'.

Όταν αργότερα συλλαμβάνονται για απόπειρα ληστείας τράπεζας αποκαλύπτεται ότι είναι γόνοι σούπερ-πλούσιων οικογενειών, που δεν δούλεψαν ούτε μία μέρα στη ζωή τους, που μισούν εκ βαθέων τη μπουρζουά κοινωνία των γονιών τους - εχθροί του Πατέρα τους στην ουσία αλλά ανίκανοι να διαπράξουν πατροκτονία για να λυτρωθούν. Χρησιμοποιούν σλόγκαν του Ερίκο Μαλατέστα και του Μιχαήλ Μπακούνιν. Ένας απ' αυτούς, μάλιστα, πρέπει να έχει διαβάσει και Λουί Αλτουσέρ. Ναι, αυτόν της διάσημης επιστημολογικής διάσπασης… Όλοι επερωτούνται… και επαίρονται από αυτές και όλες τις άλλες βλακείες που οι Γάλλοι διανοούμενοι επινόησαν για να υποκαταστήσουν τη ρητορεία της αυτοδραματοποίησής τους και της απόγνωσης που ένιωθαν για τη συλλογική πολιτική τους εμπειρία. Είναι τόσο γελοίο. Εικοσάχρονα παιδιά πεπεισμένα ότι μόνο αυτά γνωρίζουν τις αληθινές αξίες της κοινωνίας. Αυτό είναι ναρκισσισμός όχι πολιτική άποψη».



Το παραπάνω απόσπασμα από το βιβλίο του πανεπιστημιακού Βρασίδα Καραλή, που εκδόθηκε πριν από λίγο καιρό στην αγγλική γλώσσα και φέρει τον τίτλο «Δαίμονες των Αθηνών», άκρως προφητικό και μία απόδειξη ότι ο ομογενής καθηγητής του Πανεπιστημίου Σίδνεϊ προλαβαίνει τα γεγονότα και βλέπει την ουσιαστική τους διάσταση πολύ πριν αυτά συμβούν. Σ' αυτό το σημείο ο Καραλής αναφέρεται στον Νίκο Ρωμανό, που εμμέσως πλην σαφώς τον κατατάσσει μαζί με άλλους συναφών πρακτικών και σχετικής ιδεολογικής προσέγγισης στους «Δαίμονες των Αθηνών», αναγνωρίζοντας, όμως, το γεγονός ότι αυτά τα παιδιά στερούνται ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο και νιώθουν αβοήθητα.

Το νέο βιβλίο του Βρασίδα Καραλή είναι γροθιά στην ελληνική κρίση, την κρίση των κρίσεων, όπως ο ίδιος την αποκαλεί. Είναι γροθιά στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και στην ελληνική κοινωνία. Είναι αυτοβιογραφικό, όπως αναφέρει στον πρόλογό του ο συγγραφέας, γιατί όλους αυτούς τους δαίμονες τους έζησε. Είναι ένα οδοιπορικό 31 ημερών, μία συλλογή βιωμάτων για τα όσα συνέβησαν στην Αθήνα κατά την περίοδο της «παντελούς ακυβερνησίας και του χάους» όπως χαρακτηρίζει ο ίδιος την περίοδο των 18 μηνών όταν η «χώρα ήταν ουσιαστικά ακυβέρνητη» όπως λέει. Οι μαρτυρίες αυτών των 31 ημερών συλλέχθηκαν σε τρία διαφορετικά του ταξίδια στην Ελλάδα, από τον Σεπτέμβρη του 2011 έως τον Γενάρη του 2013, αλλά για λόγους δραματικής οικονομίας στο βιβλίο τα τοποθετεί όλα σε ένα μήνα.

Και για όσους βιαστούν να κατηγορήσουν τον ομογενή πανεπιστημιακό για αφορισμούς και μηδενισμό ή απλή επανάληψη των θλιβερών γεγονότων που γέννησε η «κρίση των κρίσεων», θα πρέπει να ξέρουν ότι ο Βρασίδας Καραλής δεν αρκείται μόνο στο να τα παρουσιάσει. Ψάχνει, διερωτάται, προβληματίζει και προβληματίζεται, προσπαθώντας να βρει τη ρίζα του κακού ή τη ρίζα της λύσης.

«Η ΑΘΗΝΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ»

Τι είναι, όμως, αυτό το βιβλίο;

«Είναι μία μαρτυρία με στόχο να μπουν όλα αυτά τα πράγματα μαζί ώστε να διαμορφωθεί μία ενιαία αφήγηση γι' αυτήν την ένταση, γι' αυτήν τη φοβερή κατάσταση που είχε δημιουργηθεί εκείνη την εποχή στην Αθήνα, που για μένα ήταν αποκαλυπτική, ήταν σαν την αποκάλυψη του Ιωάννη. Δηλαδή, όπου και να πήγαινες μόνο σοκ ένιωθες. Για παράδειγμα, η σκηνή που είδα να καίγεται ένα κατάστημα εκεί στη Σταδίου και ο άνθρωπος, ο ιδιοκτήτης του να κλαίει, να χτυπιέται, να χτυπάει τα χέρια του στο κεφάλι του ήταν τραγική. Η πυρκαγιά στον κινηματογράφο «Αττικόν» με σημάδεψε για πάντα. Το έζησα. Είδα το χώρο που αγάπησα τόσο πολύ στα νιάτα μου να παραδίνεται στις φλόγες» λέει ο ομογενής πανεπιστημιακός.

Αντιμετωπίζω με σχετική «καχυποψία» το ότι όλα αυτά που συμπεριλαμβάνει στο βιβλίο του, γεγονότα και συζητήσεις όντως τα έζησε όπως τα περιγράφει. Τον ρωτώ γι' αυτό.

«Όλα είναι βίωμα. Έχασα τον αδελφό μου και τον πατέρα μου εκείνη την εποχή και αναγκάστηκα να μπω σε Εφορίες για κληρονομικά και άλλα, εξ ου και οι σχετικές αναφορές. Και όλα τα άλλα προβλήματα σε χωριά και νησιά τα έζησα όλα. Και τα πρόσωπα που αναφέρονται στο βιβλίο ως φίλοι μου είναι πραγματικά πρόσωπα, άλλαξα τα ονόματά τους, αλλά είναι άκρως αυτοβιογραφικό βιβλίο».

Δεν σταματάς όμως στην μαρτυρία. Ο προβληματισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της μαρτυρίας στο βιβλίο σου. Αποκαλείς τους Έλληνες μόνιμους εφήβους, κάνεις λόγο για το «βάλτο» της αρχαιολατρείας και θεωρείς ότι αυτή η νοοτροπία έχει σκοτώσει κάθε ελπίδα για αναγέννηση στην ελληνική κοινωνία του σήμερα.

«Μιλάω για την επίσημη Ελλάδα, για την επίσημη ιδεολογία του ελληνικού κράτους, γιατί ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι κάποιοι από τους απλούς ανθρώπους τα έχουν ξεπεράσει όλα αυτά.

Η δική μου παρέμβαση στο βιβλίο αναφέρεται στην κριτική που κάνω στην επίσημη ιδεολογία του ελληνικού κράτους. Εκείνο που επιδιώκω είναι να δω πώς επηρεάζει τον Έλληνα του σήμερα η πολιτική ιστορία, τι σχέση έχουν με το παρελθόν και την ιστορία. Σε κάποια στιγμή βάζω τον παππού μου μέσα, όχι επειδή ήταν ο παππούς μου, αλλά επειδή ήταν το σύμβολο μιας γενιάς που πήγε στη Μικρά Ασία να πολεμήσει και μετά τους ξέχασαν όλους αυτούς τους ανθρώπους, τους κυνήγησαν, τους έβαλαν στη φυλακή, ξεχνώντας ότι αυτοί οι άνθρωποι τραυματίστηκαν ανεξίτηλα και ανεπανόρθωτα για όλη τους τη ζωή απ' αυτήν την εμπειρία. Και κανένας δεν έχει μιλήσει γι' αυτούς μέχρι σήμερα. Κάνω κριτική της πολιτικής ιστορίας με βάση την εμπειρία των απλών ανθρώπων, του πώς μπορούμε δηλαδή απ' αυτούς να μάθουμε για το τι είναι η Ελλάδα και γι' αυτό με ενδιαφέρει στο τέλος να περάσουμε «πέρα από τον Ζορμπά» όπως λέω, και να δούμε ότι ο χορός του ήταν ένας χορός θανάτου και όχι χορός ευφορίας. Πρέπει να το ξεπεράσουμε για να βρούμε τη σημερινή εικόνα της Ελλάδας όχι αυτή που συντηρείται από το πολιτικό κατεστημένο, αλλά αυτή που βιώνεται από τους καθημερινούς ανθρώπους της. Πρέπει να βρούμε τη ρίζα της λύσης και αν δεν βρούμε τη ρίζα του κακού δεν θα μπορέσουμε».

Η ΝΕΑ ΕΙΚΟΝΑ

-Μιλάς για νέα εικόνα, για σημερινή εικόνα… Προσδιόρισέ την…

«Αν κατορθώσουμε να ξεπεράσουμε αυτό το χάος ... που δεν πιστεύω ότι θα το κατορθώσουμε. Ειλικρινά, το θεωρώ πολύ δύσκολο. Η Ελλάδα πρέπει να πάψει να νιώθει απομονωμένη από ευρύτερες συμμαχίες, να ξεπεράσει τις φοβίες της, και δεν είναι οι φοβίες αυτές κτήμα όλων των Ελλήνων. Εγώ και εσύ είμαστε Έλληνες και δεν τις έχουμε. Οι περισσότερες απ' αυτές έχουν επιβληθεί και προβληθεί κατά τη γνώμη μου από την πολιτική τάξη. Γι' αυτό βάζω τον πολιτικό στο βιβλίο μου, πρώην συμμαθητής μου, που μου είπε ωμά ότι όταν πάψουν να υπάρχουν αυτές οι φοβίες θα πάψει να υπάρχει και η σημερινή πολιτική τάξη, αυτή συντηρεί τις φοβίες και τις προβάλλει.

