ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Ο κόσμος μας έφτασε εδώ που έφτασε γιατί οι εξελίξεις ξεπερνούσαν συνήθως τις παγιωμένες προσδοκίες των ανθρώπων.
ΤΟ ότι άλλοτε τις ξεπερνούσαν προς το καλύτερο και άλλοτε προς το χειρότερο ή και το πολύ χειρότερο, δεν έχει μεγάλη σημασία.
ΣΗΜΑΣΙΑ έχει ότι έτσι πορεύτηκε, σύμφωνα με τα ιστορικά ντοκουμέντα που περισώθηκαν (και έχουν φτάσει στα χέρια μας) η ανθρώπινη ιστορία για χιλιάδες χρόνια.
ΣΕ αυτή τη διαχρονική πορεία να ξεπεραστούν τα καθιερωμένα και να χαραχτούν καινούργιοι δρόμοι, άλλοτε επιστρατεύονταν οι καινούργιες ιδέες, άλλοτε αυστηρότερες νομοθεσίες και συχνά το παρελθόν.
ΤΟ παρελθόν, που θέλουμε-δεν θέλουμε μας σημάδεψε και μας έκανε αυτό που είμαστε, αποδείχθηκε χρήσιμο, ουκ ολίγες φορές, αλλά, κυρίως, όταν λειτουργούσε ως εμπειρικός «προβολέας» για να φωτίσει το μέλλον και όχι μόνο ως χειρόφρενο για να επιβιώσει το παρελθόν...
ΜΕ δυο κουβέντες, ο εξανθρωπισμός μας, ο πολιτισμός μας και όσα καταφέραμε να δημιουργήσουμε, οφείλονται στις εξελίξεις και την αδιάκοπη πορεία μας προς τα εμπρός.
ΚΑΙ ενώ, όπως είπαμε ξεκινώντας, οι εξελίξεις συνήθως μας ξεπερνούσαν, οι άνθρωποι είχαν τη δυνατότητα (και, προπαντός, το χρόνο) να τις εμπεδώσουν, να τις βελτιώσουν ή να τις απορρίψουν και να προσαρμοστούν σε αυτές, έστω και... διαμαρτυρόμενοι.
ΚΑΙ αυτό είναι το κομβικό σημείο στο οποίο διαφέρουν οι σημερινές εξελίξεις, με τις εξελίξεις του παρελθόντος, που μας έφεραν έως εδώ.
ΟΙ σημερινές εξελίξεις, βοηθούμενες από τα επιτεύγματα της τεχνολογίας, σχεδόν προς πάσα κατεύθυνση, μας έχουν ξεπεράσει αφήνοντάς μας πίσω, όχι απλώς λίγα χρόνια, αλλά δεκαετίες, για να μην πω αιώνες και παρεξηγηθώ από τους λάτρεις της... αντικειμενικότητας και της τυπολατρίας.
ΓΙΑ πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, αντιστάθηκαν οι δάσκαλοι στους μαθητές τους. Για πρώτη φορά, οι γονείς ζητούν τη βοήθεια των παιδιών τους, προκειμένου να μάθουν να χειρίζονται μια ηλεκτρονική συσκευή.
ΕΙΝΑΙ τόσο ραγδαίες οι τεχνολογικές εξελίξεις στις ημέρες μας, που όχι μόνο δεν προλαβαίνουμε να τις εμπεδώσουμε και να προσαρμοστούμε σε αυτές, αλλά ούτε να συζητήσουμε, ως κοινωνία, τη χρησιμότητά τους και να τις αλλάξουμε ή να τις απορρίψουμε αν -για κάποιο λόγο- δεν τις… γουστάρουμε.
Ο,ΤΙ πριν μια εικοσαετία απαιτούσε χρόνια ή μήνες για να εμφανιστεί μια τεχνολογική καινοτομία στην πιάτσα των «αγορών», σήμερα χρειάζεται βδομάδες ή μέρες γι' αυτό.
ΟΛΑ αλλάζουν με τέτοιους ρυθμούς που αλίμονο σε όσους δεν μπορούν να καταφύγουν στα παιδιά τους για να ρωτήσουν πώς δουλεύει ένα... fucking smart phone.
ΟΥΤΕ οι ειδικοί, που βγάζουν το ψωμί τους από τις καινούργιες τεχνολογίες, δεν είναι εξοικειωμένοι μαζί τους και δεν μπορούν να τις παρακολουθήσουν.
Ο λόγος που με «ανάγκασε» να γράψω τα παραπάνω, δεν ήταν μόνο γιατί έπρεπε να γεμίσω το χώρο της στήλης και δεν είχα τίποτα άλλο κατά νου, αλλά...
...ΑΛΛΑ, για να σας πω τρεις τέσσερις κουβέντες, για ένα ενδιαφέρον, κατά τη γνώμη μου, θέμα, που πέρασε (σχεδόν) απαρατήρητο και ασχολίαστο και από τα γνωστά Μέσα Ενημέρωσης και τον μαϊντανό τους: τα social media που τείνουν να τα αντικαταστήσουν...
