Σε προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στις δολοφονίες επιστημόνων που εργάζονταν για την Marconi, μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας στην αμυντική βιομηχανία της Βρετανίας. Η δουλειά τους περιελάμβανε την ανάπτυξη φουτουριστικών όπλων, την τεχνολογία κατασκοπευτικών δορυφόρων και άλλα πολλά άκρως απόρρητα προγράμματα.
Είναι ενδιαφέρον -αλλά και ενοχλητικό- να σημειωθεί ότι κάτι τρομακτικά όμοιο ξεκίνησε να συμβαίνει στην αυγή του 21ου αιώνα. Αυτή τη φορά, ωστόσο, οι θάνατοι συνδέονταν με τον τομέα της μικροβιολογίας.
Από τους τελευταίους μήνες του 2001 έως τα μέσα του 2005, πολλοί άνθρωποι που απασχολούνταν στον ελίτ τομέα της μικροβιολογίας -ο οποίος ορίζεται ως την μελέτη οργανισμών πολύ μικρών για να παρατηρηθούν με γυμνό μάτι, όπως τα βακτήρια και οι ιοί- πέθαναν κάτω από συνθήκες που κάποιοι από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την κυβέρνηση θεωρούν πολύ ύποπτες και βαθιά ενοχλητικές στην φύση τους. Θα ήταν αδύνατο να αναγραφούν όλοι οι θάνατοι σε ένα και μόνο άρθρο. Ωστόσο, μια περίληψη πολλών περιπτώσεων θα σας επιτρέψει να αντιληφθείτε τι συνέβη.
Η ιστορία ξεκινά σε μεγάλο βαθμό στις 12 Νοεμβρίου του 2001, όταν ο Δρ Benito Que, ένας κυτταρικός βιολόγος που ασχολούταν με μεταδοτικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του HIV, βρέθηκε νεκρός έξω από το εργαστήριό του στη Ιατρική Σχολή του Μαϊάμι στην Φλόριντα.
Η Miami Herald ανέφερε ότι ο θάνατός του συνέβη ενώ κατευθυνόταν προς το αυτοκίνητο του, ένα λευκό Ford Explorer, σταθμευμένο στη Northwest 10th Avenue. Η αστυνομία είπε ότι πιθανότατα έπεσε θύμα ληστών. Περιέργως, το σώμα του δεν είχε σημάδια από χτυπήματα. Οι γιατροί μετά άρχισαν να υποψιάζονται ότι έπαθε εγκεφαλικό.
Τέσσερις μέρες αργότερα, εξαφανίστηκε ένας διακεκριμένος βιολόγος από το Χάρβαρντ. Τα τελευταία ίχνη του Δρ Don C. Wiley (φωτό), 57 ετών, ήταν στο Μέμφις του Τενεσί, όπου παρακολούθησε την ετήσια συνάντηση του Επιστημονικού Συμβουλευτικού Συμβουλίου του Ερευνητικού Νοσοκομείου Παίδων του St. Jude (St. Jude Children’s Research Hospital).
Από το Peabody Hotel όπου έπινε με την παρέα του το βράδυ της 15ης Νοεμβρίου έφυγε γύρω στις 12.30 πμ (ξημερώματα 16ης). Θα πήγαινε στο σπίτι του πατέρα του, 20 λεπτά βόρεια του Μέμφις.
Το νοικιασμένο αυτοκίνητό του βρέθηκε στις 3.47 πμ της 16ης Νοεμβρίου από έναν φορτηγατζή σε μια γέφυρα πάνω από τον ποταμό Μισισιπή, στην αντίθετη κατεύθυνση από τον προορισμό του, με γεμάτο το ρεζερβουάρ και την μηχανή σβηστή.
Την μέρα που εξαφανίστηκε περίμενε την σύζυγό του και τα δυο του παιδιά να τον επισκεπτούν στο Μέμφις, γεγονός που ανατρέπει την αρχική θεωρία της τοπικής αστυνομίας περί αυτοκτονίας του.