Για μένα η Ελλάδα πρέπει να δημιουργήσει μία ταυτότητα που κοιτά προς το μέλλον και όχι προς το παρελθόν.

ΚΑΙ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΡΩΜΑΝΟΥ

Η αναφορά σου στην υπόθεση Ρωμανού και στη γενιά αυτή γενικότερα, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα... Μιλάς για πατροκτονία, για ναρκισσισμό. Γίνεσαι σκληρός…

«Καταθέτω την προσωπική μου άποψη και μόνο αυτή. Στην υπόθεση Ρωμανού έχουν γίνει λάθη και από τις δύο μεριές και στην προκειμένη περίπτωση η κυβέρνηση είναι αυτή που έχει το πάνω χέρι. Το παιδί αυτό είναι φανατικό. Γι' αυτό αναφέρω σε κάποιο σημείο ότι αυτά τα παιδιά επαναστατούν εναντίον του κόσμου των πατεράδων τους, αλλά οι ίδιοι είναι ανίκανοι να σκοτώσουν τον Πατέρα, να «κάνουν» την πατροκτονία τους. Με αυτά τα παιδιά μπαίνουμε στον πραγματικό εικοστό αιώνα που κύριο χαρακτηριστικό του είναι ο μηδενισμός, η κατάρρευση όλων των αξιών, πολιτικών εννοώ, χωρίς να έχουν τίποτα να προτείνουν. Και αυτό το παιδί εγώ δεν βλέπω ότι έχει κάτι να προτείνει. Το μόνο που έχει αυτό το παιδί είναι ένα προσωπικό δράμα, που είναι και το δράμα μίας γενιάς βέβαια. Είναι αυτή η γενιά που διαμορφώθηκε μετά το 1990. Γιατί πρέπει να δούμε και ιστορικά τα πράγματα. Αυτή η γενιά τα έπαιρνε όλα ως δεδομένα. Δικά της όλα. Ζούσε σε μία ευσταθή κοινωνία, παραγωγική. Αυτή ήταν όμως και η μεγάλη ψευδαίσθηση που διαμορφώθηκε τα τελευταία 25 χρόνια. Η ελληνική κοινωνία δεν ήταν παραγωγική και η πολιτική τάξη φρόντισε να αποκρύψει αυτήν την πραγματικότητα. Και αυτό που βλέπουμε αυτή τη στιγμή είναι η κατάρρευση της ψευδούς συνείδησης που είχαν καλλιεργήσει οι κυβερνήσεις από το 1989 και μετά και, ειδικά, η κυβέρνηση Καραμανλή, γιατί αυτή ήταν η πολιτική τάξη που επιδείνωσε την κατάσταση και το έκαναν ώστε να μην μπορεί να ελεγχθεί από πουθενά. Δημιούργησαν πιστεύω 'εθνολαϊκισμό' τον οποίο αποδέχθηκε και η Αριστερά. Και θεωρώ την Αριστερά συνυπεύθυνη γιατί 'έχασε' πλέον την πολιτική της γλώσσα. Βλέπουν το σύμπτωμα και ποτέ την αιτία».

ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ… ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ 

Το βιβλίο του ομογενή πανεπιστημιακού είναι αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος του. Είναι ένα βιβλίο με δαίμονες, αυτές τις υπερκόσμιες, ας μου επιτραπεί ο όρος «οντότητες», που κανένας δεν μπορεί να τις ορίσει και κατ' επέκταση να τις πολεμήσει. Τα ξόρκια όπως γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, δεν ενδείκνυνται ως θεραπεία γιατί δεν είναι θεραπεία. Έτσι, λοιπόν, η απαισιοδοξία καθορίζει τους «Δαίμονες των Αθηνών» και δεν είναι μόνο το σύμπτωμα που «ταΐζει» αυτήν την απαισιοδοξία, αλλά και η ιστορική συγκυρία που «έβγαλε» τους δαίμονες στους δρόμους της πόλης, στους δρόμους της Ελλάδας.

«Θεωρώ ότι αυτή είναι η πιο σημαντική κρίση στην ιστορία της Ελλάδας. Η κρίση το 1922 προήλθε από πόλεμο, το ίδιο και αυτή το 1940 και μετά, για τον εμφύλιο ξέρουμε ότι έπαιξαν σπουδαίο ρόλο οι ξένες δυνάμεις στο αλληλοφάγωμά μας. Τώρα, όμως, είναι μία κρίση δική μας, μία κρίση που ξέσπασε εν καιρώ δημοκρατίας, μία κρίση για την οποία φταίει η ελληνική κοινωνία. Είναι αυτοδημιούργητη αυτή η κρίση» καταλήγει ο ομογενής πανεπιστημιακός.

Το τελεσίδικο των λόγων του δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Μόνο μία σκέψη που φοβάμαι να σκεφτώ κουρνιάζει στο μυαλό… «Δαίμονες, δαίμονες, παντού»…

*To βιβλίο μπορείτε να το αγόρασετε στο διαδίκτυο μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης http://www.bookworld.com.au/books/the-demons-of-athens-vrasidas-karalis/p/9781921556418?gclid=CPGZzJfJv8ICFQsGvAodcYoAWw. Θα το βρείτε επίσης και στα καλά βιβλιοπωλεία

http://neoskosmos.com
http://dia-kosmos.blogspot.gr/

Η διδαχή της παράνοιας από την άλωση της παιδείας από τα Κτήνη!....

Πότε ΟΛΟΙ θα καταλάβουν ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του έθνους, αυτός που προετοίμασε εντέχνως την καταστροφή του, είναι η νοοτροπία, ψυχικης νοσογονίας, που λέγεται "η Αριστερά";

Μαθητές ή Ταλιμπάν; Ή, βρήκαν και παίζουν

EΠΙ ΤΕΛΟΥΣ! 'Αρχισαν να ακούγονται και στα ΜΜΕ φωνές που προσδιορίζουν την αιτία της σήψεως ! Πότε ΟΛΟΙ θα καταλάβουν ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του έθνους, αυτός που προετοίμασε εντέχνως την καταστροφή του, είναι η νοοτροπία, ψυχικης νοσογονίας, που λέγεται "η Αριστερά". Από την εποχή του (κατά τινας) "συμμοριτοπολέμου" ή (κατά τινας) "εμφυλίου", την εποχή διώξεως του επενδυτικού κεφαλαίου από τους ... "Εθνάρχες" και "Χαρισματικούς" και των θλιβερών acolytes, μέχρι την σημερινή ολοσχερή άλωση του Υπουργείου Παιδείας από τα ανθρωπάκια της ΟΛΜΕ, του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, των διαφόρων Δραγώνα, Ρεπούση, ΓΑΠ, Κουβέλη κλπ. ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ του όλου εθνικού οικοδομήματος.

Το νόσημα μετεδόθη από το κήρυγμα του ΑΝΤΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ στον Nouvel Observateur το 1975 "αν η Δεξιά δεν αναγνωρίσει την ήττα της η βία ειναι αναπόφευκτη" (βλ το βιβλίο μου Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ σελ.142 κ.ε.) συνεχίσθη από τον μιμητικό "σοσιαλισμό" του "Εθνάρχη" με την κατά μίμηση δίωξη του "μεγάλου ντόπιου και ξένου κεφάλαιου" με το άρθρο 106 παρ. 3 του Καραμανλικού Συντάγματος, επεδεινώθη με τους μύδρους της Παπαρρήγα "ενάντια στην Πλουτοκρατία" και τις "κινητοποιήσεις εντος και εκτός της Βουλής", τις συνεχείς απεργίες των κομματοκινούμενων Συνδικαλιστών, την τελική ολοκληρωτική αποβιομηχάνιση και τέλος την διείσδυση του νοσογόνου ιού στα Σχολεία και Πανεπιστήμια - όλα με την βοήθεια των Ουραγών ψευτοηγετών για τους οποίους η μοναδική φιλοδοξία είναι οι ψηφοι και η καρέκλα της εξουσίας. Ουαί τοις ηττημένοις. Τώρα είναι πλέον τελείως αργά για ανάσχεση του "αριστερού" ρεύματος που έχει εμποτίσι τις ψυχές της νεολαίας.

Ψάλλoμεν το REQUIEM.
Dr Nicolas Kaloy-Καλογερόπουλος, Ph.D.
Geneva
.................

ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ

Η διδαχή της παράνοιας

Σε ολόκληρο τον κόσμο η Παιδεία θεωρείται ευλογία. Ακόμη και στην Ελλάδα, οι παλιοί συνήθιζαν να λένε ότι «όπου ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή». Μόνο στην Ελλάδα της χαχαμπούχα εξέγερσης θα μπορούσε να θεωρηθεί κατάκτηση το κλείσιμο των σχολείων και των πανεπιστημιακών σχολών. Από την εποχή που χλευαζόταν το σύνθημα της ΚΝΕ «Πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα» μέχρι τις καταλήψεις για ψύλλου πήδημα και μέχρι το σύνθημα που γράφτηκε με μαύρο σπρέι «Στον δρόμο της εξέγερσης βαδίζουμε ξανά, 500+ σχολεία κλειστά», το πολυτιμότερο αγαθό που μπορεί να προσφέρει μια κοινωνία στα παιδιά της έχει μπει στον πάτο της ιεράρχησής τους. Κι ενώ κινδύνευσε να καεί η Αθήνα για την εκπαίδευση ενός μόνο νέου –και καταδικασθέντος για ληστεία τράπεζας–, το δικαίωμα στην Παιδεία χιλιάδων άλλων νέων καταπατείται καθημερινά από επαναστατημένα γκρουπούσκουλα που εμποδίζουν την εκπαιδευτική διαδικασία με τους συνήθεις αντιδημοκρατικούς τρόπους.

Πώς κατέληξε λοιπόν η χώρα όμηρος διάφορων παραλογισμών σε κάθε πτυχή του κοινωνικού της βίου; Πώς φτάσαμε κάθε χρόνο –μα κάθε χρόνο!– να καταλαμβάνονται τα σχολεία με παντός είδους αιτήματα; Πώς αυτή η κοινωνία έφτασε σχεδόν να θεσμοποιήσει ετήσιες τελετές καταστροφής των κέντρων των πόλεων και μάλιστα δύο φορές τον χρόνο· μία στις 17 Νοεμβρίου και μία στις 6 Δεκεμβρίου; Μήπως, τελικά, η παράνοια διδάσκεται στη νέα γενιά εξ απαλών ονύχων;

Νίπτει τας χείρας του

Αυτό είναι πολύ πιθανόν, αν σκεφτούμε μια παλιότερη δήλωση ενός εξέχοντος δασκάλου ο οποίος για την παρανομία των καταλήψεων δήλωσε: «Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία ούτε να πω “παιδιά, κάντε καταλήψεις” ούτε “παιδιά, μην κάνετε”. Η εκπαιδευτική κοινότητα, μαθητές και εκπαιδευτικοί, δεν είναι κακό να κινητοποιείται για τα προβλήματα, διότι είναι και μια άσκηση (για τους μαθητές) για να τους προετοιμάζει να γίνουν καλοί πολίτες, ενεργοί πολίτες. Από εκεί και πέρα, η μορφή κινητοποιήσεων που θα επιλέξουν τα παιδιά είναι δικό τους θέμα και δεν θα τους την πούμε εμείς».

Να σημειώσουμε ότι ο εν λόγω δάσκαλος δεν είναι τυχαίος. Ο κ. Θέμης Κοτσιφάκης –ως πρόεδρος της ΟΛΜΕ– είναι ο εκφραστής της συλλογικής βούλησης των καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης. Τι διδάσκει ο δάσκαλος-συνδικαλιστής; Οτι δεν είναι δουλειά των καθηγητών να εξηγήσουν στα παιδιά τη διαφορά νομιμότητας και παρανομίας; Οτι δεν είναι δουλειά τους να πουν ποια «μορφή κινητοποιήσεων θα επιλέξουν τα παιδιά»; Οτι αυτός ως δάσκαλος είναι αμέτοχος στη διδαχή της δημοκρατικής νομιμότητας; Τότε γιατί τον πληρώνουμε; Για να νίπτει τας χείρας του;

Κι αν τα παιδιά –που έχουν κι άλλους δασκάλους και δη πιο αποτελεσματικούς– ενστερνιστούν και άλλα συνθήματα μπαχαλάκηδων, όπως «Το μόνο κόκκινο σχολείο είναι αυτό που καίγεται», ο κ. Κοτσιφάκης και οι συν αυτώ πάλι θα παίζουν τον Πόντιο Πιλάτο; Πάλι θα πουν: «Α! Εμείς απλώς ενθαρρύνουμε τις κινητοποιήσεις. Δεν είναι υποχρέωσή μας να τους πούμε ποια μορφή θα διαλέξουν τα ανώριμα παιδάκια»;

Δυστυχώς το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο από το να λουφάρουν από τη δουλειά τους ο κ. Κοτσιφάκης και οι συν αυτώ, και να μη διδάσκουν στα παιδιά τη διαφορά της νόμιμης από την παράνομη κινητοποίηση. Υπάρχει και το «Γράμμα της γενικής συνέλευσης των καθηγητών της Ε΄ ΕΛΜΕ προς τους μαθητές μας», που πιστοποιεί ότι η παράνοια όχι μόνο δεν αντικρούεται στα σχολεία, αλλά διδάσκεται κιόλας. Γράφουν οι δάσκαλοι των παιδιών μας: «Ο έφηβος Νίκος, ο Νίκος Ρωμανός, διάλεξε ένα δικό του προσωπικό τρόπο να συγκρουστεί με ένα κράτος δολοφόνων, που τροφοδοτείται από μια κοινωνία απάθειας, αδιαφορίας και συνενοχής... Ολο αυτό το διάστημα της φυλάκισης και των κακοποιήσεων, ο Νίκος αρνήθηκε να προσκυνήσει. Κράτησε ψηλά το κεφάλι, αντιστάθηκε, έφτυσε στα μούτρα τους βασανιστές του και τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, που φτάνουν μέχρι και τον “αγωνιστή” Πρόεδρο της σημερινής “Δημοκρατίας”... Η στάση του κράτους απέναντι στον Νίκο Ρωμανό συμβολίζει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τη στάση του συστήματος, που αυτό το κράτος εκπροσωπεί, απέναντι στη σημερινή νεολαία, σε εσάς, στα παιδιά μας... Εμείς οι καθηγητές της Ε΄ ΕΛΜΕ θεωρούμε ότι, άσχετα από τη γνώμη που ο καθένας μπορεί να έχει για τις προσωπικές επιλογές αντίστασης του Νίκου Ρωμανού, η αφαίρεση των μορφωτικών του δικαιωμάτων είναι απαράδεκτη και πρέπει να ανατραπεί».

Συλλογική απόφαση

Να σημειώσουμε ότι τα παραπάνω δεν είναι προϊόν κάποιου διαταραγμένου νου. Εμφανίζεται –τουλάχιστον– ως συλλογική απόφαση εκατοντάδων καθηγητών που συνδικαλίζονται στην Ε΄ ΕΛΜΕ. Οι δε συντάκτες αυτής της ανοιχτής επιστολής διδάσκουν στους μαθητές ότι:

1. Ζουν υπό το «κράτος-δολοφόνο», ασχέτως αν οι «αγωνιστές καθηγητές» δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πληρώνονται από αυτό.

2. Η Δημοκρατία που έχουμε είναι «Δημοκρατία» σε εισαγωγικά. Να σημειώσουμε εδώ ότι προ μηνός ρωτούσαμε αν «ντράπηκε ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Θέμις Κοτσιφάκης όταν η νεαρή μαθήτρια αναρωτήθηκε μπροστά του “ποια είναι η διαφορά της σημερινής κατάστασης από τη χούντα;” («Ανατροπή», Mega 10.11.2014). Δεν ρωτάμε αν ντράπηκε ως πρόεδρος των λειτουργών (μεγάλη κουβέντα αυτή!) Μέσης Εκπαίδευσης. Ρωτάμε αν ντράπηκε ως δάσκαλος (άλλη μεγάλη κουβέντα κι αυτή!) για το γεγονός ότι είχε απέναντί του μια μαθήτρια της Β΄ Λυκείου –δική του μαθήτρια ή έστω κάποιου συναδέλφου του– η οποία δεν διδάχθηκε και δεν μπορεί να διακρίνει τη διαφορά Δημοκρατίας και χούντας» («Καθημερινή» 12.11.2014). Από την ανακοίνωση της Ε΄ ΕΛΜΕ προκύπτει ότι όχι μόνο δεν ντρέπονται για την άγνοια των μαθητών τους, αλλά αντιθέτως διδάσκουν τη θολούρα και την παράνοια.

3. Πόσο διαφέρει η απόφανση «Εμείς οι καθηγητές της Ε΄ ΕΛΜΕ θεωρούμε ότι, άσχετα από τη γνώμη που ο καθένας μπορεί να έχει για τις προσωπικές επιλογές αντίστασης του Νίκου Ρωμανού» από τη σοφία του προέδρου της ΟΛΜΕ, Κοτσιφάκη, ότι «η μορφή κινητοποιήσεων που θα επιλέξουν τα παιδιά είναι δικό τους θέμα και δεν θα τους την πούμε εμείς»; Δηλαδή, έχουμε καθηγητές που διδάσκουν στους μαθητές ότι ακόμη και η ληστεία μιας τράπεζας με καλάσνικοφ δεν είναι κάτι το κατακριτέο, αλλά σχετικό· μια «επιλογή αντίστασης» απέναντι σε ένα «κράτος-δολοφόνο»!

 

Το μέλλον της χώρας είναι όμηρος ενός αριστερισμού που αποτρελάθηκε. Το μέλλον της, που είναι τα παιδιά μας, διδάσκονται κάθε ανοησία που κάποτε εκτοξεύτηκε στα αμφιθέατρα. Μπορεί, μετά από πολλούς κόπους και θυσίες, να γλιτώσουμε το ατύχημα της χρεοκοπίας, αλλά το δηλητήριο του παραλογισμού που ενσταλάζεται στη νέα γενιά θα δημιουργήσει και άλλα καταστροφικά αποτελέσματα στο μέλλον.

Μια χώρα στην οποία το εκπαιδευτικό, μιντιακό, καλλιτεχνικό σύστημα διδάσκει ότι η βία δεν είναι το απόλυτο κακό, αλλά μπορεί να είναι μια «μορφή αντίστασης», ότι η παρανομία δεν είναι a priori καταδικαστέα αλλά εξαρτάται από το τι δηλώνει ο παρανομών, ότι η Δημοκρατία (παρά τις ατέλειές της) δεν είναι Δημοκρατία, αυτή η χώρα αργά ή γρήγορα θα καταστρέψει το δημοκρατικό κεκτημένο. Και η καταστροφή δεν θα γίνει στο όνομα της Αριστεράς, όπως πιστεύουν οι ηλίθιοι της Προόδου. Το πιθανότερο να είναι χρώματος φαιού...

www.kathimerini.gr/

http://www.berlin-athen.eu/

http://dia-kosmos.blogspot.gr/

Πως η Ρωσία «δημιούργησε» το «Μακεδονικό ζήτημα»

Πως η Ρωσία «δημιούργησε» (μέσω Βουλγαρίας) το «Μακεδονικό ζήτημα» και γέννησε τα «Σκόπια»


1.Η Ρωσία "γεννά" τη Μ.Βουλγαρία (Συνθ.Αγ.Στεφάνου), 2.Η ηρωϊκή Ελληνίδα δασκάλα Βελίκα σφαγιάζεται από τους κομιτατζήδες βούλγαρους, 3.Π.Μελάς

Πως η Ρωσία «δημιούργησε» το «Μακεδονικό ζήτημα» και γέννησε τα «Σκόπια» (και όχι μόνον). Απαρέγκλιτη επ’ αυτού η Ρωσική διπλωματία από τον Τσάρο Μ. Πέτρο (1725) έως Σοβιέτ Γιέλτσιν – μετασοβιέτ Ρωσία...

- Νο 1 συνυπεύθυνη η Βουλγαρία και (διαδοχικά) η Γιουγκοσλαβία

- Οι εκτεταμένες Βουλγαρικές θηριωδίες (σε σημείο γενοκτονίας) σε Μακεδονία – Θράκη κατά των Ελλήνων περί το 1900 έγιναν με την υποκίνηση και στήριξη της Ρωσίας

Απόσπασμα από το βιβλίο «Το Μακεδονικόν ζήτημα», Γεωργίου Καραμέρου, 1953

Κεφάλαιον ΙΙΙ – ΡΩΣΣΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Επιλογή – επιμέλεια αποσπάσματος – μεταφορά στο διαδίκτυο: Γ. Ανεστόπουλος

Το δεύτερον ήμισυ του 18ου αιώνος η Ρωσική πολιτική συνετάχθη με την πανσλαυικήν πραγματείαν, ενώ προεβάλλετο ως σκοπός η κατάκτησις της Β.Α. Γερμανίας, της Αυστροουγγαρίας και όλης της Ελληνικής Χερσονήσου.

Η πολιτική διαθήκη του Τσάρου της Ρωσσίας Πέτρου του Μεγάλου (1682 – 1725) θεωρεί τον Ρωσσικόν λαόν ως κληθέντα ίνα κυριαρχήση εις το μέλλον απάσης της Ευρώπης. Θεωρεί τα Ευρωπαϊκά Έθνη ότι περιήλθον εις γεροντικήν κατάστασιν μικρόν απέχουσα της γεροντικής παρακμής και καταπτώσεως και ως εκ τούτου ευχερώς και ασφαλώς θα κατακτηθώσι υπό λαού αρτιπαγούς.

Η Ρωσσία είχε κηρύξει εαυτήν προστάτιδα του Χριστιανισμού της Βαλκανικής και είχε τας βλέψεις της επί του ελληνικού χώρου δια την εξυπηρέτησιν των ιμπεριαλιστικών της σχεδίων.

Η Ελληνική επανάστασις του 1821 είχε τον συσχετισμόν της με την Ρωσσικήν πολιτικήν ως υπόθεσις εξυπηρετούσα τα κατακτητικά της σχέδια για της διαλύσεως της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η Ελλάς μετά την αποτίναξιν του Τουρκικού ζυγού ετήρησε ιδίαν εθνικήν πολιτικήν επιδιώκουσα την απελευθέρωσιν των δούλων αδελφών της.

Κατά τον Ρωσοτουρκικόν πόλεμον του 1828 – 1829 ο Νικόλαος ο Α΄διαβάς τον Δούναβιν ευρέθη προ επιτροπείας Βουλγάρων ευχαριστούντων δια την έλευσίν του προς απελευθέρωσιν αυτών ως Βουλγάρων εις ους απήντησεν ότι δεν γνωρίζει Βουλγάρους. 

Ο όχλος ούτος των Βουλγάρων ερωτώμενος περί της εθνικότητός του, απήντα κατά το πλείστον εις συγγενή γλώσσαν προς την Ρωσσικήν ότι ήσαν Ρωμηοί. Πρόκειται περί απογόνων βαρβάρων φυλών, οίτινες εχρησίμευον ως οροφύλακες και φρουροί κλεισωριών επί βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Τον όχλον αυτόν περιέβαλε με στοργήν και ανέστησεν αργότερον η Ρωσσική πολιτική, ως Βουλγαρικήν φυλήν, τελούσα υπό την επήρειαν της Αγγλικής πολιτικής.

Δεν εξέλεξαν οι Ρώσσοι τους πραγματικούς σλαύους τους Σέρβους εις την εξωτερικήν πολιτικήν τους, δια δύο λόγους. Α) Η ισχυρά εθνική συνείδησις των Σέρβων θα ημπόδιζε να γίνη εύκολος λεία της Ρωσσικής πολιτικής, β) Η εκκεντρότης της Σερβίας εν σχέσει με την Κωνσταντινούπολιν.

Το 1845 ιδρύεται το πρώτον πανσλαυικόν κομιτάτον εις Μόσχαν υπό την προεδρείαν του Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου της Μόσχας με σκοπόν, να πείση την Διεθνή γνώμην ότι οι Έλληνες είναι Βούλγαροι. Ούτω διεκήρυττον ότι η Α. Ρωμυλία, Θράκη αποτελούσι τμήματα της Βουλγαρικής επικρατείας κατοικούνται υπό Σλαύων και ότι οι κάτοικοι φαινομενικώς ήσαν Έλληνες ενώ πρόκειται περί Βουλγάρων εξελληνισθέντων.

Το 1854 κύμματα Σλαυικής προπαγάνδας εκπέμπονται από την Μόσχαν κατακλύζοντα την νυν Βουλγαρίαν, Β. Μακεδονίαν, Α. Ρωμυλίαν διακηρύττοντα εις τους πληθυσμούς ότι δεν είναι Έλληνες αλλά Βούλγαροι εξαλληνισθέντες και ενέσπειρον το μίσος εναντίον των Ελλήνων και Πατριαρχείου, ως υπαιτίων δια την απώλειαν της Βουλγαρικής ευκλείας.

Η Ρωσσική πολιτική αποκαλύπτεται από τον Τσάρον της Ρωσίας Νικόλαον τον Α΄ όστις είπεν εις τον πρεσβευτήν της Αγγλίας το 1853: 

«...Δεν θέλω επιτρέψει απόπειραν αναστηλώσεως της Βυζαντινής αυτοκρατορίας ούτε επέκτασιν της Ελλάδος όπως καταστή αυτή ισχυρόν κράτος. Προτιμώ να διεξαγάγω πόλεμον και να εξακολουθώ αυτόν εν όσω οι μένει εις άνθρωπος και εν πυροβόλον....».

Παραλλήλως ερρίπτετο το απατηλόν σύνθημα προς τους Έλληνας αι προρρήσεις του αγαθαγγέλου ότι «Ξανθόν γένος θ’ αναστήση την Βυζαντινήν αυτοκρατορίαν», υπονοουμένη η Ρωσσία.

Το 1866 ότε εξεράγη η Κρητική επανάστασις ο εν Κωνσταντινουπόλει Ρώσσος Πρεσβευτής Ιγνάτιεφ, όστις ευρίσκετο εις συνεχή επαφήν με το πανσλαυικόν εν Μόσχα κομιτάτον και Βουλγαρικόν κομιτάτον εις Γαλατά ως επίσης και με τον Άγγλον Πρεσβευτήν Έλιοτ εν Κωνσταντινουπόλει, δια να επιτύχη την εύνοιαν του Σουλτάνου υπέρ των Βουλγάρων παρώτρυνε τους Βουλγάρους όπως πολεμήσουν κατά των Ελλήνων εν Κρήτη. Το σχέδιον Ιγνάτιεφ επιτυγχάνει. Το 1867 υποβάλλεται αίτησις στον Σουλτάνον υπό πολλών Βουλγαρικών κοινοτήτων καθ’ ην εζήτουν ως πιστοί υπήκοοι της αυτού Μεγαλειότητος όπλα όπως μεταβώσι και πολεμήσουν, τους κοινούς εχθρούς Τούρκων και Βουλγάρων, τους Έλληνας εις Κρήτη, ενώ ουδέποτε έλαβον όπλα προς ανάκτησιν της ιδίας των ελευθερίας. Το 1869 ότε έληξε η επανάστασις της Κρήτης ο μισέλλην Ιγνάτιεφ έκρινε ότι είναι καιρός και εζήτησε την επέμβασιν του Σουλτάνου εις το θρησκευτικόν ζήτημα υπέρ των Βουλγάρων.

Το 1870 ο Σουλτάνος θέλων να εκδικηθή δια παντός μέσου τους Έλληνας και Πατριαρχείον δέχεται να υπογράψη συνταχθέν υπό του Ιγνάτιεφ αυτοκρατορικόν φιρμάνιον δια του οποίου ιδρύετο αυτόνομος Βουλγαρική Εξαρχία και ταυτοχρόνως άδειαν ιδρύσεως Βουλγαρικών σχολείων.
Η ίδρυσις της Βουλγαρικής Εξαρχίας δια της εκδόσεως φιρμανίου (10.3.70) αποτελεί επίσημον αναγνώρισιν από τον Σουλτάνον Βουλγαρικής εθνότητος με καθορισμόν μάλιστα αυθαιρέτως ορίων της επικρατείας της.

Το άρθρον 10 του φιρμανίου, κατά το οποίον «εις άλλα μέρη εκτός των άνω ηριθμημένων εάν η ολομέλεια ή 2/3 των κατοίκων επιθυμούσι να υπαχθώσι τη Βουλγαρική Εξαρχία, θα επιτρέπεται να προχωρήσωσι εις την Εξαρχίαν, αποτελεί ελαστικωτάτην διάταξιν, καίριον πλήγμα κατά των δικαίων του Πατριαρχείου και τροφή της προπαγάνδας των κομιτάτων, διανοίγουσα πύλας εις αγριώτατον φυλετικόν διαπληκτισμόν. Την ίδυσιν της Βουλγαρικής Εξαρχίας ηυνόει και η Αγγλική πολιτική της εποχής εκείνης ως αποδεικνύεται εκ των εγγράφων του Βρεταννού πρεσβευτού εις Κωνσταντινούπολιν, Έλιοτ, υπό ημερομηνίαν 24.12.1870, προς το υπουργείον Εξωτερικών της Αγγλίας.

Το τελευταίον μέτρον της Πύλης προς απελευθέρωσιν της Βουλγαρικής εκκλησίας ενεποίησεν αρίστην εντύπωσιν επί του πληθυσμού».

Ως επίσης και ο Παπισμός εφρόντισεν δια την διάσπασιν της ενότητος της ορθοδόξου εκκλησίας εν τη Τουρκία. Το όνειρον του Πάπα ήτο τότε να μεταφέρη την έδραν εις την Κωνσταντινούπολιν και να καταστή αρχηγός απάσης της Χριστιανοσύνης.

Το 1870 αρχίζει αγών επικρατήσεως Ελληνισμού και Σλαυισμού εις την Ελληνικήν χερσόνησον.

Ο Σλαυισμός δρα χωρίς σοβαράν αντίδρασιν.

Το 1877 ο Τσάρος της Ρωσσίας Αλέξανδρος Β΄ εξέδωσε πολεμικόν διάγγελμα κατά το οποίον « η άρνησις της Τουρκίας να βελτιώση την θέσιν των χριστιανών εις την Ελληνικήν χερσόνησον τον αναγκάζει να λάβη τα όπλα εναντίον των Τούρκων.

Οι Ρώσσοι προήλασαν μέχρι των θυρών της Κωνσταντινουπόλεως και μετά τριμήνους διαπραγματεύσεις υπογράφεται η υπογράφεται η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου καθ’ ην εδημιουργήθη η Μεγάλη Βουλγαρία από Βράνιας εις Καστοριάν και των ορέων του Γράμμου συμβολής Μογλενίτσα, Αξιού Καβάλλα, αφίνουσα εκτός την Αλεξανδρούπολιν και φθάνουσαν μέχρι Ευξείνου και Δουνάβεως.

Η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου υπήρξεν η πλέον φανερά αποκάλυψις των σλαυικών σχεδίων της Ρωσσίας και ότι ήτο πρόσχημα η προστασία των χριστιανών της Ελληνικής χερσοννήσου.

Δια της συνθήκης ταύτης κατεδικάζετο εις εκβουλγαρισμόν εκατοντάδες χιλιάδων Ελλήνων. Απανταχού εις τας Μακεδονικάς πόλεις συνετάχθησαν και υπεβλήθησαν ψημίσματα διαμαρτυρίας προς τας Μεγάλας Δυνάμεις.

Προεκλήθη το επόμενον έτος η συνθήκη του Βερολίνου, καθ’ ην ελήφθησαν αι εξής αποφάσεις:

1. Η Ρωσσία ηρκέσθη εις την Βεσσαραβίαν μέχρι του Βορείου στομίου του Δουνάβεως, το Βατούμ και το Καρς.

2. Η Ρουμανία έλαβεν τα στόμια του Δουνάβεως και την Δοβρουστάν.

3. Η Σερβία έλαβεν την Νύσσαν και το Βουλγαρικόν διαμέρισμα του Πιρότ.

4. Το Μαυροβούνιον έλαβεν τα διαμερίσματα του Νιζίτς και της Πίβας και τους επί της Αδριατικής λιμένας του Αντιβάρεως και Δουλσίνου.

5. Το Μαυροβούνιον, Σερβία και Ρουμανία ανεκηρύχθησαν καθ’ ολοκληρίαν ανεξάρτητα.

6. Η Βουλγαρία περιωρίσθη εις τα εδάφη της κυρίως Βουλγαρίας μεταξύ Δουνάβεως και Αίμου, μετά της Σόφιας και των πηγών των Ίσκερ και Στρυμώνος, αναγνωρισθείσα ως ηγεμονία ανεξάρτητος οι πολιτικοί θεσμοί της οποίας θα κατηρτίζοντο υπό την επίβλεψιν Ευρωπαϊκής επιτροπής και θα παρέμενεν φόρου υποτελής εις την Πύλην.

7.Η Α. Ρωμυλία με πρωτεύουσαν την Φιλιππούπολιν, εκηρύχθη αυτόνομος επαρχεία με χριστιανόν Διοικητήν διοριζόμενον υπό του Σουλτάνου τη συγκαταθέσει των Δυνάμεων.

8. Η Βοσνία και Ερζεγοβίνη παρεχωρήθησαν εις την Αυστρίαν.

9. Η Αγγλία έλαβεν το δικαίωμα να καταλάβη την Κύπρον δια την υπεράσπισιν των κτήσεων του Σουλτάνου της Μ. Ασίας, κατόπιν μυστικής μετ’ αυτού συνθήκης, ην τότε το πρώτον ανεκοίνωσεν.

10. Αι απαιτήσεις της Ελλάδος ελήφθησαν υπ’ όψιν κατόπιν ζωηρών παραστάσεων της Γαλλίας και εξουσιοδοτήθη αύτη να διαπραγματευθή απ’ ευθείας μετά της Πύλης την διαρρύθμισιν των κοινών συνόρων των (λόγω δυστροπίας της Τουρκίας μόνον το 1881 επετεύχθη και τότε τη μεσολαβήσει των Δυνάμεων του Νομού Άρτης και της Θεσσαλίας Νοτίως του Ολύμπου, δια της από 22 Μαΐου Ελληνοτουρκικής συνθήκης.

Τέλος η Ρωσική πολιτική ήναψε την θρυαλλίδα ταραχών εις τα Βαλκάνια δια της ιδρύσεως το 1893 της Βουλγαρικής οργανώσεως Β.Μ.Ρ.Ο. εν η ησκείτο ρωσσική πρακτορειακή δράσις, και ενεπνέετο αύτη υπό του πανσλαυϊσμού.

Η επαναστατική δράσις της οργανώσεως ταύτης ως θα ίδωμεν κατωτέρω επήνεγκε σύγχυσιν εις τους διεθνείς κύκλους και πολλάκις επηρέασε τας αποφάσεις των υπέρ της Βουλγαρίας.

Η Σοβιετική επεκτατική πολιτική εις την Βαλκανικήν αντιμετώπισε το Μακεδονικόν ζήτημα δια της, ιδρύσεως της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας οργάνου συντονισμού της Δράσεως των Κομμουνιστικών κομμάτων της Βαλκανικής, ήτις και προσεχώρησεν πάραυτα εις την Γ΄ Διεθνή ως ιδρυτικόν μέλος αυτής.

Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία (Β.Κ.Ο.).

Την 15.7.1920 ιδρύθη εν Σόφια η Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία υπό των αντιπροσώπων των Κομμουνιστικών Κομμάτων των Βαλκανικών χωρών με σκοπόν:

Την κοινωνικήν Επανάστασιν εις την Βαλκανικήν.

Την απελευθέρωσιν των καταδυναστευομένων Βαλκανικών Εθνοτήτων και

Την αυτοδιάθεσίν των ήτις ωδήγει εις μιαν Βαλκανικήν Σοσιαλιστικήν  Σοβιετικήν Ομοσπονδίαν.

Η Διοίκησις της Β.Κ.Ο. ήτο υπό πενταμελή επιτροπήν, της οποίας έκαστον μέλος ελαμβάνετο εκ της χώρας εκείνης ήτις θα είχε ανάλογον αριθμόν μελών εις το κόμμα. Η Βουλγαρία ηρίθμει 60,000 μέλη και είχε 3 αντιπροσώπους εν τη επιτροπή, εις Γιουγκοσλαύος και εις της Ρουμανίας, η Ελλάς και Τουρκία μη διαθέτουσαι την βάσιν εις αριθμόν μελών δεν αντεπροσωπεύοντο εις την Κεντρικήν Επιτροπήν δηλ. η Β.Κ.Ο. ήτο εις Βουλγαρικάς χείρας. Τον Μάιον 1921 έλαβε χώραν Τακτική Διάσκεψις με θέμα το Καταστατικόν της Β.Κ.Ο. όπερ και εψηφίσθη. 

Ταυτοχρόνως, κατά την εν Μόσχα σύνοδον του 3ου Συνεδρίου της Γ΄Διεθνούς ετέθη το ζήτημα αυτονομήσεως της Μακεδονίας υπό του Βουλγάρου Κολλάρωφ και εζητείτο η αποδοχή του εκ των λοιπών Βαλκανικών αντιπροσώπων. Η πρότασις της Βουλγαρικής αντιπροσωπείας απεκρούσθη υπό των λοιπών αντιπροσώπων κομμουνιστών της Βαλκανικής. Έλλην αντιπρόσωπος ήτο ο τότε Γενικός Γραμματεύς του Κ.Κ.Ε. Γεωργιάδης όστις θορυβείς παρουσιάσθη εις τον Λένιν και εξέθεσε ότι, μια τοιαύτη τακτική θα ημπόδιζε την ανάπτυξιν του Κ.Κ. εν Ελλάδι. 

Ο Λένιν τον καθησύχασε πλην όμως ο Γεωργιάδης αντελήφθη ότι αντιμετώπιζε πολιτικήν γραμμήν της Γ΄Διεθνούς άκαμπτον και ότι ουδείς ηδύνατο να υψώση ανάστημα ή να παρεκλίνη ταύτης. Επιστρέψας εις την Ελλάδα απεσχίσθη του Κόμματος δηλώσας ότι ο ρόλος του Κ.Κ.Ε. είναι αντεθνικός.

Τον Δεκέμβριον 1923 έλαβε χώραν εις Μόσχαν το 6ον Συνέδριον της Β.Κ.Ο. και ταυτοχρόνως το 4ον Συνέδριον της Γ΄Διεθνούς με κοινόν θέμα αμφοτέρων την αυτονόμησιν της Μακεδονίας.

Οι Βούλγαροι επανήλθον απαιτητικοί και εζήττησαν όπως υιοθετηθή το σύνθημα «Αυτονομία της Μακεδονίας». Η πρότασις των Βουλγάρων ψηφίζεται παρά την διαφωνίαν των αντιπροσώπων Τουρκίας και Γιουγκοσλαυίας.

Η απόφασις επικυρούται υπό της Γ΄Διεθνούς.

Έλλην αντιπρόσωπος του Κ.Κ.Ε. ήτο ο Σαργολόγλου όστις και έλαβε 7.500 δολλάρια δια την ενίσχυσιν του Κομμουνιστικού κόμματος εν Ελλάδι, εκ της Γ΄Διεθνούς ως πρώτην δόσιν.

Η ψηφισθείσα εισήγησις του Βουλγάρου Κολλάρωφ είχε ως εξής:

Τόσον η Μακεδονία (Ελληνική, Σερβική, Βουλγαρική και Αλβανική), όσον και η Θράκη (Ελληνική, Τουρκική και Βουλγαρική) οικούνται από πληθυσμούς οίτινες ως προς την εθνικότητα δεν είναι ούτε Έλληνες, ούτε Σέρβοι, ούτε Αλβανοί, ούτε Τούρκοι, ούτε Βούλγαροι, αλλά Μακεδόνες με καθαρώς Μακεδονικήν συνείδησιν της δε Θράκης με συνείδησιν Θρακικήν. Κατά συνέπειαν οι λαοί ούτοι ως έχοντες ιδιαιτέραν εθνικήν συνείδησιν, έχουσι το δικαίωμα αυτονομίας και ανεξαρτησίας».

Το 1924 συνήλθον εις Μόσχαν το 7ον Συνέδριον της Β.Κ.Ο. και 5ον της Γ΄Διεθνούς. Οι Βούλγαροι αντιπρόσωποι Γ. Δημητρώφ και Β. Κολλάρωφ επανήλθον επί του ζητήματος της αυτονομίας της Μακεδονίας και απήτησαν όπως η απόφασις καταστή υποχρεωτική δια τα λοιπά κομμουνιστικά κόμματα της Βαλκανικής, οι Ρώσσοι αντιπρόσωποι επενέβησαν και έρριψαν το Σύνθημα «Ανεξάρτητον Μακεδονικόν Κράτος», υποκρύπτον την περαιτέρω ενσωμάτωσίν του εις την Βουλγαρίαν. Το νέον σύνθημα εγκρίνεται μειοψηφούντος του Γιουγκοσλαύου αντιπροσώπου και καθίσταται υποχρεωτικόν δι’ όλα τα Κομμουνιστικά κόμματα της Βαλκανικής.

Η νέα πολιτική γραμμή της Κομιντέρν έθετε ζήτημα αμέσου δημιουργίας ανεξαρτήτου Μακεδονικού Κράτους, εντός του υφισταμένου εν τη Βαλκανική Καθεστώτος. Μέλος της Γιουγκοσλαυϊκής Κομμουνιστικής αντιπροσωπείας ήτο ο Ιωσήφ Μπρος ο νυν Τίτο μέλος τότε της Κ.Ε. του Κ.Κ.Γ.

Αντιπρόσωποι Έλληνες Κομμουνισταί ήσαν οι Μάξιμος και Πουλιόπουλος και άμα τη επιστροφή των εις την Ελλάδα ήρχισε αμέσως να ρίπτεται εις τας λαϊκάς μάζας το νέον σύνθημα η δημιουργία Ανεξαρτήτου Μακεδονικού Κράτους εντός των υφισταμένων κοινωνικών καθεστώτων και ουχί μετά την επικράτησιν της Κομμουνιστικής επαναστάσεως ως το παλαιόν σύνθημα «Αυτονομία της Μακεδονίας». Η Κομιντέρν κατά την από 1924 – 1935 περίοδον διεπίστωσε ότι η τακτική της ανεξαρτήτου Μακεδονίας προεκάλει σοβαράς αντιστάσεις εντός του Κ.Κ.Ε. και Κ.Κ. Γιουγκοσλαυΐας παρεμποδιζούσας την ανάπτυξιν των δι’ ο ήχθη εις την απόφασιν ν’ αλλάξη πολιτικήν γραμμήν. Από του 1935 εχάραξε την πολιτικήν, των «Λαϊκών Αντιφασιστικών Μετώπων» και έρριψε το σύνθημα «Πλέρια ισοτιμία». Η στροφή της πολιτικής της Κομιντέρν ήτο η ουσιαστική διάλυσις της Β.Κ.Ο. Από τον Β΄Παγκόσμιον Πόλεμον ενδιαφερομένη η Σοβιετική πολιτική όπως ενισχύση το κίνημα των παρτιζάνων του Τίτο ηυνόει την διδομένην λύσιν υπό του Κ.Κ. Γιουγκοσλαυΐας.

Ως θα είδωμεν εις επόμενον κεφάλαιον ο Τίτο αντιμετώπισε το πρόβλημα των Σλαυϊκών μειονοτήτων του Νότου δια της ιδρύσεως ομοσπονδιών εν αις και η Μακεδονία (Σερβική, Ελληνική, Βουλγαρική) με προοπτικήν ενσωματώσεως και της Βουλγαρίας. Αι αντιλήψεις του φαίνεται να ήσαν επηρεασμέναι από τον προκάτοχόν του Μάρκοβιτς όστις εις το αποκηρυχθέν υπό της Μόσχας βιβλίον του «ΕΘΝΙΚΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ» υπεστήριξε ότι το Μακεδονικόν αποτελεί εσωτερικόν ζήτημα της Μακεδονίας και όχι των Μακεδόνων.

Από την εποχήν της ρήξεως Τίτο Κομινφόρμ τα Σοβιέτ επανήλθον εις την παλαιάν τροχιάν στο σύνθημα «Πλέρια Ισοτιμία» με προοπτικήν ενσωματώσεως της Μακεδονίας (Ελληνικής, Γιουγκοσλαυϊκής) εις την Βουλγαρίαν.

Κεφάλαιον IV – Η Πολιτική των Βουλγάρων

Η Βουλγαρία από τας πρώτας ημέρας της ανακηρύξεώς της ως κράτος κατέστη πεδίον εξορμήσεως της σλαυϊκής δράσεως κατά της Μακεδονίας και Θράκης, μεσυμπαραστάτην και υποστηρικτήν την Ρωσσικήν πολιτικήν.

Το 1885 εγένετο το πρώτον πραξικόπημα καταλήψεως εν μια νυκτί της Ελληνικής Αν. Ρωμυλίας υπό των Βουλγαρικών στρατευμάτων με σύγχρονον κήρυξιν ενσωματώσεώς της εις την Βουλγαρίαν.

Αι διαμαρτυρίαι της Ελλάδος επνίγησαν υπό των Δυτικών Δυνάμεων δια του γενικού αποκλεισμού των Ελληνικών παραλίων και κατά το επόμενον έτος, κατά την συνδιάσκεψιν του Βουκουρεστίου, δια της επιδικάσεως της Αν. Ρωμυλίας εις την Βουλγαρίαν.

Αι Αγγλικαί απόψεις της εποχής εκείνης ήσαν ότι η Βουλγαρία με πληθυσμόν ουχί σαφώς σλαυϊκόν, φθάνουσα μέχρι του Αιγαίου, θα ήτο ολιγότερον προσιτή εις τους Ρώσσους ενώ δια της επαφής της προς την θάλασσαν θα υφίστατο θετικώς την επίδρασιν της Αγγλίας.

Το κομιτάτον εν Μακεδονίαν κατόπιν της επιτυχούς αρπαγής της Αν. Ρωμυλίας εγκαινιάζει νέαν περίοδον διωγμών και δηώσεων του Ελληνικού στοιχείου.

Άπαντες οι Ελληνόπαιδες από 6 – 12 ετών υποχρεώνονται να φοιτούν εις Βουλγαρικά σχολεία.

Δια νόμου απηγορεύθη η Ελληνική γλώσσα. Αι Ελληνικαί κοινότητες απέστελλον επιτροπάς διαμαρτυρίας εις την Σόφιαν αίτινες κατά την επιστροφή εδολοφονούντο. Κυκλοφορούν ευρέως προπαγανδιστικά φυλλάδια δι’ ων προσπαθούν να πείσουν την Δύσιν ότι η Μακεδονία είναι Βουλγαρική με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκην και ότι οι Ελληνικοί πληθυσμοί είναι Βούλγαροι εξελληνισθέντες. 

Εις τα έντυπα προσπαθούν να παρουσιάσουν Βουλγάρους τους αρχαίους Μακεδόνες και ότι ο Μ. Αλέξανδρος και Αριστοτέλης ήσαν πρόγονοι των σημερινών Βουλγάρων.

Τους αντιδρώντας Έλληνας απεκάλουν «Γραικομανείς» και ούτοι ήσαν τα θύματά τους.

Η Σλαυϊκή προπαγάνδα κατόρθωσε να δημιουργήση τοιαύτη σύγχυσιν εις την Μακεδονίαν ούτως ώστε εις μίαν και την αυτήν οικογένειαν να παρατηρήται το φαινόμενον, άλλοι μεν να θεωρούσι εαυτόν Βουλγάρους έτεροι δε Έλληνες. Έχομεν και παράδειγμα, οικογένειαν Έλληνος πρώην Υπουργού διαμένουσα εν Φιλιππουπόλει και εκβουλγαρισθείσα καθύβρισε τούτον ως αρνησιπάτριδα.

Το 1895 οι Μακεδόνες αντιμετώπιζον την εξής κατάστασιν συνεπεία των Βουλγαρικών πιέσεων:

Φτώχεια, δολοφονίας, βαρυτάτην φορολογίαν.

Τα Ελληνικά σχολεία σχεδόν εγκαταλελλειμένα.

Διακοπή πάσης επικοινωνίας μετά του Ελληνικού Κράτους.

Αδιαφορία της Ευρώπης δια τα εις βάρος του Ελληνισμού συμβαίνοντα τουναντίον και ενθάρρυνσις των Βουλγαρικών ληστρικών ενεργειών.

Βουλγαρική προπαγάνδα διαθέτουσα άφθονο χρήμα εχρησιμοποίει όλα τα θεμιτά και αθέμιτα μέσα εναντίον των ανθισταμένων.

Είναι να θαυμάζη κανείς τους Μακεδόνας που διετήρησαν τον εθνισμόν των.

Οι Βούλγαροι το 1893 ίδρυσαν την Μακεδονικήν επαναστατικήν οργάνωσιν ΒΑΤΡΕΣΝΑ ΜΑΚΕΝΤΟΣΚΑ ΡΕΒΟΛΟΥΤΣΙΟΝΕΡΝΑ ΟΡΓΚΑΝΙΖΑΤΣΙΑ (Β.Μ.Ρ.Ο.) υπό τους ΓΚΟΤΣΕ ΝΤΕΛΤΕΦ, ΓΚΡΟΥΕΦ και άλλων μεταξύ των οποίων και ο σημερινός ηγέτης της Γιουγκοσλαυϊκής Μακεδονίας, Δημήτρης Βλαχώφ.

Ήτο διηρημένη εις δύο κλάδους συσχετισθέντας με την τακτικήν δράσεώς των.

Α) Εις αυτονομιστάς με σύνθημα «η Μακεδονία δια τους Μακεδόνας». Δια να λάβη τις σαφή εικόνα της δράσεως θα την παραλληλίσωμε με την επί των ημερών της κατοχής Σλαυϊκήν οργάνωσιν του ΚΚΕ, το ΕΑΜ – όπως ενεφανίσθη το ΕΑΜ ως εθνικόν μέτωπον και εκάλει προς εγγραφήν, μέλη οιασδήποτε πολιτικής αποχρώσεως δια την δημιουργίαν εθνικής αντιστάσεως εναντίον των κατακτητών, με προοπτικήν την περαιτέρω προώθησιν των μελών του εις τα δίκτυα του ΚΚΕ, ούτω και η ΒΜΡΟ των αυτονομιστών είχε εφαρμόσει τας ιδίας σλαυικάς μεθόδους, τα ίδια μέσα. Ενεφανίζετο με προσωπείον καθαρώς επαναστατικόν και εκάλει προς εγγραφήν μέλη οιασδήποτε εθνικότητος υπό την σημαίαν της αυτονομίας της Μακεδονίας.

Διεκήρυσσεν εις τους Βουλγαρικούς πληθυσμούς ότι ο Τσάρος της Ρωσσίαςπαραγγέλει «ήγγιγεν η ώρα της ελευθερίας και ότι πρέπει να εξεγερθώμεν».Ετοποθέτουν όπισθεν της εικόνος του Χριστού γραμμόφωνον και επανελάμβανε τα υπό του Τσάρου παραγγελόμενα, συνάμα εγγυώμενον εις τας Βουλγαρίδας ότι οι άνδρες των πίπτοντες υπέρ της ελευθερίας αναστήσονται μετά 40 ημέρας!

Εις τους Ελληνικούς πληθυσμούς επειδή τοιαύτα τεχνάσματα δεν εγένοντο πιστευτά, διέδιδον ψευδείς ειδήσεις από οργανωμένα χαλκεία ψευδών ειδήσεων εις Μοναστήριον και αλλαχού. Ότι ο Βασιλιάς των Ρωμηών κατέλαβε τα Ιωάννινα και κατευθύνεται προς Φλώρινα για να μας ελευθερώση.

Οι αυτονομισταί υπεστήριζον την κατά στάδια, ενσωμάτωσιν της Μακεδονίας εις την Βουλγαρίαν έχοντες προ οφθαλμών το παράδειγμα της Α. Ρωμυλίας και ως πρώτον αντικειμενικόν σκοπόν ετοποθέτουν την δημιουργίαν Μακεδονικής εθνολογικής οντότητος.

Β) Ο έτερος κλάδος της ΒΜΡΟ ήτο των Βεργοβιστών. Σωβινισταί Βούλγαροι υπό τον στρατηγόν Τσάντεφ και βοηθόν τον Πρωτογέρωφ. Ούτοι βάσει των επιχειρημάτων της γλωσσικής συγγενείας των Μακεδόνων και Βουλγάρων εζητούσαν την ενσωμάτωσιν της Μακεδονίας εις την Βουλγαρίαν ως ιστορικόν δικαίωμα.

Το 1895 ωργανώθησαν υπό της ΒΜΡΟ ορδαί συμμοριτών, αίτινες επέδραμον εις την Βόρρειον και Β.Α. Μακεδονίαν και ήρξαντο δράσεως εκβουλγαρισμού των Μακεδόνων.

Από του 1899 η ΕΜΕΟ περιέρχεται εις χείρας των Βερχοβιστών και άρχεται η τρομοκρατία του Ελληνισμού της Μακεδονίας και ολιγότερον του Σερβικού στοιχείου με σκοπόν τον βίαιον εκβουλγαρισμόν δια την εν καιρώ κατάκτησιν της Μακεδονίας υπό των Βουλγάρων.

Κρητική επανάστασις και ο ατυχής Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 επεδείνωσαν την θέσιν των Μακεδόνων.

Οι Τούρκοι ουχί μόνον ηνείχοντο τας Βουλγαρικάς θηριωδίας αλλά και ηυνόουν ταύτας. Παρεχώρησαν μάλιστα στους Βουλγάρους δύο βεράτια μητροπολιτών δια την ουδετερότητά των κατά τον πόλεμον.

Η Βουλγαρική Κυβέρνησις ενίσχυε δι’ αφθόνων μέσων και χρήματος το κομιτάτον. Τούτο επεξέτεινεν την δράσιν του εξαποστέλον πράκτορας εις όλας τας πρωτευούσας της Ευρώπης, οίτινες εξηγόραζον ωρισμένα έντυπα δια την καλλιέργειαν υπέρ των Βουλγάρων, ευμενούς ατμοσφαίρας.

Ισχυραί συμμορίαι βουλγαρικαί διοικούμεναι υπό βουλγάρων αξιωματικών επέδραμον κατά της Μακεδονίας.

Ο Άγγλος πρόξενος Θεσσαλονίκης δίδει εικόνα της επακολουθείσης καταστάσεως εις επίσημον έκθεσίν του τω 1902 αναφέροντας ότι κατά χιλιάδας εφονεύθησαν οι Έλληνες κατά τα τελευταία 6 έτη.

Το 1903 εξεδόθη κυανή βίβλος υπό της Βρεταννικής Κυβερνήσεως:

«Αθώων και αόπλων εκβιάσεις, ληστείαι, δολοφονίαι ανδρών και γυναικών, ανελεήμονα βασανιστήρια, ιερέων, ιατρών και διδασκάλων, κατακρεουργήσεις, ναών εμπρησμοί, αναρχική δυναμίτις κατά παντός φίλου της τάξεως και του νόμου. Καταστροφαί Χριστιανών Ορθοδόξων και μουσουλμάνων, γενική τρομοκρατία, πλημμύρα αίματος δι’ αρπαγών, σφαγών...»

Τουρκική επέμβασις σημειούται εναντίον των κομιτατζήδων τω 1902 και τη μεσολαβήσει των Μ. Δυνάμεων, εχορηγήθη γενική αμνηστεία εις τους Κομιτατζήδες.

Αμέσως μετά την αμνηστείαν η δράσις των Κομιτατζήδων συνεχίζεται και συγχρόνως τα κομιτάτα υποβάλλουν σχέδιον μεταρρυθμίσεων εις τας Μ. Δυνάμεις.

Το σχέδιον ήτο, η αναγνώρισις των απαιτήσεων της Βουλγαρίας επί της Μακεδονίας με ηυξημένα όρια Περιοχής εκείνης του Αγίου Στεφάνου ήτοι προσθέτοντες τας περιοχάς Καστοριάς, Καϊλαρίων, Βοδενών, Θεσσαλονίκης, ζητούντες ουσιαστικώς αυτονόμησιν εχούσης βουλγαρικήν ολόκληρον την κρατικήν μηχανήν και γλώσσαν.

Αι Μ. Δυνάμεις ανέθεσαν εις την Αυστρίαν και Ρωσσίαν την μελέτην των προτάσεων των κομιτάτων και αι Κυβερνήσεις των δύο χωρών υπέβαλον εις την Πύλην ίδιον σχέδιον έχον ως ακολούθως:

«Αι Κυβερνήσεις Ρωσσίας και Αυστρίας ορμώμεναι εξ ειλικρινούς επιθυμίας να τεθή τέρμα εις τας ταραχάς τας από τινός χρόνου κρατούσας εις τα Βαλκάνια – Θεσσαλονίκης, Κοσσυφοπεδίου και Μοναστηρίου κατέληξαν εις την πεποίθησιν ότι ο σκοπός ούτος δύναται να επιτευχθή μόνον δια μεταρρυθμίσεων ικανών να βελτιώσουν την θέσιν των εν τοις Βαλκανίοις οικούντων χριστιανικών λαών ήτοι διορισμός Γενικού επιθεωρητού Μακεδονίας έχοντος υπό τας διαταγάς του αστυνομίαν και χωροφυλακήν με άνδρας χριστιανούς υπό ευρωπαίον αξιωματικόν κλπ».

Ο Σουλτάνος απεδέχθη το σχέδιον και διώρισε Γενικόν Επιθεωρητήν Μακεδονίας τον Χουσεΐν Χιλμή Πασσά έχοντα υπό τας διαταγάς του Βέλγους και Σουηδούς αξιωματικούς και συστήσας υποτυπώδη χωροφυλακήν.

Η κατάστασις κατόπιν τούτου εξετραχύνθη και επί τη προόψει εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων η Βουλγαρία απέστειλε στίφη κομιτατζήδων άριστα εξωπλισμένων τω 1903 εναντίον της Μακεδονίας.

Εις Θεσσαλονίκην εσημειώθησαν δυναμιστικαί ενέργειαι ως η ανατίναξις γαλλικού ατμοπλοίου εις τον λιμένα της Θεσσαλονίκης, του Υποκαταστήματος Οθωμανικής Τραπέζης, του Ορθοδόξου Μητροπολιτικού Ναού, του Ταχυδρομείου, του Εθνικού θεάτρου και πολλών Ελληνικών καταστημάτων.

Τα εγκλήματά των οι Βούλγαροι διεσάλπιζαν ως εθνικήν επανάστασιν και ως προοίμιον Μεγάλης εθνικής επαναστάσεως της Μακεδονίας.

Παρόμοιαι ενέργειαι εγένοντο εις Μοναστήρι, αποτυχούσαι.

Τα κομιτάτα δεν είδον την αναμενομένην εντύπωσιν, ως ανέμενον, της επαναστάσεως του Βουλγαρικού λαού εν Μακεδονία.

Προώθησαν τας ενεργείας των εις την κοιλάδα του Μοναστηρίου Περλεπέ όπου κατώρθωσαν και ενέσπειραν τον φανατισμόν εις τους χωρικούς διά ψευδών διαδόσεων. Ο Στρατός του Τσάρου και ο Ελληνικός Στρατός καταφθάνουν, διέδιδον, κατέλαβαν ήδη τα Ιωάννινα παρέσυραν ούτω τους χωρικούς να βάλουν φωτιά στα σιτηρά και εις τα οικήματα των τσιφλικάδων προκαλέσαντες την καταστρεπτικήν επέμβασιν του Τουρκικού Στρατού.

Τραγική μοίρα ανέμενεν το Κρούσοβον, το οποίον εκύκλωσε ο Βούλγαρος Ιβάνωφ με 300 – 350 κομιτατζήδες. Η εκ των 50 ανδρών Τουρκική φρουρά διέφυγε. Οι Βούλγαροι εισελθόντες ανενόχλητοι εφόνευσαν 10 γυναικόπαιδα Τούρκων και 5 προύχοντες Έλληνας. Προέβησαν εις εμπρησμούς, λεηλασίας, επεστράτευσαν και τους κατοίκους δια την κατασκευήν χαρακωμάτων και δι’ εντυπωσιακούς λόγους εσχημάτισαν Κυβέρνησιν Κομιτάτου από Κομιτατζήδες η οποία έκτοτε διατυμπανίζεται ως πρώτη εν τη ιστορία Μακεδονική Κυβέρνησις.

Μετά 10 ημέρας συνεκεντρώθησαν περί το Κρούσοβον 3000 Τούρκοι με 18 πυροβόλα. Έλαβον χώραν μικροσυμπλοκαί καθ’ ας εφονεύθη ο Ιβάνωφ. Κατόπιν διαπραγματεύσεων οι Κομιτατζήδες αφέθησαν ελεύθεροι. 

Οι Τούρκοι εισελθόντες εις την πόλιν κατέστρεψαν ταύτην εκ θεμελίων.

Η πόλις ηρίθμει 8.000 βλαχόφωνους και 2.000 σλαυόφωνους Έλληνας.

Η καταστροφή του Κρούσοβου διαφημίζεται ως επανάστασις Ιλι-Ντεν (Ηλιού Ημέρα) ως εθνική εξέγερσις των Βουλγάρων εν Μακεδονία.

Η Βουλγαρία με την ψεύτικην αυτήν επανάστασιν εν συνδιασμώ με συλλαλητήρια άτινα διωργάνωσε εις τας ευρωπαϊκάς πρωτευούσας, εζήτει την εφαρμογήν του σχεδίου των μεταρρυθμίσεων.

Τον Σεπτέμβριον του 1903 συνέρχονται εις Μυρτστέγ της Αυστρίας οι Αυτοκράτορες Αυστρίας και Ρωσσίας και ενέκρινον το σχέδιον όπερ επέδωσαν εις τον Σουλτάνον και ετέθη εις εφαρμογήν.

Τα κύρια σημεία του σχεδίου ήσαν διορισμός πολιτικών πρακτόρων Ρώσσων και Αυστριακών παρά τω Τούρκω Γενικώ Επιθεωρητή.

Διοργάνωσις αστυνομίας και Χωροφυλακής από ευρωπαίον στρατηγόν.
Γενική αμνηστεία.

Η κατάστασις κατ’ ουδέν βελτιούται εις την Μακεδονίαν.

Οι Ρώσσοι αξιωματικοί της Χωροφυλακής υπεβοήθουν παντοιοτρόπως τους κομιτατζήδες προπαγανδίζοντες και αυτοί μεταξύ των σλαυοφώνων πληθυσμών ότι δεν είναι Έλληνες αλλά Βούλγαροι.

Το 1904 νέαι Βουλγαρικαί συμμορίαι επέδραμον κατά της Μακεδονίας και υπό τα όμματα της Ευρωπαϊκής αστυνομίας ελειτούργει κομιτατζοδικείον και Έλληνες πατριώτες απηγχονίζοντο.

Ο αρχηγός της Αγγλικής αποστολής Συν/χης Έλιοτ συλλαμβάνεται αιχμάλωτος υπό των Τούρκων εις συμπλοκήν μετά κομιτατζήδων.

Ο Ελληνισμός της Μακεδονίας υφίσταται φρικτάς δοκιμασίας την εποχήν εκείνην εκ των Κομιτατζήδων με συμπαράστασιν των Ευρωπαίων προστατών των.

Ο κίνδυνος ήτο μέγας. Οι Έλληνες ευρίσκοντο υπό απηνή διωγμόν. Δεν υπήρχε καιρός δι’ αναμονήν. Η φτωχή τότε και αιμόφυρτος Ελλάς μετά τον ατυχή πόλεμον του 1897 έπρεπε να εύρη δυνάμεις δια να κτυπήση τον άσπονδον και άγριον επιδρομέα.

Η ακατάβλητος ελληνική φυλή μέσα από την τέφρα της Φοίνικος ξαναγεννιέται, ξεπετά νέαν ζωήν.

Η ζωτικότης της αιωνίας φυλής εκπλήσσει τον κόσμον άλλην μίαν φοράν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ V – ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ

Εις την περιοχήν Κορεστίων και Καστοριάς ενεφανίσθησαν δύο ανταρτικά Σώματα υπό τον Καπετάν ΚΩΤΤΑΝ και Καπετάν ΒΑΓΓΕΛΗΝ πλην όμως μετά βραχείαν δράσιν εναντίον των Κομιτατζήδων ενέπεσαν εις ενέδρας Τουρκικού Στρατού και εξοντώθησαν οι δύο Πρόδρομοι της Ελληνικής Αμύνης.

Ο εν Μοναστηρίω Έλλην γραμματεύς του εκεί Προξενείου μας Ίων Δραγούμης υπέβαλε έκθεσιν εις την Κυβέρνησιν δι’ ης επρότεινε ενεργόν δράσιν των Ελλήνων εναντίον των Κομιτατζήδων, υπό το αυτό πνεύμα υπέβαλον εις την Κυβέρνησιν εκθέσεις οι επίσκοποι Καστοριάς Καραβαγγέλης, Μοναστηρίου Φορόπουλος και ο Δράμας Χρυσόστομος ο βραδύτερον εθνομάρτυς Σμύρνης.
Εκ παραλλήλου εις Αθήνας ελάμβανον χώραν ζυμώσεις με σκοπόν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον και επέμβασιν της Ελληνικής Κυβερνήσεως.

Εις την οικίαν του Ανθ/γού Πυρ/κού Παύλου Μελά εν Αθήναις έλαβε χώραν συγκέντρωσις υπό την Προεδρείαν του δημοσιογράφου Δημ. Καλαποθάκη καθ’ ην απεφασίσθη να προταθή εις την Κυβέρνησιν Θεοτόκη όπως αποστείλη αξιωματικούς προς μελέτην της καταστάσεως εν Μακεδονία.

Η Κυβέρνησις υιοθετήσασα την πρότασιν ταύτην απέστειλε τους Υπολ/γούς Αλεξ. Κοντούλη και Αναστ. Παπούλαν και Ανθ/γούς Παύλον Μελάν και Γ. Κολοκοτρώνην. Οι δύο τελευταίοι αξιωματικοί, μετά την επιστροφήν των επρότειναν ενεργόν δράσιν προς ην διεφώνησαν οι υπολοχαγοί Κοντούλης και Παπούλας.

Τω 1904 ιδρύεται εν Αθήναις Μυστικόν Μακεδονικόν Κομιτάτον υπό του Δημ. Καλαποθάκην και ταυτοχρόνως λαμβάνεται απόφασις της Κυβερνήσεως όπως αντιταχθή ενεργός άμυνα κατά των ορδών των Κομιτατζήδων....

σχετικά:

Ραγδαία (διπλωματικό) "ανάποδο τιμόνι" η Ρωσία υπέρ "φιλοτουρκικών και φιλοσκοπιανών θέσεων"!!!

Πανσλαβισμός: τα ύπουλα και εγκληματικά παιγνίδια της Ρωσίας κατά της Ελλάδας τα τελευταία 200 χρόνια

Ρωσία και η Απειλή του Πανσλαβισμού, π. Γ.Δ.Μεταλληνού

Η Ρωσία πήρε σκληρά αντίμετρα κατά των Ελληνικών αγροτικών προϊόντων - αν και δεν θα έπρεπε, ακόμη και λόγω του εμπάργκο της ΕΕ. Όμως, το «Ιστορικό Ρωσικό (κρυπτοανθελληνικό) Παράδοξο» είναι γνωστό από παλιά. Η Ελληνική κυβέρνηση παρ’ότι τα περίμενε, δεν πήρε προληπτικά αμυντικά μέτρα. Αν και μπορούσε. Ηλίθιοι ή πληρωμένοι προδότες;

«Ελλάδα – Ρωσία» και περί....«Ρωσικού Παραδόξου»

"Σεργκέι πολύ μας μπαίνετε στην Ελλάδα...Προασπίζουμε τα συμφέροντά μας Νίκολας"

Αναρτήθηκε από Γιώργος Ανεστόπουλος
http://isxys.blogspot.com/2014/12/blog-post_89.html#more
http://dia-kosmos.blogspot.gr/