ΔΙΑΤΑΓΗ ROTHSCHILD: ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

Liberation (ιδιοκτησίας E.Rothschild): Γιατί πρέπει να νομιμοποιήσουμε τη μετανάστευση

Το ευρωπαϊκό και ατλαντικό establishment, ως συνήθως, κοροϊδεύει τους υπηκόους του και ταυτόχρονα εφαρμόζει τα μυστικά του σχέδια χρησιμοποιώντας κάθε μέσον. Εδώ δεν θα ασχοληθούμε με το γεγονός ότι οι πολεμικές συρράξεις και επαναστάσεις, που οι ατλαντικές υπηρεσίες δημιουργούν στις διάφορες χώρες της ανατολής και της Αφρικής, είναι αυτές που συμβάλλουν στην δημιουργία μεταναστευτικών ρευμάτων.

Σε αυτό το άρθρο θέλουμε απλώς να πούμε τα αυτονόητα (στην εποχή μας όποιος λέει το αυτονόητο επιτελεί… ιεραποστολή)όσον αφορά τις δικαιολογίες που το σύστημα προβάλει για το μεταναστευτικό πρόβλημα: «τι μπορούμε να κάνουμε;», «πως να τους εμποδίσουμε;», «δεν υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι», κλπ. Αμέσως μετά, αρχίζουν τα σπαρακτικά και μελοδραματικά σόου των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Και τώρα ερχόμαστε στα μέτρα που περιλαμβάνει το σχέδιο δράσης για τη μετανάστευση, που αποφασίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση: γενικολογίες και χωρίς ουσιαστική αποτελεσματικότητα, απλώς για να καθησυχάζουν τον κόσμο και τις όποιες πολιτικές αντιδράσεις. Μάλιστα, ο Jean-Claude Juncker προσπάθησε να περάσει αυτό που συμβουλεύει η εφημερίδα Liberation, δηλαδή την νομιμοποίηση της μετανάστευσης. Μπορεί να μην τα κατάφερε , αλλά η κίνηση του είναι ενδεικτική των πιέσεων που ασκούνται προς αυτή την κατεύθυνση.

Πρώτη ερώτηση: είναι δυνατόν η ευρωπαϊκή ένωση να μην μπορεί να επιβληθεί στην Τουρκία ή την Λιβύη και να τις αναγκάσει να ελέγχουν τα σύνορα τους; Στην Ρωσία επέβαλαν κυρώσεις και εμπάργκο, κυρώσεις που δημιούργησαν οικονομικά προβλήματα και στην ίδια την ευρωπαϊκή ένωση. Γιατί λοιπόν δεν εφαρμόζει κυρώσεις και εμπάργκο στις χώρες που επιτρέπουν την μαζική διέλευση μεταναστών από τα σύνορα τους;

Δεύτερη ερώτηση: Δεν μπορούν οι μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις της Ευρώπης να επιβάλουν, εάν χρειαστεί, ακόμη και στρατιωτικό ναυτικό αποκλεισμό των χωρών από τις οποίες προέρχονται τα μεταναστευτικά ρεύματα; φυσικά και έχουν αυτήν την δυνατότητα.(ένα κόμμα της αντιπολίτευσης στην Ιταλία πρότεινε τον ναυτικό αποκλεισμό της Λιβύης, αλλά η κυβέρνηση αρνήθηκε. Σημ.: στην Ιταλία Μαγκρεμπίνοι σφάζουν και βιάζουν.). Στην Ισπανία, όπως αναφέρει η εφημερίδα μία έκθεση των μυστικών υπηρεσιών αποκαλύπτει ότι στην Καταλονία, ισλαμιστές σχηματίζουν παράνομα δικαστήρια που εφαρμόζουν τον ισλαμικό νόμο για να δικάζουν τους μουσουλμάνους, και έφθασαν μάλιστα στο σημείο στην Βαρκελώνη να σχηματίσουν μονάδες θρησκευτικής αστυνομίας.