Το FBI ασχολήθηκε με την υπόθεση λόγω της εργασίας του στο Χάρβαρντ πάνω στην κατανόηση του τρόπου που οι ιοί μολύνουν τα ανθρώπινα κύτταρα. Επειδή η εξαφάνιση του Wiley συνέβη μόλις δύο μήνες μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ακριβώς κατά τη διάρκεια των θανατηφόρων ταχυδρομικών επιστολών με άνθρακα, η ιδέα ότι βιο-τρομοκράτες μπορεί να έχουν απαγάγει έναν ειδικό στον μικροβιολογικό πόλεμο φαινόταν εντελώς εφικτή.
Το πρόβλημα ήταν ότι ο Wiley δεν ήταν τόσο ειδικός σ’αυτό τον τομέα. Μελετούσε το AIDS, τον Έμπολα, τον έρπητα και την γρίπη.
Η σορός του ανακαλύφθηκε τελικά περισσότερο από ένα μήνα αργότερα, στις 20 Δεκεμβρίου, κοντά σε ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στον ποταμό Μισισιπή, 340 μίλια (!!!) μακριά από το Μέμφις.
Η επίσημη εκδοχή του θανάτου του είναι εντυπωσιακή: Οδηγώντας προς το σπίτι του πατέρα του, ο Wiley παίρνει λάθος στροφή και καταλήγει στη γέφυρα. Με τα μάτια θολωμένα από το αλκοόλ, γρατζουνάει με το αυτοκίνητο έναν πορτοκαλί κώνο ή μια προστατευτική μπάρα ή ίσως το κράσπεδο και με κάτι που μπορεί να περιγραφεί ως λάθος κρίση, σταματά για να ελέγξει τη ζημιά.
Στέκεται στο κράσπεδο, εκατοστά μακριά από το κιγκλίδωμα, χάνει την ισορροπία του. Ίσως από κρίση επιληψίας ή γλίστρημα ή από ριπή ανέμου από διερχόμενο φορτηγό. Χτυπάει στο κιγκλίδωμα, οι μηροί του βρίσκουν στην κορυφή του κιγκλιδώματος και πέφτει στο ποτάμι. Επαναλαμβάνω: αυτή είναι η επίσημη εκδοχή.
Το κενό των 3 και πλέον ωρών από την αναχώρησή του από το ξενοδοχείο, μέχρι τον εντοπισμό του αυτοκινήτου του στη γέφυρα, δεν εξηγήθηκε ποτέ και παραμένει μυστήριο.
Στη συνέχεια, στις 21 Νοεμβρίου, ο Δρ Vladimir Pasechnik (φωτό), πρώην μικροβιολόγος της Biopreparat, μιας μονάδας παραγωγής βιολογικών όπλων που υπήρχε στη Ρωσία πριν από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, βρέθηκε νεκρός κοντά στο σπίτι του στην κομητεία Wiltshire της Αγγλίας. Η αυτομόλησή του στη Βρετανία, το 1989, αποκάλυψε στη Δύση, για πρώτη φορά, την απίστευτη κλίμακα του μυστικού προγράμματος βιολογικού πολέμου της Σοβιετικής Ένωσης.
Οι αποκαλύψεις του Pasechnik σχετικά με την κλίμακα παραγωγής βιολογικών παραγόντων της Σοβιετικής Ένωσης, όπως ο άνθρακας, η πανούκλα, η τουλαραιμία και η ευλογιά, έδωσαν μια εκ των έσω μαρτυρία για ένα από τα καλύτερα φυλαγμένα μυστικά του Ψυχρού Πολέμου.
Σύμφωνα με τις Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, ο Pasechnik απεβίωσε από τις συνέπειες ενός βαρύ εγκεφαλικού επεισοδίου και τίποτα περισσότερο. Ένας από τους γιους του, ο Nikita, δήλωσε ότι ο πατέρας του πάντα περίμενε την KGB (και την διάδοχό της, FSB) να λογαριαστεί μαζί του.
Οι επόμενοι δύο θάνατοι συνέβησαν με απόσταση τριών ημερών το Δεκέμβριο. Στις 5 Δεκεμβρίου, ο Nguyen Van Set, 44 ετών, πέθανε στην εργασία του στο Geelong της Αυστραλίας, σε εργαστηριακό ατύχημα. Εισήλθε σε ένα αεροστεγές εργαστήριο αποθήκευσης και πέθανε από την έκθεση στο άζωτο.
Άλλοι επιστήμονες από την μονάδα ζωικών ασθενειών του Οργανισμού Επιστημονικής και Βιομηχανικής Έρευνας της Κοινοπολιτείας μόλις είχαν γίνει διάσημοι για την ανακάλυψη ενός μολυσματικού στελέχους του mousepox (ασθένεια των ποντικιών) που μπορεί να τροποποιηθεί και να προκαλέσει ευλογιά.
Στις 8 Δεκεμβρίου, ο Robert Schwartz, 57 ετών, μαχαιρώθηκε με σπαθί στην αγροικία του στο Leesberg της Virginia, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ρόλων Underworld. Η τότε 20χρονη κόρη του, Clara, που δηλώνει ιέρεια του παγανισμού καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 48 ετών. Ο Δρ Schwartz ήταν ειδικός στον προσδιορισμό των ακολουθιών του DNA και στους παθογόνους μικροοργανισμούς, και εργαζόταν στο Κέντρο Καινοτόμων Τεχνολογιών στο Herndon της Virginia.
Οι αμφιλεγόμενοι θάνατοι συνεχίζονται, αυτή τη φορά στη Ρωσία. Στις 28 Ιανουαρίου 2002 ένας μικροβιολόγος και μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, ο Alexi Brushlinski, πέθανε ως αποτέλεσμα «επίθεσης ληστών» στη Μόσχα.
Στις 9 Φεβρουαρίου, ο Victor Korshunov (φωτό), 56 ετών, ένας παγκοσμίου φήμης ειδικός στα εντερικά βακτήρια των παιδιών, χτυπήθηκε στο κεφάλι και σκοτώθηκε κοντά στο σπίτι του στη Μόσχα. Τύχαινε απλώς να είναι ο επικεφαλής του τμήματος μικροβιολογίας στο Ρωσικό Κρατικό Ιατρικό Πανεπιστήμιο.
Πέντε ημέρες αργότερα, στις 14 Φεμβρουαρίου, ο Βρετανός μικροβιολόγος Ίαν Λάνγκφορντ, 40 ετών, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του κοντά στο Norwich της Αγγλίας, γυμνός από τη μέση και κάτω και σφηνωμένος κάτω από μια καρέκλα. Ήταν ειδικός σε περιβαλλοντικούς κινδύνους και ασθένειες.
Δύο εβδομάδες αργότερα, στις 28 Φεβρουαρίου, δύο εξέχοντες μικροβιολόγοι πέθαναν στο Σαν Φρανσίσκο. Η Tanya Holzmayer, 46 ετών, Ρωσίδα που μετακόμισε στις ΗΠΑ το 1989, ασχολούταν με τον τομέα της μοριακής δομής του ανθρώπου που θα μπορούσε να επηρεαστεί πιο αποτελεσματικά από τα φάρμακα.
Σκοτώθηκε από τον συνάδελφο μικροβιολόγο Guyang (Matthew) Huang, 38 ετών, που την πυροβόλησε επτά φορές την στιγμή που άνοιξε την πόρτα για να παραλάβει μία πίτσα. Στην συνέχεια αυτός αυτοπυροβολήθηκε.
Οι τελευταίοι δύο θάνατοι έγιναν με διαφορά μίας μέρας τον Μάρτιο. Στις 24 Μαρτίου 2002, ο 55χρονος David Wynn-Williams, ένας αξιοσέβαστος αστροβιολόγος στην Βρετανική Έρευνα για την Ανταρκτική, που μελετούσε τις συνήθειες των μικροβίων που μπορεί να επιβιώσουν στο διάστημα, πέθανε σε τρομερό ατύχημα κοντά στο σπίτι του στο Cambridge της Αγγλίας. Τον χτύπησε ένα αυτοκίνητο, ενώ έκανε τζόκινγκ.
Την επομένη, ο Steven Mostow, 63, γνωστός ως Δρ Γρίπη (Dr. Flu), για τις ειδικές γνώσεις του στη θεραπεία της γρίπης, και αναγνωρισμένος εμπειρογνώμονας στη βιοτρομοκρατία, πέθανε όταν το αεροπλάνο που πιλοτάριζε συνετρίβη κοντά στο Ντένβερ.
Στις 17 Ιουλίου 2003, ο David Kelly (φωτό), ένας Βρετανός ειδικός στα βιολογικά όπλα, έκοψε τους καρπούς του ενώ περπατούσε στο δάσος κοντά στο σπίτι του, αφού είχε καταπιεί 29 χάπια του αναλγητικού Dextropropoxyphene .
Ο Kelly ήταν ο επικεφαλής επιστημονικός υπάλληλος του Υπουργείου Άμυνας της Βρετανίας και ανώτερος σύμβουλος στη Γραμματεία Διάδοσης και Ελέγχου των Όπλων και στο Τμήμα Μη Διάδοσης του Υπουργείου Εξωτερικών.
Διετέλεσε ανώτερος σύμβουλος για τα βιολογικά όπλα στις ομάδες επιθεωρήσεων βιολογικών όπλων του ΟΗΕ (Unscom) από το 1994 έως το 1999. Ο Kelly ήταν επίσης, κατά τη γνώμη των συναδέλφων του, διακεκριμένος στον τομέα του, όχι μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά παγκοσμίως.
Ο Kelly βρέθηκε στο επίκεντρο σκανδάλου που συγκλόνισε την Βρετανία όταν συνομίλησε κρυφά με τον δημοσιογράφο του BBC, Andrew Gilligan για τον φάκελο της Βρετανικής κυβέρνησης για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ. Δύο μέρες πριν τον θάνατό του είχε καταθέσει στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων όπου του ασκήθηκε τεράστια πίεση για τις πράξεις του.
Ο Λόρδος Hutton που ανέλαβε με εντολή του Πρωθυπουργού Μπλερ την διερεύνηση του θανάτου του, αποφάσισε ότι τα στοιχεία σχετικά με τον θάνατο, συμπεριλαμβανομένης της έκθεσης νεκροψίας και των φωτογραφιών της σορού, θα έπρεπε να παραμείνουν απόρρητα για εβδομήντα χρόνια. Πολλοί κορυφαίοι Βρετανοί γιατροί έχουν εκφράσει δημοσίως την δυσπιστία τους για την αιτία θανάτου του Kelly.
Ο κατάλογος, δυστυχώς, συνεχίζεται. Και όπως και η υπόθεση των επιστημόνων της Marconi, τα περιστατικά υποβαθμίστηκαν ως αποτελέσματα αυτοκτονίας, κακής υγείας, ληστειών και ατυχημάτων.
Τις επιστολές με άνθρακα τις έστελνε μικροβιολόγος του Αμερικανικού Στρατού!
Ο Bruce Edwards Ivins (φωτό) ήταν Αμερικανός μικροβιολόγος, εμβολιολόγος και ανώτερος ερευνητής βιο-άμυνας στο Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών για τις Μεταδοτικές Ασθένειες του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών (United States Army Medical Research Institute of Infectious Diseases – USAMRIID), στο Fort Detrick του Maryland.
Οι επιθέσεις με άνθρακα το 2001 αφορούσαν την αποστολή πολλών επιστολών που διακήρρυσσαν «Θάνατος στην Αμερική … Θάνατος στο Ισραήλ … Ο Αλλάχ είναι μεγάλος» και ήταν μολυσμένες με άνθρακα, με παραλήπτες τα γραφεία των Αμερικανών Γερουσιαστών Tom Daschle και Patrick Leahy, καθώς και τα γραφεία των ABC News, CBS News, NBC News, της New York Post και του National Enquirer. Οι επιθέσεις είχαν ως αποτέλεσμα 5 νεκρούς και 17 τραυματίες.
Ο Άιβινζ (Ivins) συμμετείχε στη διερεύνηση των επιθέσεων με άνθρακα το 2001 επειδή θεωρούταν ειδικευμένος μικροβιολόγος. Ξεκινώντας από τα μέσα Οκτωβρίου, ο Ivins και οι συνεργάτες του εργάστηκαν πολλές ώρες ελέγχοντας δείγματα για να ξεχωρίσουν τις πραγματικές επιστολές με άνθρακα από τις πολυάριθμες φάρσες που στέλνονταν τότε.
Ο Ivins βοήθησε επίσης το FBI να αναλύσει το υλικό με έμοιαζε με σκόνη που βρέθηκε σ’ έναν από τους μολυσμένους με άνθρακα φακέλους που στάλθηκαν στο γραφείο ενός Αμερικανού Γερουσιαστή στην Ουάσινγκτον.
Για έξι χρόνια, το FBI εστίασε την έρευνά του στον Steven Hatfill, θεωρώντας τον ως τον βασικό ύποπτο στις επιθέσεις. Ωστόσο, τον Μάρτιο του 2008, οι αρχές απάλλαξαν από τις κατηγορίες τον Hatfill και μετά από αγωγή που υπέβαλε, τον αποζημίωσαν με 5.8 εκατομμύρια δολάρια.
Σύμφωνα με το ABC News, κάποιοι στο FBI θεωρούσαν τον Ivins ύποπτο ήδη από το 2002. Ο διευθυντής του FBI, Robert Mueller, άλλαξε την ηγεσία της έρευνας στα τέλη του 2006 και εκείνη την εποχή ο Ivins βρέθηκε στο επίκεντρο της έρευνας.
Αφού ο Hatfill δεν θεωρούταν πλέον ύποπτος, ο Ivins άρχισε να «δείχνει σημάδια σοβαρής πίεσης». Ως αποτέλεσμα της αλλαγής συμπεριφοράς του, έχασε την πρόσβαση σε ευαίσθητες περιοχές της εργασίας του. Άρχισε να παίρνει θεραπεία για κατάθλιψη και εξέφραζε μερικές αυτοκτονικές σκέψεις.
Η κοινωνική λειτουργός Jean C. Duley ισχυρίστηκε ότι ο Ivins (φωτό) την παρακολουθούσε, απειλούσε ότι θα την σκοτώσει και επίσης είχε ένα «λεπτομερές δολοφονικό σχέδιο» για να σκοτώσει τους συναδέλφους του αφότου έμαθε ότι επρόκειτο να του ασκηθεί δίωξη για κατηγορίες δολοφονίας που επισύρουν την θανατική ποινή και δήλωσε ότι, όταν άκουσε για την πιθανή δίωξή του, ο Ivins αγόρασε ένα όπλο και ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο.
Ο Ivins στη συνέχεια στάλθηκε για ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη και εισέβαλαν στο σπίτι του ομοσπονδιακοί πράκτορες που κατάσχεσαν πυρομαχικά και ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο. Πήρε εξιτήριο από το ψυχιατρείο στις 24 Ιουλίου, πέντε ημέρες πριν από το θάνατό του.
Το πρωί της 27ης Ιουλίου 2008, ο Ίβινς βρέθηκε αναίσθητος στο σπίτι του. Μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Frederick Memorial και πέθανε στις 29 Ιουλίου από αυτό που στη συνέχεια χαρακτηρίστηκε υπερβολική δόση Tylenol με κωδεΐνη, μια ξεκάθαρη αυτοκτονία. Στις 6 Αυγούστου 2008, ο Αμερικανός εισαγγελέας Jeffrey A. Taylor έκανε επίσημη δήλωση ότι ο Ivins ήταν ο «μοναδικός ένοχος» στις επιθέσεις με άνθρακα του 2001.
Ο Taylor δήλωσε ότι ο Ivins είχε δηλώσει ψεύτικα στοιχεία σχετικά με τον άνθρακα για να βγάλει τους ερευνητές από τα ίχνη του, δεν μπορούσε να εξηγήσει επαρκώς τα καθυστερημένα εργαστηριακά του ωράρια κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, προσπάθησε να μπλέξει τους συναδέλφους του, είχε ανοσοποιήσει τον εαυτό του έναντι του άνθρακα στις αρχές Σεπτεμβρίου 2001, ήταν ένα από τα περισσότερα από 100 άτομα με πρόσβαση στο ίδιο στέλεχος άνθρακα που χρησιμοποιήθηκε στις δολοφονίες και είχε χρησιμοποιήσει παρόμοια γλώσσα σε ένα email με αυτό που υπήρχε σε μία από τις ταχυδρομικές αποστολές του άνθρακα.
Οι Los Angeles Times ισχυρίστηκαν ότι ο Ivins ήθελε να κερδίσει από τις επιθέσεις επειδή ήταν συν-εφευρέτης σε δύο διπλώματα ευρεσιτεχνίας (πατέντες) για ένα γενετικά κατασκευασμένο εμβόλιο κατά του άνθρακα.
Η εταιρεία βιοτεχνολογίας του Σαν Φρανσίσκο VaxGen κυκλοφόρησε το εμβόλιο και κέρδισε μια ομοσπονδιακή σύμβαση αξίας 877.5 εκατομμυρίων δολαρίων για την διάθεση του εμβολίου στο πλαίσιο του Project Bioshield Act.
Αμφιβολίες για την ενοχή του
Όσοι υποστηρίζουν την αθωότητα του Ivins ισχυρίζονται ότι ο άνθρακας που χρησιμοποιήθηκε στις επιθέσεις ήταν υπερβολικά περίπλοκος για να παραχθεί από έναν και μόνο ερευνητή χωρίς σχετική εκπαίδευση. «Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν ίσως τέσσερα ή πέντε άτομα σε ολόκληρη τη χώρα που θα μπορούσαν να φτιάξουν αυτό το πράγμα και είμαι ένας από αυτούς», δήλωσε ο Richard O. Spertzel (φωτό), πρώην αναπληρωτής διοικητής του USAMRIID.
«Ακόμα και με ένα καλό εργαστήριο και προσωπικό για να το βοηθήσουν να στελεχωθεί, ίσως να μου πάρει ένα χρόνο για να βγάλω ένα προϊόν τόσο καλό». Οι σπόροι στην επιστολή προς τον Daschle ήταν 1,5-3 μικρόμετρα σε πλάτος, πολλές φορές μικρότερο απ’ ότι το λεπτότερο γνωστό επίπεδο άνθρακα που παράχθηκε από Αμερικανικό ή Σοβιετικό πρόγραμμα βιολογικών όπλων.
Ο γερουσιαστής Leahy υποστήριξε ότι «αν αυτός είναι ο αποστολέας της επιστολής, δεν πιστεύω με κανέναν τρόπο, σχήμα ή είδος ότι είναι ο μόνος που εμπλέκεται σε αυτή την επίθεση στο Κογκρέσο και τον Αμερικανικό λαό. Δεν το πιστεύω καθόλου αυτό».
Ο Άιβινζ (Ivins) πέρασε από τεστ ανιχνευτή ψεύδους στο οποίο ερωτήθηκε για την πιθανή συμμετοχή του στις επιθέσεις με άνθρακα.
Ο δρ. Henry S. Heine, ένας μικροβιολόγος που ήταν συνάδελφος ερευνητής του Ivins στο Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών του Στρατού, δήλωσε σε μια επιτροπή της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών στις 22 Απριλίου 2010 ότι θεωρούσε αδύνατο ο Ivins να μπορούσε να παράξει τον άνθρακα που χρησιμοποιήθηκε στις επιθέσεις χωρίς να εντοπιστεί.
Ο Heine δήλωσε στη 16-μελή επιτροπή της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών ότι η παραγωγή της ποσότητας των σπόρων που βρέθηκαν στις επιστολές θα απαιτούσε τουλάχιστον ένα χρόνο εντατικής δουλειάς χρησιμοποιώντας τον εξοπλισμό του εργαστηρίου του Αμερικανικού Στρατού. Μια τέτοια προσπάθεια δεν θα είχε ξεφύγει της προσοχής των συναδέλφων και οι τεχνικοί των εργαστηρίων που εργάστηκαν στενά με τον Δρ Ivins του είπαν ότι δεν αντιλήφθηκαν τέτοια δουλειά.
Ερωτηθείς από δημοσιογράφους μετά την κατάθεσή του αν πίστευε ότι υπήρχε πιθανότητα να είχε πραγματοποιήσει ο Ivins τις επιθέσεις, ο Heine απάντησε: «Απολύτως όχι». Στο εργαστήριο βιο-άμυνας του Στρατού είπε ότι «μεταξύ των ανώτερων επιστημόνων, κανείς δεν το πιστεύει».
Η εμμονή με την αδελφότητα Kappa Kappa Gamma
Ο Ivins είχε εμμονή με την γυναικεία πανεπιστημιακή αδελφότητα Kappa Kappa Gamma (KKG -φωτό) από τότε που τον απέρριψε μια γυναίκα που ανήκε στην αδελφότητα την εποχή που ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Cincinnati.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα The Smoking Gun, δικαστικά έγγραφα της Αμερικανικής κυβέρνησης ανέφεραν ότι ο Ivins επεξεργάστηκε το άρθρο της KKG στη Wikipedia χρησιμοποιώντας λογαριασμό με το όνομα “Jimmyflathead”, με το οποίο έκανε κάποιες επεξεργασίες (edits) που περιείχαν παραπλανητικές πληροφορίες σχετικά με την αδελφότητα στο άρθρο και συμμετείχε σε ορισμένες διενέξεις και συζητήσεις για το περιεχόμενο του άρθρου.
Το FBI ισχυρίζεται, επειδή βρέθηκαν σπόροι του άνθρακα σε ένα ταχυδρομικό κουτί που βρίσκεται σε απόσταση 91 μέτρων από την αποθήκη της Kappa Kappa Gamma στο Πανεπιστήμιο του Princeton (όπου η αδελφότητα αποθηκεύει διάφορα σύνεργα, τις τηβέννους για την μύηση και άλλα υλικά), οι επιστολές με τον άνθρακα είχαν ταχυδρομηθεί από εκείνο το κουτί.
Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με διαρροές από τις Αρχές, δεν έχουν κατορθώσει να επιβεβαιώσουν την παρουσία του Ivins στο Princeton του New Jersey την ημέρα που ταχυδρομήθηκαν οι επιστολές.
Μια ερευνητική επιτροπή της Αμερικανικής κυβέρνησης που ονομάζεται Επιτροπή Ειδικής Ανάλυσης Συμπεριφοράς, εξέδωσε μια αναφορά τον Μάρτιο του 2011, η οποία περιγράφει λεπτομερέστερα την εμμονή του Ivins με τη αδελφότητα.
Σύμφωνα με την αναφορά της επιτροπής, ο Ivins βασάνισε ένα μέλος της αδελφότητας στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας ονόματι Nancy Haigwood. Ο Ivins έκλεψε το σημειωματάριό της, στο οποίο κατέγραφε την έρευνά της για τις διδακτορικές σπουδές της και βανδάλισε την κατοικία της.
Ακόμα, σε γράμμα του ο Ivins εξέφραζε την πεποίθησή του ότι οι Εβραίοι ήταν οι εκλεκτοί του Θεού.
thetruth.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου