Το Πραγματικό Πολυτεχνείο - Τρεις καθηγητές και 12 φοιτητές δολοφονήθηκαν από το ΚΚΕ

Το «κόμμα της προδοσίας και του εγκλήματος», όπως αποκαλούσε το ΚΚΕ ο Γεώργιος Παπανδρέου – χωρίς ποτέ να το πάρει πίσω, όπως έκαναν άλλοι, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής...- ξεπέρασε και αυτούς τους κατακτητές σε θηριωδία.

Ενεφύσησε στις ορδές των δολοφόνων του μίσος ανηλεές κατά των συμπολιτών, των συναδέλφων, των φίλων, των γειτόνων και των συγγενών ακόμη που συνέβαινε να αντιστέκονται την βαρβαρότητα του μισθοφόρου των Εγγλέζων ΕΛΑΣ που πληρωμένος με εγγλέζικες λίρες είχε επιδοθεί μετά μανίας στην εξόντωση όποιου αντιστέκονταν.

Τον Δεκέμβριο του 44 η νέα γενεά πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος. Σπουδαστές, φοιτητές, και μαθητές συνελήφθησαν, για μια «ανακρισούλα», οδηγήθηκαν στους τόπους του μαρτυρίου και δολοφονήθηκαν άγρια.

Οι καθηγητές δεν μπορούσαν να λείψουν από το όργιο αίματος του «μεγάλου Δεκέμβρη».

Επελέγησαν ως θύματα προς παραδειγματισμό.

Τρεις διαπρεπείς καθηγητές του Πολυτεχνείου πλήρωσαν με την ζωή τους την αφοσίωση τους στο Έθνος και την ελευθερία.

Από τις ομάδες θανάτου του ΚΚΕ δολοφονήθηκαν:

• Ο προπρύτανης του Πολυτεχνείου Ιωάννης Θεοφανόπουλος.

• Ο κοσμήτωρ της σχολής Μηχανολόγων Γεώργιος Σαρρόπουλος.

• Ο καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Πολυτεχνείο,Σπυρίδων Κορώνης – σύμβουλος και σχεδιαστής της κοινωνικής πολιτικής του ελευθερίου Βενιζέλου.Μαζί με τους καθηγητές τους, στο άνθος της νεότητας των, δολοφονήθηκαν πολλοί σπουδαστές και φοιτητές. 

Ο αριθμός μόνον των σπουδαστών του Πολυτεχνείου που σύρθηκαν στο τόπο του μαρτυρίου από τους δολοφόνους του ΚΚΕ ανέρχεται σε δώδεκα, μεταξύ αυτών:

• Η Ευγενία Λύτρα, απόγονος του μεγάλου ζωγράφου Λύτρα και ανεψιά του καθηγητή Χόρς.

• Τα αδέλφια Στάθης και Δανάη Ιατρίδου.

• Ο Ν. Κορυζής, ανεψιός του πρωθυπουργού Αλ. Κορυζή και γιος του επίσης δολοφονημένου Στ. Κορυζή. Μήπως οι διάφοροι γραφικοί και αυτάρεσκοι που θα μαζευτούν για να κτυπήσει ο ένας την πλάτη του άλλου να μας πουν πως συνελήφθηκαν, από ποιούς και γιατί δολοφονήθηκαν οι τρεις καθηγητές και οι δώδεκα σπουδαστές του Πολυτεχνείου;

Και όμως το Πολυτεχνείο δεν τιμά και δεν μνημονεύει τους καθηγητές Θεοφανόπουλο, Σαρρόπουλο, Κορώνη! Δεν έχει αναρτήσει τιμητικώς στις αίθουσες του φωτογραφίες της Λύτρα, του Κορυζή, των αδελφών Ιατρίδου και των άλλων δολοφονημένων σπουδαστών του!

Ο σύντροφος Φαράκος καπετάνιος τότε.. του λόχου του ΕΛΑΣ "Λόρδος Μπάυρον" δεν αισθάνθηκε ποτέ την υποχρέωση να μας πεί πώς συνελήφθησαν, απο ποιούς και γιατί δολοφονήθηκαν οι τρείς καθηγητές και οι δώδεκα φοιτητές του Πολυτεχνείου, ούτε ο πολύς Κύρκος. Πήραν το μυστικό στον τάφο τους. Μένει ο σκηνοθέτης κύριος Κούνδουρος και μέλος του λόχου "Μπάυρον" αλλά και αυτός δεν θυμάται...

Οι νεκροί είναι υπαρκτοί δεν είναι άθλιο παραμύθι Ηλένιας!

Πηγή: http://tabouri.blogspot.gr
Πηγή: http://istoriakatoxis.blogspot.gr/

http://dia-kosmos.blogspot.gr/

Η φωνή του Πολυτεχνείου ή η “βρώμικη φωνή” του Πολυτεχνείου;

«Η ηρωική εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου το 1973»

Το Πολυτεχνείο και η πραγματικότητα…

Αλήθεις και ψέματα μιας προδομένης γενιάς…

Η φωνή του Πολυτεχνείου ή η “βρώμικη φωνή” του Πολυτεχνείου;

Επαναστάτρια ή χαφιές;

Τι κάνει η Δαμανάκη στην Ευρωβουλή ; Υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Ελλάδας ;

Εβραιο-τραπεζίτες και συμφέροντα της Ελλάδας, δε ταιριάζουν καθόλου!
Ενώ οι πολίτες πεινάνε, 230.000 ευρώ είναι ο ετήσιος βασικός μισθός της επιτρόπου Δαμανάκη και 50.000 ευρώ τα έξοδα κίνησης.

Παρόλα αυτά παίρνει και βουλευτική σύνταξη κανονικά.

Όταν η εξέγερση των πολιτών και φοιτητών φούντωνε, το 1973, οι επιτελείς στην Ουάσιγκτον σκεφτόντουσαν εναλλακτικές λύσεις, γιατί ο δικτατορας υπηρέτης τους κ. Γ. Παπαδόπουλος τους “ένανε νερά” και δεν άφηνε τα αεροπλάνα της Αμερικής να πάνε στο Ισραήλ, για τον εκεί πόλεμο.

Έτσι, όσο η εξέγερση του Πολυτεχνείου φούντωνε η Πρεσβεία, λέγε με αφεντικό, σκεφτόταν διαφορετικά πρόσωπα, για την ανατροπή του κ. Γ. Παπαδόπουλου. Τον δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλο, ως γνωστόν, μετέθεσε από τον ……. >>>>> Έβρο στην Αθήνα ο “γέρος της Δημοκρατίας” κ. Γ. Παπανδρέου, τακτική, που ακολουθεί και ο εγγονός κ. Γ. Παπανδρέου, δηλ. να εξυπηρετεί τους “εχθρούς του”, ενώ αδιαφορεί για τους υποστηρικτές του (και μετά την πατάει)!

Σύμφωνα, με τον αρχιπράκτορα του ΝΑΤΟ κ. Αθανάσιο Στριγά, που ούτε τον διαψεύδουμε, ούτε τον επιβεβαιώνουμε, ούτε τον γνωρίζουμε, κλήθηκαν στα υπόγεια της Πρεσβείας στις 16 Νοεμβρίου 1973, τρία πρόσωπα, που εκ των υστέρων ανέβηκαν ταχύτατα, ως εκλεκτοί, στην πολιτική ζωή της χώρας. Το κύριο πρόσωπο είναι η λεγόμενη “βρώμικη φωνή του Πολυτεχνείου”, κατά την κ. Λιάννα Καννέλη, η γνωστή μετέπειτα Επίτροπος στην Ευρώπη, κ. Μαρία ή “Μυριάμ” Δαμανάκη.

Η κ. Μαρία Δαμανάκη, εβραικής καταγωγής, όπως δηλώνει η ίδια, είναι κόρη Αξιωματικού Χωροφυλακής και θεωρηθηκε “συνεργάσιμη” αφού ο πατέρας ήταν Αξιωματικός Χωροφυλακής και ταυτόχρονα ήταν “φοιτήτρια” Πολυτεχνείου. 

Έτσι η κ. Δαμανάκη, η πράκτωρ των υπηρεσιών της Αμερικής και Ισραήλ, θεωρήθηκε, ως το κύριο πρόσωπο, που θα αναλάμβανε προβοκατόρικη δράση μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο, για την ανατροπή του “αμνεπιθύμητου” πλέον ¨λάιτ δικτάτορα” κ. Γ. Παπαδόπουλου και την άνοδο στην εξουσία του “στυγνού δικτάτορα”, διοικητή της ΕΣΑ, αλλά φιλο-ισραηλινού κ. Ιωαννίδη, ο οπίος πρόδωσε βα΄σει σχεδίου και την Κύπρο. Ενώ το κίνημα ήταν αντιδικτατορικό τα τρία αυτά πρόσωοπα είχαν “εντολή” να στρέψουν τους φοιτητές μόνο στο πρόσωπο του κ. Γ. Παπαδόπουλου, για να έρθει πιο εύκολα ο κ. Ιωαννίδης, αλλά όχι να φύγει η χούντα!

Αν ακούσει κανείς την “κασσέτα” Εδώ Πολυτεχνείο, διαπιστώνει ότι η κ. Μαρία Δαμανάκη, δεν φοβότανε καθόλου – αφού ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία – κατά τον κ Στριγά. Επίσης, στα αποσπάσματα αυτά δεν υπάρχει ο ήχος του περίγυρου, λες και η κ. Δαμανάκη ήταν κλεισμένη μόνη της κάπου και δεν ακουγόντουσαν οι φωνές των συμφοιτητών της! Οι πληροφορίες φέρουν την κ. Δαμανάκη να είναι εκτός Πολυτεχνείου – κάπου κοντά στα Τουρκοβούνια – και να παρεμβαίνει στον σταθμό μέσω από τον αναμεταδότη στα Τουρκοβούνια – με την βοήθεια των ανθρώπων που την βάλανε στο Πολυτεχνείο. Όσο για την σύλληψη ή φυλάκιση , που γράφει στο βιογραφικό της οι ίδις πηγές λένε ότι δεν έγιναν ποτέ!