Συμπεράσματα: δεν κάνουν τίποτε για να σταματήσουν την λαθρομετανάστευση διότι ένα ''αόρατο κέντρο'' επιθυμεί την εφαρμογή του σχεδίου για την «μιγαδική ευρώπη» του Coudenhove-Kalergi. Το σχέδιο αυτό το πρωτοπαρουσιάσαμε στην Ελλάδα στο Θεόδοτο μερικά χρόνια πριν. Ωστόσο, αυτό το ''κέντρο'' δεν είναι τόσο αόρατο, μια που ο ίδιος ο Coudenhove-Kalergi φρόντισε να μας το σκιαγραφήσει στις ''Αναμνήσεις'' του, ας δούμε ένα απόσπασμα από αυτές:

«Στις αρχές του 1924, λάβαμε ένα τηλεφώνημα από το Βαρώνο Louis de Rothschild. Ένας από τους φίλους του, ο Max Warburg από το Αμβούργο, είχε διαβάσει το βιβλιο μου και επιθυμούσε να μάθει για εμάς [το κίνημα της Πανευρώπης]. Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο Warburg μας πρόσφερε αμέσως 60.000 χρυσά μάρκα για να συντηρήσει και υποστηρίξει το κίνημα μας τα πρώτα τρία χρόνια... Ο Max Warburg, ο οποίος ήταν ο πιό διακεκριμένος και σοφός άνδρας με τον οποίο ήρθα ποτέ μου σε επαφή, είχε ως αρχή να χρηματοδοτεί αυτά τα κινήματα. Παρέμεινε ειλικρινώς ενδιαφερόμενος για την Πανευρώπη (Pan-Europe) σε όλη του τη ζωή. Ήταν ο Max Warburg o οποίος πραγματοποίησε το ταξίδι του στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1925 ώστε να με παρουσιάσει στον Paul Warburg και στο χρηματοδότη Bernard Baruch.»

Για τους Rothschild δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, οι αδελφοί Warburg ήταν εβραϊκής καταγωγής τραπεζίτες στη Γερμανία και την Αμερική και ο Bernard Baruch ήταν ο εβραϊκής καταγωγής εκατομμυριούχος που διετέλεσε σύμβουλος των προέδρων Woodrow Wilson και Franklin D. Roosevelt.

Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ:

Στην Αυστραλία, έλυσαν το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης με έναν απλό αλλά αποτελεσματικό τρόπο: Τα πλοία του πολεμικού ναυτικού ή της ακτοφυλακής αναχαιτίζουν τις βάρκες με τους μετανάστες, και μία ομάδα των ειδικών δυνάμεων ανεβαίνει πάνω σε αυτές και τις συνδέει με ένα καλώδιο με το πολεμικό πλοίο. Με αυτό τον τρόπο οι μετανάστες μεταφέρονται στα λιμάνια από τα οποία ξεκίνησαν. Σε περίπτωση που κάποιοι μετανάστες καταφέρουν να φθάσουν στο έδαφος της Αυστραλίας, συλλαμβάνονται, τους επιβιβάζουν σε μεγάλες βάρκες και τους ξαναστέλνουν πίσω. Μάλιστα αυτές οι μέθοδοι εφαρμόζονται χωρίς την άδεια της Ινδονησίας από την οποία ξεκινούν οι μετανάστες. Με άλλα λόγια, η Αυστραλία παραβιάζει τα θαλάσσια σύνορα της Ινδονησίας και δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Αυτή η μέθοδος λειτουργεί; Φυσικά: μέχρι σήμερα κανένας μετανάστης δεν πνίγηκε και ο αριθμός των παράνομων μεταναστών που φθάνουν στην Αυστραλία μειώθηκε δραματικά: από τα 20.000 άτομα σε ένα χρόνο στα 1000.

Ερώτηση: γιατί κανένας διεθνής οργανισμός ''δικαιωμάτων'', εκτός της «Διεθνούς αμνηστίας» που πάντα φωνασκεί για όλους και για όλα, δεν κάνει καμία σοβαρή καταγγελία εναντίον της Αυστραλίας;

Απάντηση: διότι οι γνωστοί ''κύκλοι'' έχουν στο μάτι την καταστροφή της Ευρώπης, για την Αυστραλία έχουν προφανώς άλλα σχέδια. Ποιά είναι αυτά; Πιθανόν την ένταξη της στη κινεζική σφαίρα επιρροής, όπως είναι εμφανώς πως έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει με τη Νέα Ζηλανδία, όπου ο πρωθυπουργός της John Key (τραπεζίτης και εβραϊκής καταγωγής) καλεί τα παιδιά της χώρας του να μάθουν κινεζικά.

Το πρόγραμμα λοιπόν όσον αφορά τον νέο ευρωπαϊκό ανθρωπολογικό τύπο είναι σαφές: 

Μιγάς ή πολυπολιτισμικός, ομοφυλόφιλος ή θηλυκοποιημένος, με τεχνολογικές γνώσεις αλλά χωρίς κλασική παιδεία, τυπικά θρησκευόμενος ή και δηλωμένος άθεος, αλλά ουσιαστικά πλήρως εκκοσμικευμένος, ο οποίος θα θεωρεί αδέλφια του τα ζώα....Τα Σόδομα της νέας εποχής, ή μάλλον, πολύ χειρότερα .

http://dia-kosmos.blogspot.gr/

ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΙ ΡΑΒΒΙΝΟΙ

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

Ο Θεόδοτος παρουσιάζει στους αναγνώστες του το παρόν κείμενο τονίζοντας και υπογραμμίζοντας τη μεγάλη σημασία του. Και τούτο, διότι, όπως έχει προ πολλού αποδειχτεί, οι ιδέες του Καρλ Μαρξ για την «πάλη των τάξεων» κ.τ.λ. υποβλήθηκαν σε αυτόν από ένα Ιουδαίο ραββίνο, τον Moses Hess.

H συγκεκριμένη μορφή παρά την τρομερή της επίδραση στην ιστορία έχει μελετηθεί ελάχιστα και οι αναφορές σε αυτή σπανίζουν. Μια προσιτή για τους Έλληνες αναγνώστες είναι η παρακάτω: πρόκειται για το λήμμα «Ες, Μόζες», στην Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 24ος (Πάπυρος, 1984), σελ. 378 (στήλη πρώτη από τα αριστερά, προς τα κάτω).

 Moses Hess

Η θρησκεία είναι ο στεναγμός του καταπιεζόμενου πλάσματος, η θαλπωρή ενός άκαρδου κόσμου, είναι το πνεύμα ενός κόσμου απ' όπου το πνεύμα έχει λείψει. Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Είναι οι γνωστές φράσεις του Καρλ Μαρξ που τις συναντούμε στο έργο του : Κριτική της Εγελιανής Φιλοσοφίας του Κράτους και του Δικαίου . Δεν είναι όμως πραγματικά δικές του. Τις δανείστηκε από τον πνευματικό του καθοδηγητή Moses Hess.

Ο ‹‹κόκκινος ραββίνος››, έτσι τον αποκαλούσαν, γεννήθηκε στη Βόννη το 1812, σε μία βαθιά θρησκευόμενη Ιουδαϊκή οικογένεια. Ο παππούς του τον μύησε στα μυστικά του Ταλμούδ και της Τορά. Ασχολήθηκε με την φιλοσοφία και την οικονομία και ήταν από τους πρώτους που επεξεργάστηκε την σοσιαλιστική θεωρία. Πράγματι, θεωρείται ότι αυτός μύησε τον Ένγκελς και τον Μαρξ στον κομμουνισμό. Μάλιστα, συνεργάστηκε μαζί τους για την συγγραφή του Κομμουνιστικού μανιφέστου, αν και είχαν παρουσιαστεί κάποιες πολιτικές διαφωνίες μεταξύ τους. Η συνεισφορά του Moses Hess για τη μετάβαση από την ιδεαλιστική θεωρία της ιστορίας του Χέγκελ στον διαλεκτικό υλισμό, ήταν ιδιαίτερα σημαντική. 

Η δραστηριότητα αυτού του ατόμου έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι παρουσιάζει αντιφάσεις που προκαλούν ερωτηματικά. Ενώ ξεκινά με τις γνωστές διεθνιστικές κομμουνιστικές θεωρίες, μετά γίνεται φανατικός υποστηρικτής του Ιουδαϊκού εθνικισμού, γι αυτό και θεωρείται ένας από τους προφήτες του Σιωνιστικού κινήματος. Στο βιβλίο του με τίτλο Ρώμη και Ιερουσαλήμ. Το τελευταίο εθνικό ζήτημα γράφει :

Από την πρώτη έκδοση του βιβλίου

"Ο Ιουδαϊσμός δεν είναι μια παθητική θρησκεία, αλλά ενεργός παράγοντας της ζωής ο οποίος έχει συγκερασθεί με την εθνική συνείδηση σε ένα οργανικό όλο. Είναι κυρίως η έκφραση της εθνικότητας της οποίας η ιστορία για χιλιάδες χρόνια ταυτίζεται με την ιστορία της εξέλιξης της ανθρωπότητας, και οι Εβραίοι είναι ένα έθνος, έχοντας στο παρελθόν υπάρξει η μαγιά του κοινωνικού κόσμου, προορισμένο να αναστηθεί μαζί με τα υπόλοιπα πολιτισμένα έθνη.

Πρέπει να επανεξετάσουμε την ιστορίας μας, η οποία έχει χονδροειδώς παραμεληθεί από τους ορθολογιστές μας, και να αναζωπυρώσουμε στις καρδιές της νέας γενιάς μας το πνεύμα το οποίο υπήρξε η έμπνευση για τους προφήτες και τους σοφούς μας. Μετά, επίσης, θα εμπνευσθούμε από την βαθιά πηγή του Ιουδαϊσμού. Τότε οι σοφοί και οι μορφωμένοι μας θα ξαναποκτήσουν το κύρος το οποίο εκχώρησαν, από τη στιγμή την οποία, παρακινούμενοι από άλλα κίνητρα πέραν του πατριωτισμού, αποξένωσαν τους εαυτούς τους από τον Ιουδαϊσμό και προσπάθησαν να μεταρρυθμίσουν τον ιουδαϊκό νόμο. Τότε ξανά θα γίνουμε μέτοχοι του ιερού πνεύματος, και συγκεκριμένα, την ιουδαϊκή διάνοια, που μόνο αυτή έχει το δικαίωμα να αναπτύξει και διαμορφώσει τον ιουδαϊκό νόμο σύμφωνα με τις ανάγκες του λαού. Και τότε, όταν η τρίτη εξορία θα έχει επιτέλους φτάσει στο τέλος, η παλινόρθωση του Ιουδαϊκού κράτους θα μας βρει έτοιμους γι’ αυτή."


Ο Βob Dylan σε επίσκεψη του στο Ισραήλ

Είναι φανερό, ότι αυτά δεν θυμίζουν την φρασεολογία ενός άθρησκου διεθνιστή κομμουνιστή. 

Έτσι λοιπόν, στους μεν γκοΐμ απευθύνει θεωρίες εναντίον της θρησκείας και προπαγανδίζει, μέσω του Μαρξ και των συντρόφων του την διεθνιστική επανάσταση, ενώ προς τους Ιουδαίους, απευθύνει λόγους εθνικιστικούς, λόγους που χαρακτηρίζονται από έντονο θρησκευτικό μυστικισμό. Μάλιστα, το ιδανικό σύστημα που ονειρεύεται για το μελλοντικό κράτος του Ισραήλ, είναι ένας θρησκευτικός εθνικοσοσιαλισμός. Πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτές οι αντιφατικές συμπεριφορές, συναντώνται συχνά σε διάφορους ιουδαίους διανοούμενους. Όπως, για παράδειγμα, στον Benny Lévy (alias : Pierre Victor) έναν από τους πρωταγωνιστές του Μαΐου του '68 , που μετά το πέρας της «πολιτισμικής επανάστασης» (ορθότερα του «πολιτιστικού πολέμου») ασπάστηκε τον Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό και μάλιστα στην μεσσιανική του μορφή. Άλλη περίπτωση είναι αυτή του Ιουδαίου τραγουδιστή Bob Dylan, ο οποίος από την μία εμφανιζόταν ως ο επαναστάτης , ‹‹underground››,‹‹ ροκάς›› και τα συναφή και από την άλλη ήταν μυημένος στο ιουδαϊκό θρησκευτικό -μυστικιστικό κίνημα Chabad-Lubavitch.

Jacob Frank

Όμως ας ξαναγυρίσουμε στην περίπτωση του Moses Hess, για να εξετάσουμε ένα γεγονός από την ζωή του με ιδιαίτερη σημειολογία : Eπέλεξε να παντρευτεί μία χριστιανή πόρνη, την Sibylle Pesch. 

Ορισμένοι βιογράφοι του προσπάθησαν να διαψεύσουν αυτό το γεγονός, αλλά επαληθεύεται, πρώτον διότι έγινε γνωστό μέσα από τους φίλιους σοσιαλιστικούς κύκλους στους οποίους κινούνταν και δεύτερο, διότι, μετά από αυτόν τον γάμο, η οικογένειά του τον απέρριψε. Κάποιος θα μπορούσε να ερμηνεύσει αυτό το γεγονός επιφανειακά, λέγοντας ότι ίσως ήταν μία επαναστατική συμβολική κίνηση, μία αντί-αστική πράξη. Το ζήτημα όμως έχει μεγαλύτερο βάθος. Όσοι έχουν ασχοληθεί με την ιστορία της αίρεσης του γνωστικισμού, ασφαλώς θα θυμούνται ότι ο πρώτος γνωστικός, ο Σίμων ο μάγος, είχε διαλέξει για σύντροφο μία πόρνη, την Ελένη. 

Και το ίδιο έπραξε το 1780 ο αρχηγός της εβραϊκής γνωστικής αίρεσης των Φρανκιστών, ο γνωστός Jacob Frank (μετά το θάνατο της γυναίκας του συνδέθηκε με την πόρνη Σάρα) που και αυτός πρωτοστάτησε σε επαναστατικά κινήματα σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Πώς εξηγούνται λοιπόν αυτές οι εμμονές, αυτές οι περίεργες συμπεριφορές, από άτομα ιουδαϊκής καταγωγής που σε διάφορες ιστορικές στιγμές εμφανίζονται ως αποκομμένα από τον ορθόδοξο ιουδαϊσμό και τις συνήθειές του, και αντί αυτού προωθούν ένα παραβατικό πνεύμα σε θρησκευτικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο; Όπως είχε γράψει ένας Γερμανός θεολόγος: "... Κοιτάζοντας πίσω στην ιστορία, αντιλαμβανόμαστε ότι οι γνωστικές συμπεριφορές διατρέχουν υπογείως σε όλη την Εβραϊκή παράδοση, κατασκευάζοντας τον πυρήνα μιας «αντισυμμαχίας. Είναι λοιπόν αυτό το αρχαίο γνωστικό πνεύμα, που επανεμφανίζεται ανανεωμένο με σύγχρονους πολιτικούς και φιλοσοφικούς όρους, άλλοτε ως μαρξισμός, άλλοτε ως ουτοπικός αναρχισμός και άλλοτε ως ριζοσπαστικός αριστερισμός. "

Το καββαλιστικό "Δένδρο της Ζωής" 

Παραμένει αξιοσημείωτο, πάντως, ότι πολλοί από τους πρωταγωνιστές αυτού του παραβατικού πνεύματος, όταν τελειώσουν το ‘έργο’ τους μέσα στις κοινωνίες των γκοΐμ, επιστρέφουν στον Ορθόδοξο ιουδαϊσμό. Αυτή η διαδικασία μας θυμίζει τον συμβολισμό του καββαλιστικού «Δένδρου της ζωής», με τον δεξιό πυλώνα που συμβολίζει το αρσενικό στοιχείο, την εξουσία, την ιεραρχία (θα μπορούσε να συμβολίζει τον Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό) και τον αριστερό πυλώνα που συμβολίζει το θηλυκό στοιχείο, δηλαδή την καταστροφή και την υπόγεια δράση (ο γνωστικισμός).

Εν ολίγοις, αν και είναι δύσκολη η διείσδυση σε τέτοιους απόκρυφους κόσμους, φαίνεται σαν ο ορθόδοξος ιουδαϊσμός να επιτελεί το έργο της θρησκευτικής και εθνικής συσπείρωσης των Ιουδαίων και ο γνωστικισμός να επιτελεί το έργο που στον εβραϊκό μυστικισμό ονομάζεται : «Tikkun 'Olam» και σημαίνει: «επιδιόρθωση του κόσμου» (φυσικά όπως αυτοί εννοούν την «επιδιόρθωση»).

http://dia-kosmos.blogspot.gr/

ΜΕΘΟΔΟΙ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΥΣΗ ΕΚΓΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗΣ

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

Το πολιτιστικό και ηθικό-παιδαγωγικό ''κλίμα'' μιας κοινωνίας, στην εποχή μας, διαμορφώνεται ως εξής:

Κάποιοι νέοι, αφού παπαγαλίσουν κάποια μαθήματα στο σχολείο και γράψουν καλά, μέτρια ή και κακά στις εξετάσεις, μπαίνουν στις διάφορες πανεπιστημιακές σχολές, χωρίς βέβαια να έχει πρώτα αξιολογηθεί η κριτική τους ικανότητα, η νοητική τους επάρκεια, και γενικότερα η συνολική προσωπικότητα τους. Μπαίνουν λοιπόν στα πανεπιστήμια άτομα τα οποία δεν έχουν την παραμικρή ικανότητα να κρίνουν και να αναλύσουν εις βάθος τις γνώσεις που τους προσφέρονται. Εκεί, οι καθηγητές τους, οι οποίοι για να μπορέσουν να γίνουν ακαδημαϊκοί, έχουν ακολουθήσει πιστά όλες τις ιδεολογικές μόδες και όλες τις κατεστημένες απόψεις που το παγκόσμιο σύστημα αριστοτεχνικά δημιουργεί, αρχίζουν να τους διδάσκουν αυτές τις απόψεις.

Μετά από λίγα χρόνια θα βγουν από το πανεπιστήμιο δάσκαλοι, καθηγητές, κοινωνιολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες, ψυχολόγοι , δημοσιογράφοι κλπ, και θα αναλάβουν σημαντικές θέσεις μέσα στον κοινωνικό ιστό, διαμορφώνοντας ο καθένας από αυτούς το πολιτιστικό και ηθικό ''μικροκλίμα'' του περίγυρου τους. Ας κάνουμε λοιπόν ένα παράδειγμα με τους ψυχολόγους , την σύγχρονη μάστιγα, των δυτικών κοινωνιών. Τους αποκαλώ μάστιγα, διότι το σύστημα διάλεξε αυτή την επαγγελματική κατηγορία για να μπορέσει να περάσει με τον πιο ύπουλο τρόπο, τις αποδομητικές του κατευθύνσεις. Ίσως να μην το γνωρίζετε, αλλά παλαιότερα η ομοφυλοφιλία ήταν καταχωρημένη στο DSM(Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) το εγχειρίδιο της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης, στο οποίο παρατίθενται όλα τα στάνταρ διαγνωστικά κριτήρια για κάθε ψυχική νόσο. Με άλλα λόγια η ομοφυλοφιλία εθεωρείτο σεξουαλική διαταραχή. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι ότι αυτή η ασθένεια βγήκε από το DSM για δύο λόγους: Πρώτον μετά από τις πιέσεις των ασφαλιστικών εταιριών, που δεν ήθελαν να πληρώνουν τα νοσήλια σε όσους ομοφυλοφίλους αποφάσιζαν να κάνουν θεραπεία, και δεύτερο, γιατί υπήρξαν ισχυρότατες πιέσεις από το λόμπι των γκέι. (Να σημειώσουμε ότι ο ψυχίατρος που πρωτοστάτησε σε αυτή την αλλαγή του DSM ήταν ο Ιουδαίος Judd Marmor).



Έτσι έπαψε στο Δυτικό κόσμο να θεωρείται διαταραχή η ομοφυλοφιλία , μια που η Δύση ακολουθεί πιστά τα αμερικανικά πρότυπα. Προσοχή τώρα, ενώ από το ψυχιατρικό εγχειρίδιο βγήκε αυτή η σεξουαλική ανωμαλία, σε λίγο… θα μπείτε εσείς που τώρα με διαβάζετε. Ακριβώς αυτό που είπα. Ετοιμαστείτε να σας βάλουν τον ζουρλομανδύα και να σας κάνουν ηλεκτροσόκ υψηλής τάσης. Σε άρθρο ψυχολόγου που αναρτήθηκε σε σάιτ που ασχολείται με την κλινική ψυχολογία διάβασα τα εξής:

«…Η Ομοφοβία ή Ομοερωτοφοβία ορίζεται από το Journal of Homosexuality ως μία παθολογική έκφραση αρνητικών συναισθημάτων καθώς και συμπεριφορών κατά των ομοφυλόφιλων. Πολλές μελέτες έχουν αποδείξει ότι αυτό το φαινόμενο βασίζεται στην προκατάληψη που δημιουργείτε από την άγνοια και καταλήγει σε διάκριση ενάντια στους Ομοφυλόφιλους. Το μίσος αυτό έχει ως βάση του το φόβο καθώς και την έλλειψη ανοχής προς τη διαφορετικότητα και είναι άμεσα συνδεδεμένο με το ρατσισμό και το σεξισμό.»

Και παρακάτω παραθέτει διάφορες μορφές ομοφοβίας όπως: « Ομοφοβία της Κουλτούρας : Αναφέρεται στις κοινωνικές δομές και τις άγραφες νόρμες που υποδεικνύουν πως το να είσαι ετεροφυλόφιλος είναι το μόνο φυσιολογικό και αποδεκτό από το κοινωνικό σύνολο.

Θεσμική Ομοφοβία: Το φαινόμενο όπου η κυβέρνηση, η εκκλησία ,η παιδεία καθώς και διάφορες επιχειρήσεις κάνουν διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό.» Αφού λοιπόν η λαμπρή επιστήμων τελειώσει την άκρως επιστημονική κατάταξη των διαφόρων μορφών ομοφοβίας, τελειώνει με ένα παράπονο και μία ευχή:

«Στην Ελλάδα τη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία από πρόσφατη ερευνά αποδεικνύεται ότι παρόλο που το 17% του δήγματος αναφέρει ότι έχει φίλους ομοφυλόφιλους, το 84% διαφωνεί με το γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων και το 89% διαφωνεί με την υιοθεσία παιδιών από ζευγάρια του ίδιου φύλου (Ευρωβαρόμετρο 2006-2008). Αυτά τα ποσοστά είναι πολύ μεγαλύτερα συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη με αποτέλεσμα η Ελλάδα να τοποθετείτε ανάμεσα στις πιο ομοφοβικές χώρες στην ευρωπαϊκή ένωση . Ας ελπίσουμε ότι με σωστή παιδεία και ενημέρωση θα μειωθεί η άγνοια και το φαινόμενο της Ομοφοβίας στο μέλλον θα εξαλειφθεί. Παρόλο που η Ομοφοβία δεν έχει καταχωρηθεί ποτέ ως επίσημη διαταραχή στο DSM προσωπικά πιστεύω ότι εάν η ερευνά το υποστηρίξει ίσως στο μέλλον και να δούμε μια τέτοια καταχώρηση. »

Είπατε τίποτα; Καταλαβαίνετε τώρα που οδηγούμαστε; Δεν ξέρω αν προσέξατε, μεταξύ των άλλων, την φράση που συνήθως χρησιμοποιούν τα λαμόγια της πολιτικής, τώρα την χρησιμοποιούν και οι επιστήμονες: «Στην Ελλάδα τη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία από πρόσφατη έρευνα…. κλπ ». Και τελειώνει με την ελπίδα ότι η ομοφοβία θα καταταχτεί ως ψυχική διαταραχή στο DSM, οπότε όλοι εμείς που γράφουμε αυτά τα άρθρα και εσείς που τα διαβάζετε, θα οδηγούμαστε με ασθενοφόρο στο … Δαφνί.

Κάναμε ένα παράδειγμα με τους ψυχολόγους, αλλά τα ίδια συμβαίνουν σε όλους τους άλλους επιστημονικούς τομείς: Στην ιστορία, στην πολιτική επιστήμη, στην παιδαγωγική, στην κοινωνιολογία, κλπ. Ο ασκός του Αιόλου δεν έχει απλώς ανοίξει, τώρα πια οι ανεμοστρόβιλοι μας πήραν και μας σήκωσαν….

http://theodotus.blogspot.gr/2013/12/blog-post_15.html

http://dia-kosmos.blogspot.gr/