ΝΑ, όμως, εν συντομία, πώς έχει η ιστορία:
Πριν δύο χρόνια, ένας νεαρός δημοσιογράφος της εφημερίδας «The Age», επικαλούμενος τη σχετική νομοθεσία, ζήτησε από την Telstra να του δώσει το φάκελό του, ο οποίος και περιείχε πληροφορίες και για τα προσωπικά του δεδομένα.ΑΡΧΙΚΑ, η εταιρία, ελπίζοντας ότι ο δημοσιογράφος θα βαρεθεί ή θα «ξεχάσει» το θέμα, έκανε την… πάπια και δεν απαντούσε.
ΕΛΑ, όμως, που ο νεαρός, όχι μόνο δεν παραιτήθηκε από την απαίτησή του να του σταλθεί ο φάκελός του, αλλά κατέφυγε και ζήτησε τη βοήθεια της αρμόδιας Υπηρεσίας Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, για την οποία τόσος ντόρος γίνεται τα τελευταία χρόνια «για το τι διάβολο επιτέλους κάνει».
ΤΕΛΙΚΑ, η υπηρεσία, μην μπορώντας να κάνει διαφορετικά, καταπιάστηκε με την προσφυγή του νεαρού δημοσιογράφου και αφού συγκέντρωσε τις απαραίτητες πληροφορίες και μαρτυρίες, δεν δέχτηκε τα επιχειρήματα της Telstra ότι τα στοιχεία που είχε συγκεντρώσει δεν αφορούσαν τον δημοσιογράφο.
ΜΕΤΑ τις ανταλλαγές ατελείωτων νομικών απόψεων και επιχειρημάτων, η Υπηρεσία Προστασίας Ατομικών Δεδομένων απεφάνθη ότι ο δημοσιογράφος έχει δικαίωμα να πάρει το φάκελο των δεδομένων του και έδωσε εντολή στην Telstra να του τον παραδώσει.
Η διεύθυνση της εταιρίας αρνήθηκε και πάλι να δώσει το φάκελο στον ιδιοκτήτη του και προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, ζητώντας από το δικαστήριο να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας υπηρεσίας, επικαλούμενη έναν άλλο σχετικό νόμο.
ΣΤΗΝ ουσία, η Telstra ισχυρίζεται ότι αν δικαιωθεί ο δημοσιογράφος θα έλθουν τα πάνω κάτω στην Αυστραλία, αφού και άλλες τηλεφωνικές εταιρίες, τράπεζες και λοιπά δεν θα μπορούν να χρησιμοποιούν πληροφορίες που τους δίνει την ευκαιρία να αποκτήσουν το πελατολόγιό τους κατά τρόπο που να βοηθά την επιχειρηματική τους δραστηριότητα.
ΣΥΜΦΩΝΑ με την εταιρία, μια απόφαση που θα περιόριζε τη χρήση των metadata θα λειτουργούσε ως βόμβα στα θεμέλια της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και θα ήταν καταστροφική για τις διεθνείς εμπορικές σχέσεις και ανταλλαγές.
ΚΑΙ για όσους δεν ξέρουν τι ακριβώς σημαίνει η λέξη metadata -που τόσα έχουν γραφεί τα τελευταία χρόνια-, τους πληροφορώ ότι πρόκειται για τα... μεταδεδομένα που περιγράφουν τα... δεδομένα, φωτίζοντας τις εταιρίες -που ψάχνουν να συγκεντρώσουν πληροφορίες για τον καθένα μας-, πώς μπορούν να τις βρουν.
ΤΟ metadata, δηλαδή, είναι η μάνα όλων των χρήσιμων δεδομένων που βοηθούν τις μεγάλες και μικρές εταιρίες που θέλουν να μας βάλουν στο χέρι, περισσότερο απ' όσο βοηθούσε τους πεινασμένους στην έρημο του Σινά το μάννα εξ ουρανού.
ΓΙΑ την Telstra για παράδειγμα και, κατ' επέκταση, όλων των εταιριών τα προσωπικά δεδομένα των πελατών τους αποτελούν μια αστείρευτη πηγή εσόδων, αφού μπορούν να τα πουλήσουν και, μάλιστα, σε καλή τιμή, σε οποιαδήποτε επιχείρηση ψάχνει για πελάτες προκειμένου να πουλάει τα προϊόντα της.
ΕΔΩ και αρκετά χρόνια, πολλές εταιρίες ασχολούνται αποκλειστικά με τη συγκέντρωση προσωπικών δεδομένων και, στη συνέχεια, τα μοσχοπουλούν στην παγκόσμια «μαύρη» αγορά, πραγματοποιώντας μυθικά κέρδη.
ΣΕ εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια ανέρχεται ο τζίρος από την αγορά και μεταπώληση σε ενδιαφερόμενους, λιστών με προσωπικά δεδομένα εκατοντάδων εκατομμυρίων καταναλωτών.
ΕΝΑ μεγάλο σουπερμάρκετ πώλησης προσωπικών δεδομένων είναι η παγκόσμια «αγορά» και οι μεγάλες τηλεφωνικές εταιρίες που ελέγχουν τα καλύτερα και πιο προσοδοφόρα «περάσματα».
ΓΙΑ τον καθένα από εμάς ξέρουν πια πού βρισκόμαστε ανά πάσα στιγμή, με ποιον μιλάμε και το τι λέμε, αν θέλουν να αποκτήσουν ένα καλύτερο profile για πάρτη μας, το οποίο, μάλιστα, μπορούν να πουλήσουν και ακριβότερα.
ΣΕ ένα, επίσης, προνομιακό και άκρως κερδοφόρο σταυροδρόμι, έχουν στήσει τις παγίδες τους οι μικρές και μεγάλες τράπεζες, οι οποίες, χρησιμοποιώντας την πρόσβαση που έχουν στις πιστωτικές μας κάρτες, γνωρίζουν τι προϊόντα προτιμάμε, σε ποιο μαγαζί ψωνίζουμε, πού τρώμε, ποιο εστιατόριο μας αρέσει, πού παγαίνουμε διακοπές, πόσα ξοδεύουμε, πόσο καιρό καθόμαστε και σε ποιο ξενοδοχείο συναντάμε την ερωμένη μας για να μην γίνουμε αντιληπτοί από την σύζυγο και αντίστροφα.
ΤΟ ίδιο κάνουν και οι ιντερνετικές εταιρίες, τσεκάροντας τι προϊόντα αγοράζουμε, ποιες εφημερίδες διαβάζουμε, ποιους ιστότοπους επισκεπτόμαστε, ποιες ταινίες πορνό βλέπουμε και τι σεξουαλικά βίτσια ή προτιμήσεις έχουμε.
ΔΕΝ ξέρω αν το έχετε αντιληφθεί, αλλά εδώ και πολλά χρόνια ζούμε στο παγκόσμιο χωριό του Μεγάλου Αδελφού, χωρίς, όχι μόνο να διαμαρτυρόμαστε, αλλά και χωρίς να το έχουμε καταλάβει.
ΑΚΟΜΑ πιο εξοργιστικό και επικίνδυνο είναι το γεγονός ότι οι εξελίξεις δεν έχουν ξεπεράσει μόνο τους πολίτες ολόκληρου του πλανήτη, αλλά και τα ίδια τα κράτη και τις νομοθεσίες τους.
ΜΕ άλλα λόγια, δεν συγκεντρώνεται σιγά-σιγά μόνο ο πλούτος σε όλο και λιγότερα χέρα, αλλά και η εξουσία και ο τρόπος λήψης αποφάσεων για θέματα που θα πρέπει να μας αφορούν.
Η Telstra και άλλες μεγάλες εταιρείες, ισχυρίζονται ότι δεν δίνουν τα προσωπικά μας δεδομένα σε όποιον κι όποιον, αλλά επιλεκτικά και σε εταιρίες με τις οποίες συνεργάζονται και εμπιστεύονται ότι δεν θα υπάρξουν διαρροές.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, μας λένε ότι στα ειδικά συμβόλαια που υπογράφουν με εμάς τους πελάτες τους, μας τα «εξηγούν λεπτομερώς» όλα αυτά.
ΤΑ συμβόλαια αυτά, βέβαια, είναι 4.000 λέξεων και γραμμένα με τέτοιο νομικό τρόπο, που λίγοι μπαίνουν στον κόπο να τα διαβάσουν και ακόμα και ελάχιστοι πια που μπορούν να τα καταλάβουν.
Ο κόσμος αλλάζει και, δυστυχώς, αλλάζει προς μια κατεύθυνση που δεν μπορούμε ούτε να την παρακολουθήσουμε ούτε να την ελέγξουμε. Γεια χαρά.
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
ΜΕ άλλα λόγια, δεν συγκεντρώνεται σιγά-σιγά μόνο ο πλούτος σε όλο και λιγότερα χέρα, αλλά και η εξουσία και ο τρόπος λήψης αποφάσεων για θέματα που θα πρέπει να μας αφορούν.
Η Telstra και άλλες μεγάλες εταιρείες, ισχυρίζονται ότι δεν δίνουν τα προσωπικά μας δεδομένα σε όποιον κι όποιον, αλλά επιλεκτικά και σε εταιρίες με τις οποίες συνεργάζονται και εμπιστεύονται ότι δεν θα υπάρξουν διαρροές.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, μας λένε ότι στα ειδικά συμβόλαια που υπογράφουν με εμάς τους πελάτες τους, μας τα «εξηγούν λεπτομερώς» όλα αυτά.
ΤΑ συμβόλαια αυτά, βέβαια, είναι 4.000 λέξεων και γραμμένα με τέτοιο νομικό τρόπο, που λίγοι μπαίνουν στον κόπο να τα διαβάσουν και ακόμα και ελάχιστοι πια που μπορούν να τα καταλάβουν.
Ο κόσμος αλλάζει και, δυστυχώς, αλλάζει προς μια κατεύθυνση που δεν μπορούμε ούτε να την παρακολουθήσουμε ούτε να την ελέγξουμε. Γεια χαρά.
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου