ΤΟΥΡΚΙΑ....μπορούμε να καταλάβουμε την Ρωσσία σε λιγότερο από επτά ημέρες με το ΝΑΤΟ

Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, μίλησε για τη Ρωσία δήλωσε σε συνέντευξή του στην Corriere della Sera.

«Η Ρωσία έχει θέσει τον εαυτό της σε μια γελοία κατάσταση και κανείς δεν πρέπει να πιστέψει σε αυτή τη χώρα»

«Το δικό μας ήταν απλά ένα αλιευτικό σκάφος. Για μένα, η αντίδραση του Ρωσικού πολεμικού πλοίου ήταν υπερβολική. Η Ρωσία και η Τουρκία, πρέπει να αποκαταστήσουν τη σχέση εμπιστοσύνης που ήδη έχουν. Έχουμε ένα όριο στην υπομονή μας »

Οι Ρώσοι είχαν προειδοποιηθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, και δεν θέλαμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Παρόλο ότι συνεχίζουμε το δρόμο του διαλόγου , η Ρωσία κατηγορεί τον Πρόεδρό μας και την οικογένειά του. Η Ρωσία έχει θέσει τον εαυτό του σε μια γελοία κατάσταση και κανείς δεν πρέπει να πιστέψει σε αυτή τη χώρα. Εμείς γνωρίζουμε τις δυτικές κυρώσεις που επιβάλλονται στη Μόσχα. Είμαστε η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που δεν τις ακολουθούμε και αυτό όχι επειδή φοβόμαστε αλλά επειδή δίνουμε σημασία στη φιλία μεταξύ των δύο χωρών. »

« Μετά τη συντριβή του ρωσικού « Sukhoi-24 », η Ρωσία έχει λάβει κάθε δυνατή ευκαιρία για να υπονομεύσει την Τουρκία. Σίγουρα η δική μας κυβέρνηση συμπεριφέρεται ως ώριμη και έμπειρη κυβέρνηση, αλλά η υπομονή μας έχει και όρια. Αντιμέτωποι με τις προσπάθειες της Ρωσίας, δεν έχουμε κανέναν φόβο, ούτε τύψεις. Δρούμε με μετριοπάθεια, ώστε οι σχέσεις μας να επιστρέψουν στην κανονικότητα.

Αλλά αν χρειαστεί, μπορώ να σας διαβεβαιώσω, ότι μπορούμε να καταλάβουμε τη Ρωσία σε λιγότερο από επτά ημέρες με το ΝΑΤΟ και τους περιφερειακούς μας συμμάχους «

Παρόμοιες δηλώσεις έκανε και από την Τουρκική Τηλεόραση!

https://dimpenews.com

http://dia-kosmos.blogspot.gr/

Η παραχάραξη της Ιστορίας στα τουρκικά σχολικά βιβλία

Πόπη Παπαγεωργίου

Ιανουάριος - Μάρτιος 2015, τεύχος 84

Οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ιστορία είναι γνωστό πως δεν είναι και οι καλύτερες. Δείχνει να προτιμά τη μυθολογία έναντι των πραγματικών γεγονότων. Και για να είναι βέβαιο το κράτος ότι όλα είναι όπως πρέπει, τα πάντα περνούν από τη σωστή... μορφοποίηση, με πρώτα και καλύτερα τα σχολικά βιβλία.

Τα βιβλία που διδάσκονται στα σχολεία της Τουρκίας προετοιμάζονται από το υπουργείο Εθνικής Εκπαίδευσης (ΜΕΒ) ή πρέπει να εγκριθούν από το Συμβούλιο Κατάρτισης και Εκπαίδευσης, γράφει ο Τούρκος πανεπιστημιακός Τανέρ Ακτσάμ στην εφημερίδα Armenian Weekly. Γι' αυτό και υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ της σχολικής διδακτικής ύλης και των κυβερνητικών πολιτικών. Εάν ανατρέξει κανείς σε βιβλία ιστορίας του δημοτικού και του γυμνασίου που διδάσκονται τα παιδιά την τρέχουσα ακαδημαϊκή χρονιά, μπορεί να μάθει την «αλήθεια» της Τουρκίας για τη Γενοκτονία των Αρμενίων.

«Διατρέχοντας τα βιβλία Ιστορίας, βρήκα πράγματα που πρέπει να τα χαρακτηρίσω σοκαριστικά και λυπηρά» σημειώνει ο Τανέρ Ακτσάμ.
Τα βιβλία χαρακτηρίζουν τους Αρμενίους ως ανθρώπους «που είναι εγκάθετοι ξένων, οι οποίοι έχουν στόχο να διασπάσουν το κράτος και τη χώρα και που δολοφόνησαν Τούρκους και μουσουλμάνους».

Την ίδια ώρα η Γενοκτονία των Αρμενίων αναφέρεται ως «Αρμενικό Ζήτημα» στα σχολικά βιβλία και περιγράφεται ως ένα ψέμα που λέγεται για να εξηγηθούν οι παραπάνω συμπεριφορές και στόχοι, ενώ αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας που κινδυνεύει επίσης από τις ιεραποστολές και τις δραστηριότητές τους.

Τα βιβλία είναι γραμμένα με πρόχειρο και αυθαίρετο τρόπο. «Ακόμα και μια στοιχειώδη έρευνα στο Google θα βελτίωνε το προϊόν που περιλαμβάνεται στα βιβλία, τα οποία είναι γεμάτα κραυγαλέα λάθη. Κατά τη γνώμη μου, αυτά τα σχολικά βιβλία αποτελούν ύψιστη πράξη ασέβειας προς τους μαθητές της σημερινής Τουρκίας» γράφει ο διακεκριμένος πανεπιστημιακός.

Eίναι φανερό πως όλο αυτό έχει στόχο την καταστροφή της ταυτότητας των Αρμενίων. Εκείνο όμως που προκαλεί μεγαλύτερο σοκ είναι ότι αυτά τα βιβλία διδάσκονται υποχρεωτικά και στα αρμενικά σχολεία. Στην Τουρκία υπάρχουν 16 αρμενικά σχολεία, και μόνο στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης. Από αυτά τα 11 είναι δημοτικά και ακόμα δύο γυμνασιακής εκπαίδευσης. Σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης φοιτούν συνολικά περίπου 3.000 σπουδαστές. Αυτά τα παιδιά, την ώρα του μαθήματος της Ιστορίας που είναι υποχρεωτικό, μαθαίνουν ότι είναι «προδότες και κοινωνικά στοιχεία που δολοφόνησαν Τούρκους ενώ υποκινούνται εύκολα από ξένους» και πως τα προβλήματά τους αποτελούν «απειλή για την κοινωνία».

Όπως υπογραμμίζει ο Τανέρ Ακτσάμ, «είναι φανερό πως όλο αυτό έχει στόχο την καταστροφή της ταυτότητας (τους)» από πλευράς κυβέρνησης. Επίσης είναι δυνατό να διακρίνει κανείς την πολιτική εξάλειψης της αρμενικής παιδείας, παρατηρώντας τη μείωση του αριθμού των σχολείων και των μαθητών που φοιτούν σε αυτά, στην τουρκική επικράτεια σε βάθος χρόνου 40 ετών.

Στο άρθρο του στην Armenian Weekly ο Ακτσάμ τεκμηριώνει τις απόψεις του παραθέτοντας κάποια σημεία που υπάρχουν στα σχολικά βιβλία Ιστορίας, επιχειρώντας να δείξει και ότι το σχέδιο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ υπό τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για «μια ελεύθερη και δημοκρατική Τουρκία» περνάει μέσα από την παραχάραξη των ιστορικών γεγονότων. Γιατί η Γενοκτονία των Αρμενίων είναι γεγονός και δεν αποτελεί ιστορία επιστημονικής φαντασίας, οπότε δεν μπορεί ο καθένας να την διηγείται όπως του αρέσει.

Η έντυπη παραχάραξη της Ιστορίας

Χαρακτηριστικά της πολιτικής που ακολουθεί η ΄Άγκυρα σε αυτό το Σχέδιο για τη Νέα Τουρκία, είναι τα παραδείγματα τα οποία σταχυολογεί ο Τούρκος ιστορικός από τα σχολικά βιβλία Ιστορίας.

Στην 8η τάξη του τουρκικού δημοτικού σχολείου –αντιστοιχεί στη Β΄ Γυμνασίου στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα– το σχετικό βιβλίο έχει συγγράψει ο Σαλίμ Ουλκέρ. Εγκρίθηκε τον Μάιο του 2013 και για περίοδο πέντε ετών. Το θέμα της Γενοκτονίας των Αρμενίων καλύπτεται στο 7ο Κεφάλαιο του βασικού βιβλίου και του βιβλίου ασκήσεων για τον μαθητή. Ο μαθητής αφού διδαχθεί πώς ήταν «Η Τουρκία μετά τον Ατατούρκ: Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και οι συνέπειές του», καλείται να απαντήσει στο ερώτημα «Τι θα πρέπει να γίνει για να προωθήσουμε τη δικαίωση της χώρας μας (της Τουρκίας) έναντι των ισχυρισμών των Αρμενίων;» αλλά και να μάθει απ' έξω τις «Δυνάμεις που απειλούν την Τουρκία και την εθνική ασφάλεια».

Την έγκριση του ΜΕΒ έχει και ένα άλλο βιβλίο που διδάσκεται σε άλλη τάξη της τουρκικής δημοτικής εκπαίδευσης από το 2011. «Γραμμένο από επιτροπή, το βιβλίο Ιστορίας αναφέρεται στη Σφαγή στα ΄Άδανα που κατέληξε στο θάνατο 20.000 Αρμενίων το 1909, ως "Η Ανταρσία των Αρμενίων στα ΄Άδανα". Πρόκειται για ορολογία που ούτε το Κόμμα Ένωση και Πρόοδος (CUP), το οποίο ήταν τότε στην εξουσία, δεν χρησιμοποίησε» σημειώνει ο Ακτσάμ.

Σύμφωνα με το βιβλίο Ιστορίας, ο νόμος που επέτρεπε την εκτόπιση πληθυσμών «ήταν προϊόν ανάγκης αλλά είχε κι έναν άλλον σημαντικό ρόλο – να προστατέψει τους Αρμενίους. Από ποιον; Από τους άλλους Αρμενίους». Οι ανακρίβειες και εδώ είναι πολλές. Αναφερόμενοι στην «ανταρσία» οι συγγραφείς του βιβλίου υποστηρίζουν ότι οι στασιαστές «δεν δίστασαν να σκοτώσουν Αρμενίους που δεν ήταν μαζί τους», ενώ προειδοποίησαν πως «εάν θέλετε να ζήσετε πρέπει πρώτα να σκοτώσετε τον γείτονά σας». Με βάση το βιβλίο, δηλαδή, οι Αρμένιοι δολοφόνησαν «πολλούς ανθρώπους που ζούσαν σε χωριά, ακόμα και παιδιά, κάνοντας επιθέσεις σε τουρκικά χωριά, τα οποία ήταν απροστάτευτα μια και όλοι οι άνδρες πολεμούσαν στο μέτωπο κατά των Ρώσων (1877-1878)».

Η συμμαχία των Αρμενίων με τους Ρώσους υποχρέωσε την Τουρκία να τους εκτοπίσει από τα εδάφη τους κυρίως για να τους προστατέψει. «Μάλιστα», γράφουν, «έλαβαν και μέτρα για την ανακούφιση των εκτοπισθέντων. Ανέβαλαν την καταβολή των φόρων τους, τους επέτρεψαν να πάρουν όποια προσωπικά περιουσιακά στοιχεία ήθελαν, κρατικοί αξιωματούχοι επιφορτίστηκαν με την προστασία τους κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους μέχρι τη νέα πατρίδα έτσι ώστε να μην δεχθούν επιθέσεις, ενώ ιδρύθηκαν αστυνομικά τμήματα που προστάτευαν τις ζωές και τις περιουσίες τους».

Εξάλλου, όπως αναφέρεται και στο βιβλίο ιστορίας στην 10η τάξη της μέσης τουρκικής εκπαίδευσης, αν και οι Αρμένιοι ζούσαν ζωή χαρισάμενη κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία, στην ουσία πρόδωσαν την πατρίδα τους και συμμάχησαν με τους Ρώσους και γι' αυτό οι Οθωμανοί έχασαν τον πόλεμο εναντίον τους. ΄Όσο για τις σφαγές 80.000-300.000 Αρμενίων την περίοδο του Αβδούλ Χαμίτ Β΄, στο βιβλίο δεν υπάρχει λέξη μια και «εκείνη την εποχή δεν σκοτώθηκε κανένας Αρμένιος».

Δεν πείραξαν ούτε Έλληνες

Σε αυτό το βιβλίο, Τούρκοι και Αρμένιοι σπουδαστές μαθαίνουν για τους βιασμούς και τις δολοφονίες που έκαναν οι Αρμένιοι κατά των Τούρκων εκείνη την εποχή, ενώ «αποσαφηνίζεται μεταξύ άλλων» ότι οι μόνοι πληθυσμοί που εκτοπίστηκαν ήταν των στασιαστών Αρμενίων. «Στο μεταξύ, οι κοινότητες "Ασσυρίων, Χαλδαίων, Εβραίων και Ελλήνων" στις ίδιες περιοχές υποτίθεται ότι παρέμειναν ανενόχλητες. Οι συγγραφείς του βιβλίου το παρουσιάζουν αυτό ως μεγάλη και αναμφισβήτητη αλήθεια» γράφει ο Τανέρ Ακτσάμ και συνεχίζει ότι αυτή η... αλήθεια πλασαρίστηκε πολύ τις δεκαετίες του ΄80 και του '90.

«Αργότερα έγινε σαφές από τα αρχεία της οθωμανικής αυτοκρατορίας ότι όχι μόνο εκτοπίστηκαν όλοι οι Αρμένιοι, χωρίς εξαίρεση, αλλά και από κάθε επαρχία και πόλη της Ανατολίας, ακόμα κι από πόλεις της Θράκης όπως η Ραιδεστός και η Αδριανούπολη» προσθέτει ο Τούρκος ιστορικός.

Η υπερβολική «καλοσύνη» των Τούρκων φαίνεται κι από κάτι άλλο που φαντάζονται ότι έκαναν για τους Αρμένιους. Αφενός σχεδίασαν με κάθε λεπτομέρεια τη μεταφορά τους σε άλλες περιοχές, για να μην ταλαιπωρηθούν, ενώ «ηλικιωμένοι, ασθενείς, τυφλοί, χήρες και ορφανά δεν εκτοπίστηκαν [...] επίσης υπήρξε μέριμνα ώστε οι περιοχές όπου μετανάστευσαν οι Αρμένιοι να έχουν εύφορες καλλιεργήσιμες εκτάσεις [...] οι άνθρωποι μπορούσαν να συνεχίσουν τη ζωή τους κάνοντας το ίδιο επάγγελμα που έκαναν και εκεί όπου έμεναν πριν». Διαβάζοντάς το κανείς, λέει ο Ακτσάμ, «βγάζει το συμπέρασμα ότι τελικά οι Αρμένιοι ήταν πολύ τυχεροί που εκτοπίστηκαν. ΄Όχι μόνο ήταν ασφαλείς, αλλά τους δόθηκαν ευκαιρίες παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες! Τι περισσότερο να θέλει κανείς;»

Ποιοι μαζικοί τάφοι;

Aνεξάρτητοι (;) ερευνητές, τους οποίους επικαλούνται οι Τούρκοι συντάκτες των βιβλίων ιστορίας της γείτονος, υποστηρίζουν πως «300.000 Αρμένιοι έχασαν τη ζωή τους λόγω του πολέμου και ασθενειών. Δυστυχώς όμως οι Τούρκοι και οι μουσουλμάνοι που δολοφονήθηκαν ή εκτοπίστηκαν με τη βία από τους Αρμένιους ήταν 600.000».

Εξάλλου, σημειώνουν το... λογικό: «εάν το οθωμανικό κράτος ήθελε να αφανίσει τους Αρμενίους είχε νόημα να πάρει τόσα μέτρα προφύλαξης κατά τη διάρκεια ή μετά τον εκτοπισμό; Εκτός αυτού, πού βρίσκονται οι μαζικοί τάφοι όλων αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι υποτίθεται σκοτώθηκαν;». Ειδικά γι' αυτό το σημείο ο Τανέρ Ακτσάμ γράφει: «ίσως κάποιος, χρησιμοποιώντας τους ισχυρισμούς των βιβλίων ως επιχείρημα, θα έπρεπε να υποβάλει αίτημα στην τουρκική κυβέρνηση για να κάνει απεριόριστες ανασκαφές».

Κλείνοντας το εμπεριστατωμένο άρθρο του, ο Τούρκος πανεπιστημιακός, ο οποίος ζητά την κατάργηση των βιβλίων παραχάραξης της Ιστορίας, διευκρινίζει ότι η έρευνά του περιορίστηκε μόνο στο έτος 1915. Και προσθέτει πως είναι χρήσιμο να γίνει κάτι ανάλογο προκειμένου να διαπιστωθεί τι γράφουν τα σχολικά βιβλία ιστορίας για τους άλλους χριστιανικούς πληθυσμούς, όπως οι ΄Έλληνες και οι Ασσύριοι, αλλά και για τους Εβραίους, σε ολόκληρη την οθωμανική περίοδο.

Είναι προφανές, λοιπόν, ότι στη Νέα Τουρκία των Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Αχμέτ Νταβούτογλου δεν υπάρχει τίποτα νέο. Μόνο συνέχεια μιας πολιτικής που στρέφεται εναντίον των μειονοτήτων, στο πλαίσιο ενός αδίστακτου σχεδίου δεκαετιών.

Μέχρι να εξαλειφθεί καθετί διαφορετικό, καθετί που στην πραγματικότητα αποτελεί κομμάτι από το παζλ της ταυτότητας της Τουρκίας. Εάν δεν αντιδρά κανείς, εάν δεν ακούγεται η αλήθεια, το μακρόπνοο σχέδιο θα καρποφορήσει πράγματι σε μια νέα χώρα. Μόνο που η Ιστορία της θα είναι, μεταξύ άλλων, βασισμένη στο ψέμα και πνιγμένη στο αίμα τουρκόφωνων, και μη, χριστιανικών πληθυσμών.

http://www.armenika.gr/tourkia/165-politiki/654-tourkika-vivlia
http://dia-kosmos.blogspot.gr/

Η Συνθήκη των Σεβρών και το Αρμενικό Ζήτημα

Μάρντικ Μαρντικιάν

Ιανουάριος - Μάρτιος 2015, τεύχος 84

Με τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, άρχισε ένας μαραθώνιος διαπραγματεύσεων, κατά τη διάρκεια των οποίων οι νικητές προσπαθούσαν να αποκομίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη, ενώ οι νικημένοι πάσχιζαν να περισώσουν ότι ήταν δυνατό να σωθεί. Οι διαπραγματεύσεις αυτές διήρκεσαν περίπου δύο χρόνια, είχαν τη μορφή διαβουλεύσεων, συνδιασκέψεων, επίσημων ή ανεπίσημων συμβουλίων, που άλλοτε κατέληγαν σε κάποιο αποτέλεσμα κι άλλοτε όχι και είχαν ως τελικό αποτέλεσμα την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών, τον Αύγουστο του 1920. Η συνθήκη αυτή καθόριζε τους όρους της ειρήνης μεταξύ των ενδιαφερομένων χωρών και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Τη συνθήκη αυτή, εκτός από την Οθωμανική κυβέρνηση, υπέγραψαν και οι τέσσερις μεγάλες δυνάμεις της εποχής εκείνης, η Μ. Βρετανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ιαπωνία, καθώς και η Αρμενία, το Βέλγιο, η Πολωνία, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ρουμανία και η νεοσύστατη Τσεχοσλοβακία.

1918-1920: Η κρίσιμη διετία

Όπως προαναφέρθηκε, στη διετία που μεσολάβησε από τις 30 Οκτωβρίου 1918, όταν η Οθωμανική κυβέρνηση υπέβαλε επίσημα αίτημα ειρήνης, μέχρι και την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών, υπογράφηκαν επιμέρους συμφωνίες, ενώ ταυτόχρονα συνέβησαν αρκετά σημαντικά ιστορικά γεγονότα.

Ύστερα από την επιτυχία της Ρωσικής Επανάστασης το 1917, η κυβέρνηση των Μπολσεβίκων πήρε δύο σημαντικές αποφάσεις. Αρχικά απέσυρε τα στρατεύματά της από τα μέτωπα του πολέμου και επεδίωξε να συνάψει ειρήνη με τις αυτοκρατορίες της κεντρικής Ευρώπης. Εν συνεχεία, παραχώρησε αυτονομία στους λαούς των επαρχιών του Καυκάσου (Αρμενία- Γεωργία- Αζερμπαϊτζάν). ΄Όλα αυτά συνέβησαν τον Γενάρη του 1918.

Οι τρεις αυτοί λαοί στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν συγκρότησαν ένα ομόσπονδο κράτος, την Υπερκαυκασιανή Ομοσπονδία, όπου κάθε εθνότητα εκπροσωπούνταν με το αντίστοιχο εθνικό συμβούλιο. Αμέσως μετά τη συγκρότησή του, το ομόσπονδο αυτό κράτος ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, με στόχο μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη.

Στις 3 Μαρτίου 1918 υπογράφηκε μεταξύ της Ρωσίας και των Αυτοκρατοριών της Κεντρικής Ευρώπης η συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ. Ορισμένα άρθρα της συνθήκης αυτής προέβλεπαν την υποχρέωση της Ρωσίας να αποσύρει αμέσως όλα τα στρατεύματά της από τις αρμενικές επαρχίες Καρς και Αρνταχάν, καθώς και από το Μπατούμ. Επίσης, η Ρωσία δεν θα έπρεπε να επέμβει στις διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την Υπερκαυκασιανή Ομοσπονδία.

Για τον καθορισμό των ρωσοτουρκικών συνόρων συστάθηκε επιτροπή, η οποία θα καθόριζε τα σύνορα αυτά με βάση τα προπολεμικά δεδομένα. Έτσι, τα δύο κράτη, η Ρωσία και η Τουρκία, κράτησαν για τον εαυτό τους το δικαίωμα να καθορίσουν την τύχη των αρμενικών επαρχιών Καρς και Αρνταχάν, χωρίς να λάβουν υπόψη τους τη βούληση των κατοίκων τους. Η συνθήκη αυτή ενίσχυσε την τουρκική αδιαλλαξία στις διαπραγματεύσεις με τους λαούς του Καυκάσου και τα τουρκικά στρατεύματα, απαλλαγμένα από κάθε ρωσική απειλή, προέλασαν και κατέλαβαν τις επαρχίες Καρς, Αρνταχάν και Μπατούμ.

Τα εθνικά συμβούλια των Γεωργιανών και των Αζέρων δεν εκτίμησαν σωστά τους κινδύνους της τουρκικής προέλασης που, εκτός από την προσάρτηση των αρμενικών επαρχιών, είχε ως στόχο την υπόσταση της ίδιας της Υπερκαυκασιανής Ομοσπονδίας. Ενώ λοιπόν, στις αρχές Μαΐου του 1918, η κυβέρνηση της ομοσπονδίας δέχεται την προσάρτηση από την Τουρκία των τριών επαρχιών (Καρς, Αρνταχάν, Μπατούμ), η Τουρκία αρχίζει να προβάλλει νέες εδαφικές αξιώσεις, οι οποίες δεν προβλέπονταν από τη συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ. Θεωρεί ότι είναι ο κατάλληλος χρόνος να θέσει σε εφαρμογή τα παντουρανικά σχέδια, με την κατάκτηση και των υπολοίπων αρμενικών εδαφών, τον ολοκληρωτικό αφανισμό του αρμενικού λαού και την προσάρτηση των εδαφών των ομόθρησκων Αζέρων, των οποίων η ηγεσία δεν είχε καμία αντίρρηση.

Μπροστά στον κίνδυνο αυτό, η Γεωργιανή ηγεσία, έχοντας την υποστήριξη της Γερμανίας, άρχισε ξεχωριστές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, ενώ οι ηγέτες των Αζέρων είχαν ήδη αρχίσει συνεννοήσεις με τους Τούρκους με σκοπό την ένωση του Αζερμπαϊτζάν με την Τουρκία.

Στις 26 Μαΐου 1918 οι Γεωργιανοί αποχωρούν από την Καυκασιανή ομοσπονδία και ανακηρύσσουν τη Γεωργιανή Δημοκρατία. Την επομένη προχώρησε στην κήρυξη της ανεξαρτησίας της και η Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν, αφήνοντας εντελώς μόνο του τον αρμενικό λαό να αντιμετωπίσει την τουρκική απειλή.

Στις 28 Μαΐου 1918, το Αρμενικό Εθνικό Συμβούλιο κηρύσσει την ανεξαρτησία της Αρμενίας. Στο μεταξύ εκδηλώθηκε τουρκική επίθεση στα μέτωπα του Σαρνταραμπάντ, Μπας Αμπαράν και Γαρακιλισέ, όπου ο αρμενικός λαός, εξοπλισμένος με τ' απομεινάρια του πολεμικού υλικού του διαλυμένου τσαρικού στρατού, αντιμετώπισε με επιτυχία την τουρκική επίθεση.

Μετά την αποτυχία τους να αφανίσουν εντελώς τον αρμενικό λαό, οι Τούρκοι υπέγραψαν στις 4 Ιουνίου τη συνθήκη του Μπατούμ, η οποία υπογράφηκε μεταξύ της κυβέρνησης του νεοσύστατου αρμενικού κράτους και της Τουρκίας. ΄Έτσι η Τουρκία αναγνώρισε επίσημα την Αρμενική Δημοκρατία και καταβλήθηκαν προσπάθειες ειρηνικής συνύπαρξης των δύο λαών.

Στο δρόμο για τη συνθήκη των Σεβρών

Στις 30 Οκτωβρίου 1918, η Τουρκία παραδέχεται επίσημα την ήττα της και προσπαθεί να συνάψει ειρήνη με τις μεγάλες δυνάμεις. Τότε υπογράφεται η ανακωχή του Μούδρου, σύμφωνα με την οποία έπρεπε να διαλύσει τις στρατιωτικές της δυνάμεις. ΄Ένας από τους όρους της ανακωχής ήταν η ενσωμάτωση στην Αρμενική Δημοκρατία όλων των αρμενικών επαρχιών που πριν από τον πόλεμο υπάγονταν στην τσαρική Ρωσία. ΄Έτσι η Αρμενική Δημοκρατία εκτείνεται σε μια έκταση 56.000 τετρ. χλμ.

Λίγες μέρες μετά τη λήξη του πολέμου, πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι ένα αρμενικό εθνικό συνέδριο, στο οποίο συμμετείχαν δύο αρμενικές αντιπροσωπείες. Η αντιπροσωπεία της Αρμενικής Δημοκρατίας με επικεφαλής τον Αβεντίς Αχαρονιάν και η αντιπροσωπεία της διασποράς με επικεφαλής τον Μπογός Νουμπάρ Πασά, εξέθεσαν τις απόψεις τους σχετικά με τις αρμενικές εδαφικές διεκδικήσεις. Το συνέδριο πήρε μεγάλη δημοσιότητα και για μια ακόμη φορά το Αρμενικό Ζήτημα διεθνοποιήθηκε. Η διεθνής κοινή γνώμη έβλεπε με μεγάλη συμπάθεια τα δίκαια αιτήματα του αρμενικού λαού και έτσι οι μεγάλοι πολιτικοί της εποχής, Γούντροου Ουίλσον, Ελευθέριος Βενιζέλος και Ζορζ Κλεμανσό, τάχθηκαν ανεπιφύλακτα υπέρ μιας δίκαιης λύσης του Αρμενικού Ζητήματος.

Το Φεβρουάριο του 1919, οι δύο αντιπροσωπείες επισκέφθηκαν τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. και του παρουσίασαν χάρτη των διεκδικήσεών τους, ζητώντας τη διαμεσολάβησή του. Ο Ουίλσον ζήτησε πίστωση χρόνου για να μελετήσει τις προτάσεις.

Τον Απρίλιο του 1920, στη συνδιάσκεψη του Σαν Ρέμο, οι νικητές σύμμαχοι αποφάσισαν την ενοποίηση της Αρμενίας, με την επιστροφή των επαρχιών Βαν και Ερζερούμ. Λίγους μήνες αργότερα, τον Αύγουστο του 1920, υπογράφηκε η γνωστή συνθήκη των Σεβρών, η οποία έδωσε πολλές ελπίδες στον αρμενικό λαό, καθώς φαινόταν ότι επιτέλους βρέθηκε μια δίκαιη λύση στο χρόνιο ζήτημά του. Οι νικήτριες δυνάμεις επέβαλαν στην Τουρκία όρους που διασφάλιζαν τα συμφέροντά τους στην ευαίσθητη αυτή περιοχή. Ωστόσο και οι εκπρόσωποι των μικρών λαών βρήκαν την ευκαιρία να προωθήσουν τα δικά τους ζητήματα.

Έτσι λοιπόν και ο αρμενικός λαός πέτυχε με το άρθρο 88 την αναγνώριση εκ μέρους της Τουρκίας της κρατικής του υπόστασης. Στο άρθρο 89 η Τουρκία και η Αρμενία, με τη σύμφωνη γνώμη των μεγάλων δυνάμεων, δέχθηκαν να αναθέσουν στον Πρόεδρο Ουίλσον τη διαιτησία για τον καθορισμό των τουρκοαρμενικών συνόρων, ιδιαίτερα στις επαρχίες Βαν, Ερζερούμ και Μπιτλίς.

Αποφασίστηκε επίσης να δοθεί θαλάσσια διέξοδος στην Αρμενία. Με το άρθρο 90 η Τουρκία ανακοίνωνε ότι, από την ημερομηνία ισχύος του άρθρου 89, παραιτείται απ' όλα τα δικαιώματα πάνω στα εδάφη που κατείχε μέχρι πρότινος. Με τη συμφωνία αυτή, η Τουρκία υποχρεωνόταν να σεβαστεί τις φυλετικές και θρησκευτικές μειονότητες που ζούσαν στο έδαφός της, καθώς και να λάβει μέτρα που θα διασφάλιζαν την ελεύθερη διαβίωση των αλλόθρησκων και αλλοεθνών πολιτών της. Ο Αβεντίς Αχαρονιάν σε σχετική του έκθεση περιγράφει τον τρόπο που υποδέχθηκαν οι Αρμένιοι την υπογραφή της συνθήκης: «Στις 15 Οκτωβρίου, με την ευκαιρία της υπογραφής της συνθήκης, τελέσθηκε πανηγυρική λειτουργία στην εκκλησία των Παρισίων, ενώ το απόγευμα στις τέσσερις πραγματοποιήθηκε επίσημη δεξίωση στο κτίριο της αρμενικής αποστολής. Είχε έρθει πάρα πολύ μεγάλος αριθμός Αρμενίων από όλα τα σημεία της πόλης και μέσα σε μια συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα εκφωνήθηκαν λόγοι, έγιναν απαγγελίες και ακούστηκαν πατριωτικά τραγούδια, για να τιμηθεί η μεγάλη αυτή μέρα του αρμενισμού και της ανεξάρτητης Δημοκρατίας της Αρμενίας».

Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί και η πρόταση του Ελ. Βενιζέλου στον Λόυντ Τζωρτζ. Ο ΄Έλληνας πρωθυπουργός είχε προβλέψει ότι η επικράτηση του Κεμαλικού κινήματος θα σήμαινε τον αφανισμό του χριστιανικού πληθυσμού των επαρχιών του Πόντου και του Καυκάσου. Πρότεινε λοιπόν τη δημιουργία ομόσπονδου κράτους με τους χριστιανικούς λαούς της Αρμενίας και της Γεωργίας. Στην περιοχή του Πόντου ζούσαν τότε 1.000.000 ΄Έλληνες. Το ισχυρό αυτό κράτος θα αποτελούσε οχυρό ενάντια στην εξάπλωση του Μωαμεθανισμού. Η Ελλάδα ήταν έτοιμη να αναλάβει τη στρατιωτική υποστήριξη, ενώ οι ΄Άγγλοι έπρεπε να το στηρίξουν οικονομικά.

Συνθήκη των Σεβρών: Πιο εύθραυστη και από τις πορσελάνες της
(δήλωση του Προέδρου της Γαλλίας Ανρί Πουανκαρέ)

Όπως όμως είναι γνωστό, οι Σύμμαχοι και κυρίως οι ΄Άγγλοι προτίμησαν να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους, ερχόμενοι πρώτα σε συνεννόηση με τους Κεμαλικούς και αργότερα βοηθώντας τους απλόχερα να επικρατήσουν και να εφαρμόσουν το σοβινιστικό τους πρόγραμμα, αφανίζοντας τους χριστιανικούς πληθυσμούς της Τουρκίας.

Λίγες μέρες μετά την υπογραφή της συνθήκης των Σεβρών, ο τουρκικός στρατός, αναδιοργανωμένος και ενισχυμένος από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, επιτίθεται εναντίον του αρμενικού κράτους, παραβιάζοντας κατάφορα τους όρους της συνθήκης.

Το Νοέμβριο του 1920, ο Πρόεδρος Ουίλσον καθορίζει τα αρμενοτουρκικά σύνορα, σε εφαρμογή των διατάξεων της συνθήκης, τα οποία συμπίπτουν με αυτά που όριζε η συνδιάσκεψη του Σαν Ρέμο. Την ίδια ώρα, ο τουρκικός στρατός έφτανε στην πόλη Αλεξαντροπόλ, σε απόσταση λίγων μόνο χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα της Αρμενίας.

Η αρμενική κυβέρνηση εκτιμώντας τις συνθήκες και μην ελπίζοντας σε βοήθεια από πουθενά, αναγκάζεται μετά από τελεσίγραφο της σοβιετικής ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ Ρωσίας, να παραδώσει την εξουσία στην «Επαναστατική Επιτροπή της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αρμενίας».

Στις 2 Δεκεμβρίου 1920, με τη συμφωνία του στρατηγού Τρο και του σοβιετικού αντιπροσώπου στην Αρμενία Λεγκράν, καταλύθηκε το πρώτο ανεξάρτητο αρμενικό κράτος και εντάχθηκε στη σοβιετική Ρωσία. Παράλληλα αναγκάστηκε να δεχθεί τους τουρκικούς όρους με τη συνθήκη της Αλεξαντροπόλ, για να σταματήσει την προέλαση των τουρκικών στρατευμάτων και τον αφανισμό του αρμενικού λαού.

Η συνθήκη των Σεβρών δεν αποτέλεσε υπόσχεση αλλά πολιτική πράξη, η οποία αν και δεν εφαρμόστηκε, αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα νομικά ντοκουμέντα που έχει στα χέρια του ο αρμενικός λαός για τη διεκδίκηση των απαράγραπτων δικαιωμάτων του.

Πρώτα, επειδή αναγνωρίζεται το δικαίωμα να ζει ελεύθερος και ακόμη, διότι αναφέρονται με σαφήνεια οι περιοχές όπου ο αρμενικός λαός έχει δικαίωμα να εγκατασταθεί. Δεύτερον, επειδή οι όροι που αναγκάστηκε να δεχθεί η Τουρκία, ήταν προϊόν πίεσης της διεθνούς κοινής γνώμης και προσπάθειας να αποδοθεί δικαιοσύνη και προστασία στους μικρούς λαούς, ενάντια στις επεκτατικές βλέψεις ορισμένων μιλιταριστικών καθεστώτων.

Όπως προαναφέρθηκε, η Βρετανική διπλωματία, αφ' ενός έδινε ελπίδες στους χριστιανικούς λαούς της εγγύς Ανατολής, τόσο με υποσχέσεις προς την αρμενική κυβέρνηση, όσο και με προτροπές προς την κυβέρνηση Βενιζέλου για συνέχιση της Μικρασιατικής εκστρατείας και αφ' ετέρου ενίσχυε απλόχερα το Κεμαλικό κίνημα, με αποτέλεσμα να αναδιοργανωθεί στρατιωτικά και να αφανίσει όλους τους χριστιανικούς λαούς της Ανατολίας, του Πόντου και της Μ. Ασίας.

Η «βαρύτητα» των πετρελαίων

Η Συνθήκη των Σεβρών αντικαταστάθηκε από τη συνθήκη της Λωζάννης το 1923, η οποία υπήρξε το αποκορύφωμα του κυνισμού της διπλωματίας των Μεγάλων Δυνάμεων. Η Τουρκία κατάφερε να πάρει ό,τι ζητούσε, με αντάλλαγμα τη διασφάλιση ελεύθερης διόδου προς τις πετρελαιοπηγές της Μοσούλης. Η λέξη Αρμενία δεν αναφερόταν σε κανένα άρθρο της. ΄Έτσι, η Τουρκία απαλλάχθηκε και από τη στοιχειώδη υποχρέωση να εγγυηθεί την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων. ΄Όπως αποδείχθηκε, τα πετρέλαια της Μοσούλης βάραιναν περισσότερο από το αίμα του αρμενικού λαού.

http://www.armenika.gr/istoria/149-a-pagkosmios-polemos/658-synthiki-sevrwn
http://dia-kosmos.blogspot.gr/

Πως πράκτορες της CIA εργάζονται για την Τουρκία

Σχόλιο: Το Ισλαμ και τα Ναρκωτικά η μεγαλύτερη βιομηχανία της Τουρκίας!... Και βέβαια χρειάζεται έμπειρος σε Διεθνή θέματα, διακίνησης των Ναρκωτικών και το Εμπόριο Όπλων !.... Τώρα αν θα δώσει και κρίσιμες πληροφορίες για την ασφάλεια των ΗΠΑ, θα το διαπιστώσουμε εν καιρώ!...Είναι γνωστό πως σχεδόν όλες οι δομές του τουρκικού κράτους ασχολούνται κυρίως με τα ναρκωτικά....

Η Τουρκική κυβέρνηση προσέλαβε τον πρώην Διεθυντή της C I A, Porter Goss για τις δημόσιες σχέσεις της στην αμερικανική κυβέρνηση και το κογκρέσο, σύμφωνα με Δήλωση που κατατέθηκε στο αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης και δημοσιεύθηκε σε ιστοσελίδα στο ΄Ιντερνετ.

Η Δήλωση υποβλήθηκε σε εφαρμογή του νόμου περί καταγραφής ξένων πρακτόρων και δημοσιεύθηκε προ ημερών από το Intercept, όργανο δημοσίευσης στο Ιντερνετ εγγράφων διαρροής του Εντουαρντ Σνόουντεν.

Ο κ. Πόρτερ Γκός, ο οποίος υπηρέτησε ως διευθυντής της C I A, στην κυβέρνηση Τζώρτζ Μπους, την περίοδο 2004-2006, δηλώθηκε από τον νέο εργοδότη του, την νομική εταιρεία Dickstein Shapiro, η οποία διατηρεί από μακρού δεσμούς συνεργασίας με την τουρκική κυβέρνηση.

Σύμφωνα με την δήλωση στο υπουργείο Δικαιοσύνης, ο Πόρτερ Γκος θα αναλάβει να εκπαιδεύει μέλη της κυβέρνησης και του κογκρέσου σε σημαντικά για την Τουρκία θέματα, να ειδοποιεί την Τουρκική κυβέρνηση για μέτρα της κυβέρνησης και του κογκρέσσου σημαντικά για την Τουρκία, και να ετοιμάζει αναλύσεις εξελίξεων στο κογκρέσσο και την κυβέρνηση ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την Τουρκία. Θα παρέχει συμβουλές για την ανάπτυξη και ενίσχυση των τουρκο-αμερικανικών σχέσεων, σε κρίσιμα θέματα υπό συζήτηση στο κογκρέσσο, όπως το εμπόριο, η ενεργειακή ασφάλεια, οι αντι-τρομοκρατικές προσπάθειες και η εξασφάλιση περιφερειακής σταθερότητας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη.

Το Intercept χαρακτηρίζει παράδοξη την επιλογή του Γκος να υπηρετήσει την Τουρκία, όταν ο μεν ίδιος είχε δηλώσει στο παρελθόν ότι « Δεν υπάρχει βιώσιμη εναλλακτική επιλογή από την ελευθερία», η δε Τουρκία διακρίνεται για την δράση της κυβέρνησής της εναντίον της ελευθερίας του Τύπου, τις φυλακίσεις δεκάδων δημοσιογράφων, την επιβολή λογοκρισίας στα μέσα ηλεκτρονικής επικοινωνίας και τις βίαιες καταστολές ειρηνικών εκδηλώσεων διαμαρτυρίας.

Τουρκο-Αμερικανίδα βοηθός της κ. Βικτ. Νούλαντ

Η κ. Βικτώρια Νούλαντ, υφυπουργός των Εξωτερικών για την Ευρώπη, προσέλαβε ως ανώτερη σύμβουλό της την Τουρκο-Αμερικανίδα κ. Ναζ Ντουράκογλου, η οποία προηγουμένως υπηρετούσε ως διευθύντρια του νομοπαρασκευαστικού επιτελείου του βουλευτή της Μασσαχουσέτης William Keating.

Στα νέα της καθήκοντα η κ. Ντουράκογλου θα βοηθά την κ. Νούλαντ στην σύνταξη των ομιλιών της και σε άλλα τρέχοντα καθήκοντά της.

Μιχ. Στυλ.

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/

http://dia-kosmos.blogspot.gr/

Την τραγική νύχτα των Ιμίων, οι Τούρκοι γνώριζαν καλά ποιούς είχαν απέναντι τους

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Τη νύχτα των Ιμίων, ο Σημίτης παρέπεμψε τον αρχηγό της ΕΥΠ στον …Μαντέλη!

(Φωτό: Η τουρκάλα γυναίκα του Χριστοφοράκου, χορηγού του Μαντέλη.)

Αυτός ο άνθρωπος που έχει το θράσος να αρθρογραφεί για την κρίση που ο ίδιος δημιούργησε, για την απώλεια εθνικής κυριαρχίας που ο ίδιος επέτρεψε, για το σύστημα σήψης, διαφθοράς, εθνικής κατάπτωσης που ο ίδιος οραματίστηκε, φαίνεται ότι δεν έχει καν το ελαφρυντικό του «σφάλματος».

Το ότι ο αρχιερέας της μειοδοσίας άφησε στο περιθώριο τον αρχηγό της ΕΥΠ τις κρίσιμες ώρες διαχείρισης της κρίσης, είναι πλέον ευρέως γνωστό. Τον είχε στο σαλονάκι, στον προθάλαμο της βουλής, όπου γινόταν η κρίσιμη σύσκεψη, απαξιώνοντας να το δεχθεί! Αυτό όμως που πέρασε στα ψιλά ενώ είναι εξέχουσας σημασίας είναι άλλο… 

Ο τότε διοικητής της ΕΥΠ ναύαρχος Λεωνίδας Βασιλικόπουλος απαίτησε να δει τον πρωθυπουργό για να τον ενημερώσει με στοιχεία – φωτιά που είχε στην κατοχή του. Αφού τον έψαχνε όπως ήταν επόμενο στο Πεντάγωνο, ενημερώθηκε ότι ο τελευταίος βρισκόταν μαζί με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Λυμπέρη στην βουλή!

Πηγαίνει αμέσως εκεί και ενημερώνεται από την γραμματέα του κυρίου Σημίτη, κυρία Μαρία Πλευράκη, ότι «δεν μπορούσε να εισέλθει». Επιένοντας, της ζητά να μιλήσει με τον πρωθυπουργό για θέμα «μείζονος σημασίας» και εκείνη του ζήτησε να περιμένει δύο λεπτά.

Μπήκε στην αίθουσα συσκέψεων, ενημέρωσε τον κ. Σημίτη και – λίγο αμήχανη – του είπε πως «ο πρόεδρος είπε να δείτε τον κ. Μαντέλη και να τον ενημερώσετε»!!

Ο ψηλός και συνήθως νευρικός απόστρατος αξιωματικός δύσκολα συγκράτησε την αγανάκτησή του και επέμεινε: «Μα, αντιλαμβάνεσθε πως είμαι ο αρχηγός της ΕΥΠ και πρέπει να μιλήσω μόνο στον πρωθυπουργό». 

Αυτό δεν συνέβη και ο κ. Βασιλικόπουλος κάθησε σε έναν καναπέ για πολλή ώρα.

Ο πρωθυπουργός της χώρας λοιπόν, παρέπεμψε εκείνες τις κρίσιμες ώρες τον αρχηγό της ΕΥΠ, στον επίορκο Μαντέλη! Τον άνθρωπο που όπως μάθαμε μετέπειτα, χρηματίστηκε από τον Χριστοφοράκο. Τον σύζυγο της Τουρκάλας συγγενούς του …Ντεμιρέλ!

Τον άνθρωπο που μετέπειτα πρωτοστάτησε για να περάσει η συνδιαχείριση του Αιγαίου με τους Τούρκους, υβρίζοντας και αποκαλώντας «ακροδεξιούς» τους ίδιους τους συντρόφους του στο ΚΥΣΕΑ που αντιδρούσαν!

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ ΠΑΡΕΠΕΜΨΕ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΕΥΠ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΔΙΑΤΡΗΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ!

Ο Κώστας Σημίτης είναι ακόμα αμετανόητος και ελεύθερος. Το ίδιος και ο κύριος Μαντέλης.

Αντίθετα η Ελλάδα είναι υπόδουλη και έρμαιο της συμμορίας Σημίτη, ακόμα και σήμερα.

5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1997. Η κυβέρνηση Σημίτη παρουσιάζει την Ελληνοτουρκική συμφωνία επί της νέας δομής του ΝΑΤΟ. Το μνημείο αυτό του αίσχους που ήταν η επίσημη αποδοχή “συνδιαχείρισης” του Αιγαίου με την Τουρκία προκαλεί αντιδράσεις μέσα στην κυβέρνηση. Ενδεικτικό είναι ότι ο Τούρκος υπουργός Αμυνας, Σεζγκίν, ισχυρίστηκε ότι με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, το Αιγαίο τίθεται υπό κοινή ευθύνη.

Ο Γεράσιμος Αρσένης εκφράζει ανοιχτά την διαφωνία του όπως και άλλοι βουλευτές. Αρχίζουν λοιπόν επιθέσεις εναντίον των διαφωνούντων από τους πολύ στενούς φίλους του πρωθυπουργού, όπως ο Τάσος Μαντέλης, που κατηγόρησε τους έχοντες αντίθετη άποψη από την επίσημη “γραμμή” ότι κινούνται σε “σοβινιστική” κατεύθυνση, ενώ, έκανε λόγο για “ακροδεξιές απόψεις” μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Λίγες ημέρες μετά, πάλι τον Δεκέμβρη του 1997, ο Τάσος Μαντέλης υπογράφει την ανάθεση έργων ύψους 222,7 δισεκατομμυρίων δραχμών στην Intracom και 150 δισ. στη Siemens. Την επονομαζόμενη και ως σύμβαση της ντροπής.

Αμέσως μετά, (εάν δεχτούμε τους ισχυρισμούς του ίδιου του Μαντέλη) αρχίζουν και πέφτουν οι μίζες στους λογαριασμούς του. Υπάρχει βέβαια και ο “ανώνυμος πληροφοριοδότης” που υποστήριξε ότι και το 1997 (πριν την υπογραφή) έπεφταν οι μίζες ύψους μάλιστα 10 εκατομυρίων. Αυτό όμως ο αξιότιμος κύριος Μαντέλης το διαψεύδει.

Όπως όμως έχουμε εξηγήσει και στο παρελθόν, τσάμπα φιλότουρκος δεν υπάρχει. Έχουμε αποδείξει δε ότι ΟΣΟΙ ΠΗΡΑΝ ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ SIEMENS είναι έρμαια της Τουρκικής πολιτικής αφού απλούστατα το Τουρκικό βαθύ κράτος γνωρίζει ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΠΗΡΑΝ έστω και ένα Ευρώ από το βρώμικο χρήμα: Πως ήταν η μέρα σου Γιαβρί μ’; Λάδωσα δυό υπουργούς και δυό διοικητές αγάπη μου.

Έτσι ο κύριος Μαντέλης, ο πολέμιος του “Ελληνικού Εθνικισμού” και του πατριωτισμού, υπηρέτησε και αυτός “συμπτωματικά” τα Τουρκικά συμφέροντα στο έπακρο. Συκοφάντησε αγνούς ανθρώπους, δαιμονοποίησε τον Πατριωτισμό κατά την προσφιλή τακτική όλων των ελεεινών υποκειμένων που ΞΕΣΚΙΣΑΝ ΤΗ ΣΑΡΚΑ αυτής της χώρας και υποδούλωσαν τον λαό στους τοκογλύφους.

Γιατί όπως έχουμε πει, υπάρχουν δύο άκρα: Αυτός που βάζει την πατρίδα πάνω από το τομάρι του και τα λαμόγια που αρμέγουν την πατρίδα για να “σπουδάσουν τα παιδάκια τους”.

Έτσι, την επόμενη φορά που θα κοιτάξετε τα παιδάκια σας κατάματα, εξηγήστε τους ότι γεννιώνται υποδουλωμένα γιατί κάποιοι κύριοι Μαντέληδες προτίμησαν την μοσχαροκεφαλή τους και την κοιλάρα τους από το να υπηρετήσουν τον συνάνθρωπο τους ως όφειλαν.

Και επειδή ο κύριος Μαντέλης κυκλοφορεί ελεύθερος, εάν τον συναντήσετε εξηγήστε του ότι η “χορηγία” που έλαβε από τη Siemens, ήταν πληρωμένη από το ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ. Ήταν οι χαμένες συντάξεις. Τα αποθεματικά των ταμείων. Ήταν κομμάτι από τη σάρκα αυτής της χώρας που τα καρκινώματα τύπου Μαντέλη την ξέσκισαν για να γεμίσουν τις σαπιοκοιλιές τους. Και τώρα ήρθε ο λογαριασμός.

Οπότε κύριε Μαντέλη, εάν κάποιος σας σταματήσει στο δρόμο για να σας εξηγήσει την προέλευση των χρημάτων που καρπωθήκατε, μη δώσετε σημασία.

“Εθνικιστές” θα είναι Τάσο μου. Εθνικιστές.

ΙΜΙΑ-ΕΥΠ-CIA : Η τελευταία νύχτα …Tα φοβερά ντοκουμέντα !

Αποκάλυψη από τον Βετεράνο : Ποτέ οι Αμερικανοί δεν έθεσαν θέμα απομάκρυνσης της Ελληνικής Σημαίας από τα Ιμια !

Λίγα 24ωρα πριν από την κορύφωση της κρίσης, οι Ελληνικές Μυστικές Υπηρεσίες πήραν στα χέρια τους το περιεχόμενο μιας συνομιλίας του τότε αρχηγού του Τουρκικού ΓΕΝ ναυάρχου Ερκαγια, ο οποίος εξηγούσε ότι η ιστορία των γκρίζων ζωνών ήταν «δικό του παιδί».

Ο Ερκαγια αποκάλυπτε πως όταν ήταν ακόμη αρχηγός του Στόλου είχε δώσει εντολή στις αρμόδιες υπηρεσίες να ψάξουν όλα τα επίσημα αρχεία του τουρκικού κράτους και να προσπαθήσουν να βρουν για ποιες νησίδες και βραχονησίδες στο Αιγαίο θα μπορούσαν να εγείρουν διεκδικήσεις.

«Εστειλα τη μελέτη στο ΓΕΕΘΑ, το οποίο και την υιοθέτησε αμέσως» ανέφερε ο Ερκαγια και συμπλήρωσε: «Είμαι βέβαιος πως με τα στοιχεία που έχουμε μπορούμε να διεκδικήσουμε τους Καλογήρους, τους Φούρνους». 

Σε αυτό το σημείο η συνομιλία διεκόπη γιατί γινόταν από ανοικτή γραμμή. Οι αναλυτές της ΕΥΠ ήξεραν όμως αμέσως ότι είχαν στα χέρια τους μια σημαντικότατη είδηση που έδειχνε ότι η κλιμακούμενη κρίση στα Ιμια δεν ήταν η απρόβλεπτη εξέλιξη μιας τυχαίας υπόθεσης αλλά εσκεμμένο σχέδιο του Ερκαγια. 

Το σχετικό τηλεγράφημα προωθήθηκε στους υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας.

* H επιδρομή των κομάντος

Ως τότε οι ελληνικές υπηρεσίες δεν είχαν άλλη ένδειξη για ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. H μόνιμη αγωνία τους ήταν η διεξαγωγή μιας καταδρομικής επιχείρησης των Τούρκων στη Μυτιλήνη ή άλλο νησί κοντά στα τουρκικά παράλια. 

Και αυτό γιατί από όλες τις πληροφορίες προέκυπτε ότι η Αγκυρα πίστευε ότι έλληνες πατριώτες κρύβουν τον αρχηγό του PKK Αμπντουλά Οτσαλάν σε μυστική τοποθεσία σε νησί. «Ο φόβος μας ήταν μια επιδρομή με 2-3 ελικόπτερα και κομάντος στη Μυτιλήνη ή κάπου αλλού» ανέφερε αξιωματούχος της ΕΥΠ εκείνη την περίοδο, ο οποίος πρόσθεσε πως «ξέραμε ότι ένα τέτοιο επεισόδιο, έστω και αν δεν έβρισκαν τον Οτσαλάν, θα προκαλούσε απίστευτη κρίση».

Το δεύτερο ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι κατά πόσο υπήρξε έγκαιρη προειδοποίηση για την τουρκική απόβαση στα Ιμια. Ο σταθμός της ΕΥΠ στην Αλεξανδρούπολη είχε εντοπίσει, από ανοικτά κανάλια επικοινωνίας (και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία), εντολές του τουρκικού ΓΕΝ προς δύο περιπολικά το απόγευμα της 29ης Ιουνίου. 

H εντολή ήταν σαφής, να πλησιάσουν και στις δύο βραχονησίδες και να ελέγξουν αν και πού υπάρχουν έλληνες κομάντος αλλά και ελληνική σημαία.

Ο κυβερνήτης του ενός περιπολικού ρωτήθηκε μάλιστα επίμονα από το κέντρο κατά πόσο θα μπορούσε να διαπιστώσει την τακτική κατάσταση κατά τη διάρκεια της νύχτας και με δεδομένες τις κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν.

Ο τούρκος αξιωματικός απάντησε πως αυτό θα εξαρτιόταν από τις συνθήκες που θα αντιμετώπιζε την ώρα που θα προσέγγιζε τις βραχονησίδες. H σχετική συνομιλία μεταφράστηκε το βράδυ της 29ης Ιανουαρίου και στάλθηκε στην κεντρική υπηρεσία της ΕΥΠ το επόμενο πρωί.

Από εκεί στάλθηκε από τον απόρρητο τηλέτυπο στο κέντρο επιχειρήσεων του ΓΕΝ. Είναι σαφές πως οι επιτελείς δεν έδωσαν την ανάλογη σημασία στην κρίσιμη πληροφορία, ενδεχομένως επειδή βομβαρδίζονταν εκείνη την ώρα με πληροφορίες για τις κινήσεις των τουρκικών πλοίων.

Το βέβαιο πάντως είναι πως η ΕΥΠ είχε δώσει έγκαιρη προειδοποίηση για την προετοιμασία των Τούρκων. Ο Κώστας Σημίτης ενημερώθηκε γι’ αυτό το έγγραφο και ζήτησε από τον τότε διοικητή της ΕΥΠ ναύαρχο Λεωνίδα Βασιλικόπολο αντίγραφο, το οποίο και έλαβε στις 31 Ιανουαρίου.

Ενα από τα σοβαρά προβλήματα εκείνων των ημερών ήταν ασφαλώς η καχυποψία που υπήρχε ανάμεσα στον Σημίτη, ο οποίος μόλις είχε αναλάβει την πρωθυπουργία, και ανθρώπους σαν τον Βασιλικόπουλο, τον ναύαρχο Λυμπέρη ή τον πτέραρχο Κουρή που ήταν τότε υφυπουργός Αμυνας.

Οι αξιωματικοί αυτοί είχαν μάθει να λειτουργούν με τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος λάτρευε τις συσκέψεις με στρατιωτικούς, τις υπηρεσίες από κλειστές πηγές και τη διαχείριση κρίσεων όπως εκείνη του Μαρτίου του 1987. Ο Σημίτης τους θεωρούσε «ανδρεϊκούς», ξένους στη δική του κουλτούρα και ύποπτους για το στήσιμο παγίδων τις κρίσιμες εκείνες ώρες.

Ο Διοικητής της ΕΥΠ διαπίστωσε το χάσμα όταν επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό το πρωί της 30ής Ιανουαρίου. Λίγο πριν είχε συναντήσει στο κτίριο της λεωφόρου Κατεχάκη τον σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα Μπιλ P., ο οποίος τον ενημέρωσε ότι «σε λίγες ώρες θα μιλήσει ο πρόεδρος Κλίντον με τον έλληνα πρωθυπουργό.

Τα πράγματα είναι σοβαρά». Ο σταθμάρχης παρέδωσε επίσης μια επιστολή του ελληνοαμερικανού αρχηγού της CIA Τζορτζ Τένετ, ο ο οποίος έγραφε πως «θα ήταν καταστροφικό για την Ελλάδα, την Τουρκία, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να προκληθεί ένας πόλεμος λόγω της κλιμάκωσης του επεισοδίου».

Ο κ. Βασιλικόπουλος πήγε στο γραφείο του πρωθυπουργού, ο οποίος στεκόταν όρθιος όσο του μιλούσε, τον άκουσε και του είπε: «Δεν σας χρειάζομαι άλλο».

* H πρόταση της CIA

Αρκετές ώρες αργότερα ο σταθμάρχης επισκέφθηκε για δεύτερη φορά το κτίριο της Κατεχάκη. Αυτή τη φορά δεν έκρυβε την ανησυχία του και δήλωσε στον κ. Βασιλικόπουλο πως μεταφέρει μια πρόταση του αρχηγού της CIA. 

 
«Να αποσύρετε εσείς ένα τμήμα της φρουράς που έχετε στα Ιμια σε ένδειξη καλής θέλησης και οι Τούρκοι σε ανταπόδοση θα αποσύρουν ναυτικές δυνάμεις» πρότεινε ο Μπιλ P. και συνέχισε: «Τρέχουμε το ίδιο σενάριο με την Αγκυρα και πιστεύομε ότι είμαστε σε καλό δρόμο». 

Ο κ. Βασιλικόπουλος γέλασε αρχικά λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δηλαδή πόσους κομάντος να αποσύρουμε, δεν έχουμε και καμιά μεραρχία;». «Δεν έχει σημασία πόσους, έστω και λίγους, για να δείξετε την καλή σας πρόθεση» ανταπάντησε ο σταθμάρχης. 

Αμέσως μετά άρχισε μια συζήτηση για την ακριβή διατύπωση, αν θα αναφερόταν σε λίγους (few), κάποιους (some of them) ή κάποια άλλη φράση. Ο αρχηγός της ΕΥΠ ρώτησε τον Μπιλ P. αν στη φόρμουλα της CIA ετίθετο ζήτημα απομάκρυνσης της Ελληνικής Σημαίας από τα Ιμια. «Οχι, σε καμία περίπτωση» απάντησε εκείνος.

Καθώς έβγαινε από το γραφείο του κ. Βασιλικόπουλου, ο σταθμάρχης σταμάτησε, γύρισε προς το γραφείο του και του είπε: «Σας παρακαλώ, μη χάσετε χρόνο, δώστε μου μια απάντηση. Τα πράγματα είναι κρίσιμα».

Ο κ. Βασιλικόπουλος σήκωσε το πορτοκαλί τηλέφωνο και ζήτησε να μιλήσει με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Λυμπέρη για να τον ενημερώσει. Οι υπασπιστές του του είπαν πως είναι «εκτός επικοινωνίας» γιατί βρισκόταν στο γραφείο του κ. Σημίτη στη Βουλή.

Εν συνεχεία τηλεφώνησε στον υφυπουργό κ. Κουρή, ο οποίος βρισκόταν – μόνος του – στο Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων στα υπόγεια του Πενταγώνου. «Δεν μου φαίνεται και τόσο κακή ιδέα, γιατί πάμε για μεγάλη κρίση» του είπε ο κ. Κουρής και τότε ο κ. Βασιλικόπουλος μπήκε στο υπηρεσιακό του αυτοκίνητο και κατέβηκε ο ίδιος στη Βουλή.

Πήγε στο γραφείο του πρωθυπουργού και εκεί συνάντησε την πάντοτε ευγενέστατη ιδιαιτέρα του Μαρία Πλευράκη. Της ζήτησε να μιλήσει με τον πρωθυπουργό για θέμα «μείζονος σημασίας» και εκείνη του ζήτησε να περιμένει δύο λεπτά.

Μπήκε στην αίθουσα συσκέψεων, ενημέρωσε τον κ. Σημίτη και – λίγο αμήχανη – του είπε πως «ο πρόεδρος είπε να δείτε τον κ. Μαντέλλη και να τον ενημερώσετε».

* Η επικοινωνία με τον πρωθυπουργό

Ο ψηλός και συνήθως νευρικός απόστρατος αξιωματικός δύσκολα συγκράτησε την αγανάκτησή του και επέμεινε: «Μα, αντιλαμβάνεσθε πως είμαι ο αρχηγός της ΕΥΠ και πρέπει να μιλήσω μόνο στον πρωθυπουργό». 

Αυτό δεν συνέβη και ο κ. Βασιλικόπουλος κάθησε σε έναν καναπέ για πολλή ώρα. Κάθε λίγο το γραφείο του τον ειδοποιούσε πως είχε τηλεφωνήσει ο Μπιλ P., τονίζοντας πως είναι επείγον να επικοινωνήσει μαζί του. 

Επειτα από μία ώρα και κάτι η πόρτα της αίθουσας συσκέψεων άνοιξε και βγήκε ο υπουργός Εξωτερικών κ. Θ. Πάγκαλος για να τηλεφωνήσει στον αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών κ. Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ από ένα διπλανό δωμάτιο. 

Ο κ. Βασιλικόπουλος βρήκε την ευκαιρία, μπήκε στην αίθουσα και βρέθηκε δίπλα στον κ. Σημίτη. Τον ενημέρωσε και εκείνος του απάντησε πως «το θέμα το χειρίζεται ο κ.Πάγκαλος, μην κάνετε τίποτα, μην ασχοληθείτε άλλο».

Αξίζει να σημειωθεί πως η πρόταση των Αμερικανών δεν προέβλεπε απευθείας επαφή του αρχηγού της ΕΥΠ με τον διοικητή της MIT πρέσβη Οξάν, καθώς όλη η διαπραγμάτευση θα γινόταν μέσα από το κανάλι της CIA.

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΓΕΝ

Λίγο πριν από τη 1 π.μ. της 31ης Ιανουαρίου, οι Τούρκοι έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο απόβασης των κομάντος τους στα Δυτικά Ιμια. Την ίδια ώρα που η φρεγάτα «Γιαβούζ» πλησίαζε πολύ κοντά στην επίμαχη βραχονησίδα, οπότε και πιστεύεται ότι άφησε τη λαστιχένια βάρκα με τους κομάντος, δύο τουρκικά ελικόπτερα «Μπλακ Χοκ» πετούσαν από πάνω. Οι επιτελείς του ΓΕΝ πίστευαν ότι τα δύο ελικόπτερα θα αποβίβαζαν εκείνα κομάντος ενώ στην πραγματικότητα επιχείρησαν να παραπλανήσουν τις ελληνικές δυνάμεις.

31 Ιανουαρίου, 00.47: Από φρεγάτα «Ναυαρίνο» (κέντρο επιχειρήσεων για τα Ιμια) προς ΓΕΝ: Ελικόπτερα κινούνται βόρεια προς βραχονησίδες.

00.55 ΓΕΝ προς Ναυαρίνο: Δεν θα πατήσει Τούρκος στα νησιά. Να βληθούν προειδοποιητικές βολές και αν συνεχίσουν να καταρριφθούν. Να προστατευθούν τα Ιμια και το Φαρμακονήσι.

01.04 ΓΕΝ προς Ναυ.: Δύο τουρκικά ελικόπτερα Μπλακ Χοκ βρίσκονται στην περιοχή, το ένα σε αιώρηση πλησίον της Γιαβούζ (φρεγάτα), 1.000 γιάρδες δυτικά από τα Ιμια. Το άλλο υπερίπταται Γιαβούζ.

01.25 ΓΕΝ προς Ναυ: Εξασφαλίσατε την ετοιμότητα ημετέρων μονάδων. Στοχοποιήσατε κάθε τουρκική μονάδα. Να ευρίσκεσθε σε ετοιμότητα για παν ενδεχόμενο.

01.37 ΓΕΝ προς Ναυ.: Εφόσον τα ελικόπτερα προσπαθήσουν να βγάλουν κόσμο, να ριφθεί μια φωτοβολίδα. Δεύτερον, να ριφθεί προειδοποιητική βολή, τρίτον να καταρριφθούν.

01.55 Ναυ. προς ΓΕΝ: Τα ελικόπτερα είναι κοντά στη φρεγάτα. H φρεγάτα είναι 500 γιάρδες από το νησί.

Τα ελικόπτερα απομακρύνονται αλλά το ελληνικό Πεντάγωνο δεν ανησυχεί μόνο για τα Ιμια, καθώς έχει να προστατεύσει μια σειρά από νησίδες στην περιοχή.

02.00 ΓΕΝ προς Ναυ.: Εφιστάται η προσοχή σας μήπως η απομάκρυνση ελικοπτέρων είναι παραπλανητική για να κάνουν ενέργεια στο Φαρμακονήσι.

Στις 03.00 αρχίζουν να έρχονται οι πρώτες πληροφορίες πως οι Τούρκοι έχουν καταλάβει τα Δυτικά Ιμια. Δίνεται η εντολή να ανέβει η δεύτερη ομάδα βατραχανθρώπων αλλά η εκτέλεσή της καθυστερεί επειδή πέρασαν πρώτα από τα Ανατολικά Ιμια για να πάρουν φορτισμένες μπαταρίες ασυρμάτων. Για 45 λεπτά της ώρας Ελλάδα και Τουρκία βρέθηκαν πολύ κοντά στο να έχουν κομάντος τους πρόσωπο με πρόσωπο στα Δυτικά Ιμια.

03.15 ΓΕΝ προς Ναυ.: Υπάρχουν πληροφορίες ότι ίσως κάτι γίνεται στη Δυτική Ιμια. Εξακριβώσατε και πείτε μου.

03.16 ΓΕΝ προς Ναυ.: Πρι… Διατάξτε Πολεμιστή (περιπολικό ναυτικού) να αποβιβάσει Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών στη Δυτική Ιμια και να μου πείτε έναρξη και πέρας.

03.30 ΓΕΝ προς Ναυ.: Υπάρχει πληροφορία ότι έχουν ανέβει 30 άτομα στο δυτικό νησί Ιμια. Να πάει ο Πολεμιστής να ελέγξει με προβολέα και στη συνέχεια να αποβιβάσει MYK (βατραχανθρώπους).

03.36 Ναυ. προς ΓΕΝ: Τώρα αποβιβάζονται MYK στη βάρκα και εκτιμάται ότι η κίνηση θα περατωθεί σε 30 λεπτά.

03.38 ΓΕΝ προς Ναυ.: Πείτε μου άμεσα αν υπάρχει κανένας Τούρκος κρατημένος δίπλα στο νησί. Με ενδιαφέρει άμεσα αν είναι κανένας πάνω στο νησί.

03.42 ΓΕΝ προς Ναυ.: Απογειώσατε ελικόπτερο και ελέγξατε δυτικό νησί προ αποβιβάσεως MYK.

04.08 ΓΕΝ προς Ναυ.: Τονίζεται η απαίτηση πριν βγουν οι MYK να είμαστε βέβαιοι ότι δεν υπάρχει άνθρωπος στη Δυτική Ιμια.

Το ελικόπτερο απογειώνεται από το Ναυαρίνο και πετάει, σε εξαιρετικά κακές συνθήκες, πάνω από τις βραχονησίδες. H πίεση από το κέντρο είναι ασφυκτική.

04.25 Ναυ. προς ΓΕΝ: Ελικόπτερο άνωθεν Δυτικής Νήσου, Αναμένω αποτελέσματα.

04.26 Ναυ. προς ΓΕΝ: Δεν έχει εντοπίσει ακόμη τίποτα. Ορατότητα χαμηλή.

04.28 Ναυ. προς ΓΕΝ: Βρέχει στην περιοχή. Ορατότητα χαμηλή. Προσπαθεί να εντοπίσει οτιδήποτε.

04.29 ΓΕΝ προς Ναυ.: Περιμένω να μου πείτε για το ελικόπτερο και το αποτέλεσμα της έρευνας. Το αναμένει ο πρωθυπουργός.

04.47 Ναυ. προς ΓΕΝ: Εχει περάσει τέσσερις φορές πάνω από το νησί. Αποτελέσματα αρνητικά. Πετάει σε ύψος 40-50 μέτρα και προσπαθεί.

04.50 Ναυ. προς ΓΕΝ: Υπάρχουν μερικά άτομα πάνω στο νησί.

Το ελικόπτερο αναφέρει πως πρόκειται για δέκα τούρκους κομάντος πάνω στο δυτικό νησί.

05.02 ΓΕΝ προς Ναυ.: Οι δικοί μας βατραχάνθρωποι να παραμείνουν στον Πολεμιστή και να γίνει συλλογή στοιχείων.

05.04 ΓΕΝ προς Ναυ.: Το ελικόπτερο να επιστρέψει.

05.05 Ναυ. προς ΓΕΝ: Εχω απώλεια επικοινωνίας με το ελικόπτερο. H τελευταία του αναφορά EMRGENCY EMERGENCY βόρεια 1,5 μίλι από το σημείο του ενδιαφέροντος.

Στις 05.40 το ΓΕΝ διατάζει τον κυβερνήτη του Πυρπολητή να πάρει τους έλληνες βατραχανθρώπους από την περιοχή.

05.40 ΓΕΝ προς Πυρπολητή: Θα εκτελεσθεί αποχώρηση φίλιων και εχθρικών μονάδων από την περιοχή.

05.58 ΓΕΝ προς Ναυ.: Οι οδηγίες για τον Πυρπολητή είναι ότι από την περιοχή θα φύγει ένα δικό τους και ένα δικό μας. H διαταγή θα δίνεται από το ΓΕΝ. Ο Πυρπολητής θα φύγει τελευταίος αφού πάρει τους ΟΥΚ και τη σημαία. Εσείς παραμείνετε για το ελικόπτερο. Θέλω τα ονόματα του πληρώματος.

07.12 ΓΕΝ προς Πυρπολητή: Να αρχίσετε να παίρνετε τη Σημαία και τον κόσμο. Να μου πείτε αν γίνεται το ίδιο και από τους άλλους.

OI ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ K. ΣΗΜΙΤΗΣ Πρωθυπουργός N. ΚΟΥΡΗΣ Υφυπουργός Εθνικής Αμυνας XP. ΛΥΜΠΕΡΗΣ Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Λ. ΒΑΣΙΛΙΚΟΠΟΥΛΟΣ Αρχηγός ΕΥΠ

Εγκαιρη ή καθυστερημένη ενημέρωση;

Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν οι ελληνικές υπηρεσίες ενημέρωσαν έγκαιρα για την απόβαση των τούρκων κομάντος στα Δυτικά Ιμια. Οι αξιωματούχοι που χειρίζονταν την κρίση εκείνο το βράδυ επιμένουν πως οι αναλυτές της ΕΥΠ παρακολουθούσαν συνεχώς τα τουρκικά κανάλια για να συλλέξουν πληροφορίες. 

Μόλις είδαν ότι ανακοινώθηκε η απόβαση των κομάντος, ενημέρωσαν το Κέντρο Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ. Θυμούνται μάλιστα πως ο υφυπουργός κ. Κουρής έδωσε αμέσως εντολή να ετοιμασθεί το σχέδιο ανακατάληψης της βραχονησίδας. 

Το αν το ΓΕΕΘΑ μπόρεσε να επικοινωνήσει εγκαίρως με τον κ. Λυμπέρη, ο οποίος βρισκόταν στη Βουλή, δεν είναι σαφές. 

Τα συμπεράσματα δικά σας !

http://dia-kosmos.blogspot.gr/