Η πορεία της εκλεκτής της Πρεσβείας είναι γνωστή. Πέρασε από όλλα τα κόμματα, με “εντολές” να τα διαλύσει και τα κονόμησε, ειδικά από τον ΣΥΝ. Δίκασε τον ηγέτη του ΠΑΣΟΚ κ. Ανδρέα Παπανδρέου το “βρώμικο ’89” και παρόλα αυτά “ως φίλη” του κ. Νίκου Παπανδρέου, όπως η ίδια λέει, μπήκε στο ΠΑΣΟΚ. Φανταστείτε ο γυιός του Ανδρέα, τι λάθος έκανε!! Παρότι οι καταγγελίς που έφταναν στο περιβάλλον Παπανδρέου, έλεγαν ότι η κ. Δαμανάκηξ τα “έχει βρει” με την δεξιά και την δούλευε ο κ. Κ. Καραμανλής ότι θα την έκανε Πρόεδρο Δημοκρατίας, για να μην γίνουν οι εκλογές του Μαρτίου 2010, εντούτοις οι αδελφοί Παπανδρέου, φοβόντουσαν μάλλον την κ. Δαμανάκη και δεν την απομόνωναν, ενώ τώρα διαγράφουν τα πιο σοβαρά στελέχη!

Η κ. Δαμανάκη, όπως λένε οι πληροφορίες, είναι βαθιά μπλεγμένη με μια ΜΚΟ, (Δίκτυο Γυναικών, που της έχει ήδη υποβληθεί μήνηση από της Εισαγγελέα Εφετών, που δήθεν υποστήριζε γυναίκες από την βία, ενώ η ίδια η ΜΚΟ έσπρωχνε τις γυναίκες αυτές στα πορνεία της οδού Συγγρού! 

Τα ίδια πρόσωπα εντόπιζαν εύπορες γυναίκες και αφού τις χώριζαν – στο όνομα δήθεν του φεμινισμού – τις εκβίαζαν να υιοθετήσουν παιδιά, που ο κύκλος της κ. Δαμανάκη έφερνε, λένε, από το Ισραήλ! Στην Εισαγγελία Αρείου Πάγου και στο Συμβούλιο Εφετών, έχουν ήδη κατατεθεί επτά μηνύσεις κατά της κ. Δαμανάκη για εκβιασμό, διατάραξη οικιακής ειρήνης, σωματεμπορία, παράνομες υιοθεσίες, απειλές, οργανωμενη μαφία υποκόσμου κλπ… και οι εισαγγελείς κάνουν “το αμερικανάκι”, ως τώρα! Φαίνεται η κ. Δαμανάκη κληρονόμησε πολλές συνήθειες από τον πατέρα της, Αξιωματικό Χωροφυλακής!

Η κ. Δαμανάκη Μαρία κατέχει παράνομα την θέση της Επιτρόπου, αφού δεν ανέφερε ποτέ στην Ευρώπη, τις μηνύσεις, που υπάρχουν εναντίον της! Ας σημειώσουμε ότι η κ. Μαριέττα Γιαννάκου, έχει δηλώσει ότι βοήθησε στην εκλογή της κ. Δαμανάκη ως Επιτρόπου, γιατί μοιραζόντουσαν και πολλά σκάνδαλα μαζί, όπως το σκάνδαλο ΑΣΠΑΙΤΕ, Ευρωπαικά Προγράμματα, παράνομες εκλογές Καθηγητών, μετραγγραφές φοιτητών κλπ…

Παντρευόταν διάφορους και μετά τους εκβίαζε με αγωγές αποζημίωσης. Ας θυμηθούμε και την δήλωση περί επιστροφής στην δραχμή. Εκείνη την Παρασκευή εξαιτίας της κ. Δαμανάκη έφυγαν για Κύπρο δύο δις ευρώ. Ως Επίτροπος συνέχισε το κταστροφικό έργο, δίνοντας άδεια στους Τούρκους ψαράδες να ψαρεύουν πενταπλάσιους τόνους ψάρια από τους ΄Ελληνες ψαράδες!

Όσο για τους άλλους δύο, που ήταν στην Αμερικάνικη Πρεσβεία παραμονές της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ήταν μαζί προ καιρού στο Μαϊάμι της Αμερικής, αυτοί οι δήθεν αντι-αμερικάνοι, και ο ένας το παίζει και Καθηγητής στο Αμέρικα, που δήθεν έβριζε την βραδυά του Πολυτεχνείου. Η δε κ. Δαμανάκη, είχε κάνει και αίτηση σε Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο για “μεταπτυχιακά”, αλλά επειδή ήταν “τούβλο” – και όχι αριστερή – δεν την δέχτηκαν, άλλη μια απόδειξη για τη δήθεν αριστερή κ. Δαμανάκη, που αποδεικνύει ότι ο κ. Στριγάς “κάτι ξέρει”! Αλλά και αν είναι συκοφαντίες γιατί δεν το διαψεύδει η κ. Δαμανάκη;

Τα υπόλοιπα στο μέλλον!

Υπάρχει ελπίδα!

Αντισταθείτε στην κάθε “Δραχμανάκη” ή “Μυριάμ¨που σας επιβάλλουν άνωθεν!

Η αλήθει θα νικήσει!

Υπάρχει ελπίδα! Είστε εσείς οι ίδιοι! Αντισταθείτε!

Δr Κουτσούκος Αναστάσιος
www.koutsoukos-anastasios.gr

Υ.Γ. Παρακαλώ να δημοσιευτεί και αναλαμβάνω ο ίδιος, τις όποιες νομικές συνέπειες, αν τολμήσει…

http://cretanpatriot.wordpress.com

http://dia-kosmos.blogspot.gr/

Πολυτεχνείο: Από το θυμάμαι του μέτρον-άριστον για την 17η Νοέμβρη 1973

Η λέσχη Μπίλντενμπεργκ πίσω από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου του 1973

Για την περίοδο του Πολυτεχνείου του 1973, η περιβόητη λέσχη Μπίλντενμπεργκ μέσω του Γενικού γραμματέα της, στην Ευρώπη, Βαν ντερ Μπόιγκελν, ανακοίνωνε στις 20 Αυγούστου 1973 ότι:

" Υπάρχει ένα ζήτημα στην Ελλάδα. Αυτό πρέπει να λυθεί σύντομα. 

Είναι ανάγκη να χειραγωγηθεί ο ελληνικός λαός και να οδηγηθεί - μέσα από την ανάγκη για εκδημοκρατισμό - στο οριακό σημείο του εγκλωβισμού για να επιτύχουμε την εφαρμογή της "τακτικής του σοκ" που είχαμε σχεδιάσει. Αυτό σημαίνει σταδιακό εκδημοκρατισμό στην Ελλάδα, αλλά σοκ στο Κυπριακό ζήτημα, με την κυοφορούμενη τουρκική απόβαση .... 

Μια σύγκρουση Ελλάδας - Τουρκίας θα μας εξυπηρετούσε .... Θα το δούμε! ...

 Στην παρούσα φάση , θα ήταν σκόπιμο να υποκινηθούν οι φοιτητές στην Ελλάδα, ζητώντας δημοκρατικές ελευθερίες , αμφισβητώντας το στρατιωτικό καθεστώς της Αθήνας ...."Τα υπόλοιπα για την υλοποίηση των παραπάνω στόχων της λέσχης Μπίλντενμπεργκ τα ανέλαβαν οι ρουφιάνοι του Ιωαννίδη σε συνεργασία με συγκεκριμένα πρόσωπα από την γεννιά του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.

Αντίτιμο στις υπηρεσίες τους αυτές ήταν οι κρατικές θέσεις τους στο μεταπολιτευτικό Ελληνικό κράτος, ώστε να μας φέρουν σήμερα στην ΠΛΗΡΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ....

Σήμερα, οι μάσκες τους έχουν πέσει και φαίνεται πια ολοκάθαρα πως αυτοί οι εντολοδόχοι της Νέας Τάξης, πάτησαν επί πτωμάτων για να ανεβούν στην εξουσία καταστρέφοντας σταδιακά το Ελληνικό
κράτος ....

Βιβλιογραφία:

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΤΡΙΓΑΣ: "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ '73 ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ", ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ, ΑΘΗΝΑ, 1996, σ. 62

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΥΦΑΝΤΗΣ: " Ο ΒΩΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ", ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΣΕΛΑΣ, ΑΘΗΝΑΙ, 2007

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ: " ΟΙ ΣΥΝΩΜΟΤΕΣ"

Αμερικανοί κομμάντος στο Πολυτεχνείο του 1973
15 Νοεμβρίου 1973 :

"

...Μέσα σε μια ώρα, έξι πρεσβείες είχαν λάβει ανάλογα μηνύματα. Φυσικά, οι βάσεις της Νέας Μάκρης, του Ελληνικού στην Αττική και στις Γούρνες στην Κρήτη, έλαβαν το μήνυμα, προσυπογραμμένο από τον σταθμάρχη . Μετά από αυτό, οι βάσεις τέθηκαν σε συναγερμό.

Το ίδιο βράδυ, η βάση της Νέας Μάκρης συνδέονταν κωδικά με το αεροπλανοφόρο "Ιντεπέντεντ", που θα έφτανε στην Ελευσίνα για να αποβιβάσει εκατόν ογδόντα δυο κομμάντος ...; με προορισμό την Αθήνα ...."

" ...Η ομάδα των 182 αντρών κάτω από την διοίκηση του πλωτάρχη Τάλμποτ που είχε φθάσει εκείνο το βράδυ στην Αθήνα , ήταν -ας το πούμε- ένα τμήμα της νεοσύστατης τότε Ελαφράς ταξιαρχίας του στρατού των Ηνωμένων Πολιτείων .."(ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΤΡΙΓΑΣ: "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ '73 ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ", ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ, ΑΘΗΝΑ, 1996, σ. 179 - 180).

Η ομάδα αυτή είχε αποβιβαστεί από το αεροπλανοφόρο, σε φουσκωτές βάρκες που τους έβγαλαν στην στεριά. Όλα τα μέλη της ομάδας φορούσαν στολές παραλλαγής, βελγικής κατασκεύης. Τα πρόσωπά τους ήταν βαμμένα σε ομοιόχρωμες αποχρώσεις κι έτσι αφομοιώνονταν με τις σκιές τόσο τέλεια σαν να ήταν αόρατοι ...; Επιβιβάστηκαν σε στρατιώτικα καμιόνια και μεταφέρθηκαν σε διάφορα μέρη της Αθήνας αναμένοντας εντολές. Φυσικά όλα αυτά έγιναν σε συνεργασία με τους άντρες του Ιωαννίδη και εν αγνοία του Γ. Παπαδόπουλου. Στόχος των Αμερικανών και του Ταξιάρχου Ιωαννίδη ήταν να περικυκλωθεί το πολυτεχνείο από δικά τους στρατεύματα. Ενώ οι προβοκάτορες που βρισκόταν μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο προσπαθούσαν να μαζέψουν και να κρατήσουν όσο περισσότερο κόσμο μπορούσαν γύρω από αυτό. Με σκόπο να χυθεί όσο το δυνατόν περισσότερο αίμα γινόνταν. Μόνο έτσι θα έπεφτε ο Γ. Παπαδόπουλος, ώστε να σχηματιστεί η νέα στρατιωτική κυβέρνηση του Ιωαννίδη.

Εξάλλου, ο ίδιος ο Ιωαννίδης στην απολογία του στον τακτικό ανακριτή σχετικά με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου κατέθεσε ότι: " ...; Η ανατροπή του Γ. Παπαδόπουλου αποτελούσε σχέδιο που προετοιμάστηκε πολύ πριν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.."

http://dia-kosmos.blogspot.gr/

ΟΙ ΑΘΕΑΤΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973

Τη νύχτα στις 14 Νοεμβρίου 1973, ο ισραηλινός στρατηγός Μωσέ Νταγιάν έφθασε στην Αθήνα.

Εγκαταστάθηκε στο σπίτι του γαμπρού του Δημ. Ιωαννίδη , του γιατρού Αλαζράκη .

Από εκεί έστειλε μήνυμα στον Ιωαννίδη να είναι έτοιμος : «η ώρα έφθασε . Όλα είναι έτοιμα».

Την επομένη 15 Νοεμβρίου , το γιώτ «Απόλλων» , ιδιοκτησίας της εταιρίας ΟΤC , η οποία τότε ήταν ιδιοκτησίας της CIA , έφθασε στον Πειραιά .

Το γιώτ πριν τη μετατροπή του , ήταν μονάδα του βρετανικού πολεμικού ναυτικού .

Ήταν εξοπλισμένο με πανίσχυρο ασύρματο , τέλεια εργαστήρια και αναρίθμητους φακέλους .

Είκοσι κομάντος συμπλήρωναν το ειδικό πλήρωμα του σκάφους .

Από τον Πειραιά έπλευσε προς τα ανοιχτά του Σουνίου , όπου και περίμενε ανενόχλητο.

Στο μεταξύ έκαναν τις ανάλογες επαφές τους , κυρίως με το στρατηγό Νταγιάν, ο οποίος ήταν σε συνεχή επαφή με Έλληνες πολίτες για την υπόθεση του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.

Η κύρια επαφή Νταγιάν , εκτός από τον Ιωαννίδη - Αραπάκη -Μπονάνο , ήταν με τον Γιάγκο Πεσματζόγλου ,ο οποίος τότε ήταν μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ για την Ελλάδα.

Είχε αναλάβει το πολιτικό σκέλος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Ήταν ο ενδιάμεσος μεταξύ των επί κεφαλής των φοιτητών ,του Στρατηγού Νταγιάν και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

Ο Πεσματζόγλου είχε άμεση επαφή , κυρίως με τρία πρόσωπα , από τους φοιτητές της εξέγερσης :Η μία είναι σήμερα {1993} αρχηγός αριστερού κόμματος και οι άλλοι δυο στελέχη και βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Με την ελπίδα και την ευχή , πως θα βγουν και θα καταγγείλουν δημόσια τα γεγονότα εκείνης της νύχτας από την πλευρά τους όπως εκείνοι τα έζησαν , υπόσχομαι , αν δεν μιλήσουν οι ίδιοι , να δημοσιεύσω στο επόμενο βιβλίο μου τα ονόματα τους ...

Τα χαράματα της 16 Νοεμβρίου , έφθασαν χίλιοι κομάντος από τις Βρυξέλλες , με εντολή να συμμετάσχουν στην εξέγερση του πολυτεχνείου.
Όλοι μεταφέρθηκαν από τη βάση του ελληνικού στη γεωγραφική υπηρεσία Στρατού στο πεδίο του Άρεως .

Τους μοιράστηκαν Ελληνικές στρατιωτικές και αστυνομικές στολές και περίμεναν διαταγή να επέμβουν.

Εκτός από όπλα , είχαν στην κατοχή τους ασύρματο , συγχρονισμένο με εκείνον του γιωτ «Απόλλων»,  απ΄ όπου και περίμεναν την διαταγή για επέμβαση ...

Ο στρατιωτικός που είχε αναλάβει την εποπτεία όλων των ανδρών , ήταν ο υποστράτηγος Χουήζερ του ΝΑΤΟ, αλλά και έμπιστος της τριμερούς Επιτροπής .

Την νύχτα της 16ης Νοεμβρίου , οι κομάντος του ΝΑΤΟ διατάχθηκαν από τον υποστράτηγο Χουήβερ, να ακροβολιστούν στο Πεδίο του Άρεως και να περιμένουν διαταγές ..

Οι είκοσι κομάντος που περίμεναν στο γιωτ, διατάχθηκαν να πάνε με λέμβους στη στεριά , να καταλάβουν το σπίτι του Γεωργίου Παπαδόπουλου , να κόψουν τα τηλεφωνά του και να απαγορεύσουν στο δικτάτορα κάθε επαφή με τον έξω κόσμο.

Να συνεννοηθούν μετά με τους Έλληνες «συναδέλφους» τους και να περιμένουν διαταγή για να αποχωρίσουν.

Όταν νύχτωσε οι κομάντος έφθασαν στην ακτή και από εκεί με στρατιωτικά τζιπ κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του δικτάτορα Παπαδόπουλου.

Οι άλλοι έφυγαν «κατά ομάδες» από τη Γεωγραφική Υπηρεσία ΚΑΙ ΑΚΡΟΒΟΛΙΣΤΗΚΑΝ στο πεδίο του Άρεως .

Αργότερα , όταν το τανκ έσπασε την πόρτα του πολυτεχνείου , οι κομάντος βρίσκονταν ήδη μέσα.

Στις εφιαλτικές στιγμές που ακολούθησαν , οι Νατοϊκοί κομάντος χτυπούσαν αδιάκριτα.

Έδρασαν και όταν πια ο «εχθρός» είχε νικηθεί ένα στρατιωτικό σφύριγμα του επικεφαλής τους επανέφερε στην τάξη.

Ανασυντάχθηκαν , και όπως είχαν έρθει , έφυγαν αθόρυβα.

Σε μια ώρα απογειώνονταν από τη βάση του Ελληνικού , με προορισμό τις Βρυξέλλες .

Χίλια δολάρια μπόνους πήρε ο καθένας , για εκείνη τη βραδιά ...

Το ίδιο έγινε και με τους είκοσι .

Διατάχθηκαν να επιστρέψουν στο γιωτ .

Ξημερώματα στις 18 Νοεμβρίου 1973 , το γιωτ «Απόλλων» έπλεε ανοιχτά , με προορισμό τη Βαρκελώνη ..

Ο Στρατηγός Νταγιάν αφού ενέκρινε τον κατάλογο των νέων Υπουργών , τακτοποίησε και άλλες μικρές λεπτομέρειες , και αναχώρησε αθόρυβα για το Ισραήλ, όπως είχε έρθει ....

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΕΝΤΟΛΟΔΟΤΕΣ.
ΑΘ. ΣΤΡΙΓΑΣ...

http://dia-kosmos.blogspot.gr/

Πολυτεχνείο: Μωσέ Νταγιάν,Mossad, NSA,CIA,NATO....

- Ο γαμπρός (Αλαζράκης) ήταν ο αγγελιοφόρος του Ιωαννίδη ήταν Εβραίος και λέγανε τότε ότι ήταν και πράκτορας της Mossad εδώ.

Παρασκευάς Μπόλαρης

«(…) Στην ουσία, χρησιμοποιήθηκε ο Ιωαννίδης, μέσω του Αλαζράκη, που ήταν ένας σύνδεσμος της Mossad. Ο Αλαζράκης ήταν ο αγγελιοφόρος, ήταν ο μεταδότης, του έδιναν εντολές, πήγαινε πες του Ιωαννίδη τάδε κ.λπ. και με την “πιτζάμα”, λοιπόν, είχε πλήρως επικρατήσει ο σχεδιασμός της Mossad». ΠΩΣ Ο ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΜΕ ΤΗΝ Mossad ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ...ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΟ 1:56:30......

Παρασκευάς Μπόλαρης: Απέδρασα φορώντας ποδιά γιατρού και περούκα


Ένας από τους αμετανόητους υπερασπιστές του στρατιωτικού καθεστώτος και πρωτεργάτης του «κινήματος της πιτζάμας»

Είναι χωρίς αμφιβολία ένα ιστορικό και ταυτόχρονα αμφιλεγόμενο πρόσωπο. Τέτοιες μέρες- το Φεβρουάριο του 1975- ο Παρασκευάς Μπόλαρης συνελήφθη για την ενεργό συμμετοχή του στο επονομαζόμενο «κίνημα της πιτζάμας».

Ο ταγματάρχης των καταδρομών είναι από τους αμετανόητους υπερασπιστές της χούντας ή της «επανάστασης», όπως εξακολουθεί να την αποκαλεί, ακόμα και στη δίκη που ακολούθησε. Ένας αξιωματικός που θεωρήθηκε άνθρωπος του Ιωαννίδη και έγινε πρωτοσέλιδο όταν συνόδευσε το δικτάτορα στα δικαστήρια, οπλοφορώντας. Απέκτησε διαστάσεις θρύλου όταν απέδρασε τον Αύγουστο του 1977.

Το περιοδικό «Crash» σε μια σπάνια αποκλειστικότητα παρουσιάζει τη δική του αφήγηση για το πώς γράφτηκαν τα κεφάλαια μιας περιπετειώδους ζωής, που για τα είκοσι χρόνια που παρέμεινε ασύλληπτος, εκτός από τον διαρκή αγώνα για επιβίωση, περιλαμβάνουν και δύο απόπειρες δολοφονίας εναντίον του.

- Δηλαδή, από την πρώτη μέρα ο νους σας ήταν στην απόδραση;

«Καταρχήν, είναι καθήκον στον αξιωματικό, όπως λέμε και στους Κανονισμούς μας, όταν συλλαμβάνεσαι από τον εχθρό, πρέπει να βρεις τρόπο να δραπετεύσεις. Λίγες ημέρες αργότερα ήρθε στην Κέρκυρα ο Γιώργος Αλφαντάκης, ο δικηγόρος μου, και σε ένα τραπέζι, παρουσία και των φυλακών, ενώ μου έδειχνε κάτι χαρτιά, του πάσαρα ένα σημείωμα που είχα ετοιμάσει: “Οι συνθήκες εδώ είναι άθλιες, κάνε κάτι”. Και έκανε. Σε λίγες μέρες μάζεψαν μερικούς και μας πήγαν στην Κασσαβέτεια του Βόλου, όπου ήταν και ο αδελφός του Παπαδόπουλου, ο Κώστας, δυο-τρεις άλλοι, ο Κωνσταντόπουλος βέβαια, ο Λυμπέρης, ο ανθυπολοχαγός κ.λπ. Εν πάση περιπτώσει, ήμασταν, θα έλεγα, ένας θάλαμος περίπου 15-20 άτομα εκεί».

- Φτάνετε τελικά στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Αρχίσατε εξετάσεις;

«Άρχισαν να κάνουν εξετάσεις, αλλά δεν μπορούσαν να βρουν τίποτα, γιατί δεν είχα τίποτα. Με κράτησαν μία εβδομάδα εκεί πέρα, αλλά μου ήταν αρκετό».

- Ήσασταν μόνος σας;

«Όχι. Στο δωμάτιο βρήκα τον Θεόδωρο Θεοφιλογιαννάκο, που ήταν εκεί ήδη περίπου μία εβδομάδα, αλλά υπήρχε και η Ασφάλεια. Ήταν περίπου δέκα αστυνομικοί στην αρχή, με επικεφαλής έναν αστυνόμο. Σε κάποια στιγμή, ο Θεοφιλογιαννάκος πήγαινε για τηλέφωνα, αλλά τον συνόδευαν δύο ή τρία άτομα, οπότε σκέπτομαι: “δεν αρχίζω να κάνω τηλέφωνα να δω πώς είναι;”. Δηλαδή, η ουσία ήταν ότι εγώ προσπαθούσα να βρω τις συνήθειες των αστυνομικών».

- Παρακολουθούσατε να δείτε πού ήταν το «αδύνατο» σημείο τους;

«Ακριβώς αυτό και αυτό εκμεταλλεύτηκα. Στην αρχή, με συνόδευαν, αντί για δύο ή τρεις, όπως έκαναν με τον Θεοφιλογιαννάκο, ερχόταν και ο επικεφαλής, γιατί φοβόντουσαν πάντοτε ότι εγώ δεν αποκλείεται να δραπετεύσω, αλλά τους καθησύχαζα και με την πάροδο των ημερών αλλοιώθηκε αυτό, σε σημείο που στο τέλος δεν με συνόδευε κανείς! Υπόψη ότι η σύζυγός μου ερχόταν επισκεπτήριο και της ζήτησα να μου φέρει μια ποδιά ιατρού και μια περούκα. Αυτή κατάλαβε περί τίνος πρόκειται. Μου λέει “αυτό είναι επικίνδυνο”, αλλά μου τα έφερε. Και τι έκανα λοιπόν; Αποφάσισα ένα βράδυ και τους λέω “εγώ πάω να κοιμηθώ, κουράστηκα”, 2 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα τώρα. Μπήκα μέσα στο δωματιάκι, έβγαλα από τον Θεοφιλογιαννάκο τα μαξιλάρια και τις κουβέρτες, τα έβαλα από κάτω από τη δική μου κουβέρτα, διότι οι αστυνομικοί, όταν κοιμόμασταν, άνοιγαν λίγο κουφωτά την πόρτα να δουν αν ήμαστε μέσα. Έτσι, βρήκα κάποια στιγμή, κοντά στο ξημέρωμα, για να μην βγω έξω και δεν υπάρχουν συγκοινωνίες, έβαλα την ποδιά, όπως το είχα σκηνοθετήσει, πήρα και ένα τσαντάκι που είχα τα ξυριστικά μου μέσα εκεί, έβαλα και την περούκα και την ώρα που άλλαζε και η βάρδια των γιατρών, βγήκα έξω από την είσοδο, αλλά δεν πήγα απευθείας από το φυλάκιο, εκεί που άνοιγε μία μπάρα, αλλά πήγα από την απέναντι μεριά, χαιρέτησα από μακριά το θυρωρό και έφυγα. Αυτό ήταν. Αρχές Αυγούστου του 1977».

- Αλλάζατε κρησφύγετο κάθε εβδομάδα;

«Έτσι ακριβώς, ιδίως στην Αθήνα, κάθε εβδομάδα και διαφορετικό. Άλλαξα τουλάχιστον έξι με επτά, που μου τα έβρισκαν. Ήρθε σε επαφή ο Γιάννακας και με άλλους αξιωματικούς των καταδρομών, πρώην συναδέλφους, γιατί ήταν προσκείμενοι, οπότε υπήρχε αυτή η βοήθεια. Δεν λέω ότι δεν υπήρξε βοήθεια».

- Στην Κρήτη πώς πήγατε, πώς φτάσατε;

«Με το καράβι, μεταμφιεσμένος. Όχι με την ποδιά του γιατρού, αλλά την ίδια περούκα όμως την είχα. Ήταν με καστανά μαλλιά, σγουρά. Με περνούσαν για Αφρικανό ή απόγονο Αφρικανών».

- Με το ραντεβού στη ρωσική εκκλησία τι έγινε;

«Το ραντεβού μου ήταν εκεί, αλλά πριν πάω έκανα αναγνώριση να δω πως είναι τα πράγματα, τι είναι, και απέναντι από τον Εθνικό Κήπο, στο πεζοδρόμιο, εκεί περιφερόμουν, έκανα και γύρω γύρω εκεί, πέρασα μία-δύο φορές, τον είδα αυτόν που καθόταν και περίμενε, αλλά ήθελα να βεβαιωθώ 100% ότι δεν παρακολουθείται. Όμως, σε κάποια στιγμή, ενώ ήμουν στο απέναντι πεζοδρόμιο, έξω από τον Κήπο, με πλησίασε ένας αστυνομικός με πολιτικά και μου λέει: “Είσαι ο Μπόλαρης; Φύγε, διότι είμαστε εδώ, γιατί έχουμε την πληροφορία ότι θα συναντηθείς με κάποιον”».

- Σε προσωπικό επίπεδο τι συμβαίνει; Δηλαδή επικοινωνία με τους δικούς σας ή κάποια σύντροφο, φίλους;

«Ναι, άρχισα να έχω. Μετά από 2 χρόνια άρχισα να επικοινωνώ με την πρώην σύζυγό μου, γιατί τα παιδιά ήταν ακόμα μικρά».

- Να έρθουμε τώρα στο κομμάτι που αφορά τις απόπειρες εναντίον σας;

«Πάντοτε υπήρχαν άνθρωποι, αξιωματικοί, πράκτορες μυστικών υπηρεσιών που προσπαθούσαν να μάθουν που βρίσκομαι, αφού έπρεπε να συλληφθώ. Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο Ιωάννης Γκόρος, γιος του ταγματάρχη Πέτρου Γκόρου, βορειοηπειρωτικής καταγωγής, που ήταν καταδρομέας και είχε υπηρετήσει, υπό τον Γιάννακα, στη Διεύθυνση Ειδικών Επιχειρήσεων, όπου είχε γνωριστεί με διάφορους πράκτορες που έμπαιναν στη χώρα. Ο γιος του είχε μπει Σχολή Ικάρων, αλλά στο δεύτερο έτος διώχθηκε σαν ακατάλληλος να πετάξει αεροπλάνο. Δεν τον πήρε και η Σχολή Ευελπίδων, όπως συνηθιζόταν τότε, οπότε ο πατέρας του, με τις διασυνδέσεις που είχε με τους πράκτορες της CIA, τον έστειλε στην Αμερική και έγινε “εκτελεστής” της CIA. (…)».

Η καταδίκη

Γιατί, όμως, τον κυνηγούσε ακόμη η CIA; Γιατί του έστειλε «εκτελεστή» το 1985 και γιατί, δέκα χρόνια μετά, άλλοι πράκτορες προσπάθησαν να τον συλλάβουν. Όπως λέει, δεν ήθελαν να μιλήσει για την προδοσία της Κύπρου και για την πτώση του Παπαδόπουλου, καθώς πίστευε και πιστεύει ακόμη πως ήταν έργο της Mossad. Αυτός, για τον ίδιο, ήταν ο βασικός λόγος και όχι επειδή είχε αποδράσει από τη φυλακή όπου εξέτιε ποινή κάθειρξης 8,5 ετών για τη συμμετοχή του στο λεγόμενο «πραξικόπημα της πιτζάμας» κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

- Λέτε ότι ξένες δυνάμεις δημιούργησαν το πρόβλημα και έφεραν τη Μεταπολίτευση;

«Όχι άλλες ξένες δυνάμεις, εννοώ αποκλειστικά η Mossad και να το δικαιολογήσω γιατί, υπάρχει και το τεκμήριο. Η εποχή εκείνη ήταν επί προέδρου Nixon, αλλά κυβερνούσε αποκλειστικά ο Henry Kissinger. Αυτός εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία αυτή ότι η Αμερική ήταν τελείως ακυβέρνητη και υλοποίησε το δικό του σχέδιο. Το είχε προαναγγείλει, για τον πόλεμο των έξι ημερών, εν συνεχεία τη σταθεροποίηση, εν συνεχεία αυτό και το άλλο. (…)».- Ο γαμπρός του Ιωαννίδη ήταν Εβραίος και λέγανε τότε ότι ήταν και πράκτορας της Mossad εδώ.

«(…) Στην ουσία, χρησιμοποιήθηκε ο Ιωαννίδης, μέσω του Αλαζράκη, που ήταν ένας σύνδεσμος της Mossad. Ο Αλαζράκης ήταν ο αγγελιοφόρος, ήταν ο μεταδότης, του έδιναν εντολές, πήγαινε πες του Ιωαννίδη τάδε κ.λπ. και με την “πιτζάμα”, λοιπόν, είχε πλήρως επικρατήσει ο σχεδιασμός της Mossad».

- Το ελληνικό δημόσιο σας πληρώνει τίποτα;

«Ναι, διότι αμέσως μετά που έβγαλα εγώ την ταυτότητα και το διαβατήριο, κατέθεσα τα χαρτιά μου να πάρω τη σύνταξή μου. Τη σύνταξή μου την έπαιρνε η σύζυγος, όπως ισχύει από τη νομοθεσία. Αλλά εγώ αμέσως κατέθεσα τα χαρτιά για να έρθει η σύνταξη σε μένα».

Αναρτήθηκε από ΛΕΥΤΕΡΙΑ

http://dia-kosmos.blogspot.gr/