Οι Απόρρητες Διδασκαλίες
Ο Αλέξανδρος τού Φιλίππου, από πατέρα ήταν Ηρακλείδης καταγόμενος από τόν Κάρανο, απόγονο τού Τήμενου, ο οποίος ήταν… ο ιδρυτής τής δυναστείας τών Μακεδόνων, πού μέ Αργείους εγκαταστάθηκε στό χώρο τής Πιερίας-Ημαθίας από τά πανάρχαια χρόνια. Αιακίδης από μητέρα , καταγόμενος από τόν Νεοπτόλεμο……, γιός τού Αχιλλέως , γιού τού Πηλέως , γιού τού Αιακού. Καί ο Αιακός, κατά τή μυθολογία. ήταν γιός τού Δία καί τής Αίγινας καί μαζί μέ τόν Μίνωα καί τόν Ραδάμανθυ ήταν οι τρείς κριτές τών ψυχών στόν Άδη. Στήν ”Ανάβαση” τού Αρριανού, ο Αλέξανδρος πολλές φορές επικαλείται τήν καταγωγή του από τόν Ηρακλή, τό γενάρχη τών Μακεδόνων. Οπως διαρκής καί ισόβια ήταν η λατρεία του γιά τόν πρόγονό του, Αχιλλέα.
Ο Φίλιππος γνώρισε τήν Ολυμπιάδα, κόρη τού βασιλιά τών Μολοσσών τής Ηπείρου, στή Σαμοθράκη, κατά τήν επίσκεψή τους εκεί, γιά νά μυηθούν στά Καβείρεια Μυστήρια, τό 357 π.χ.
“Λέγεται Φίλιππος έν Σαμοθράκη τή Ολυμπιάδι συμμυηθείς”..
Η νεαρή νύφη ήταν ιέρεια τών Ορφικών Μυστηρίων καί μυημένη στή λατρεία τού Διονύσου, μέ περισσότερο ζήλο από τίς άλλες γυναίκες, ”μάλλον ετέρων ζηλώσασα τάς κατοχάς” όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, καί ”παρουσίαζε στίς συναθροίσεις μεγάλα ήρεμα φίδια , τά οποία ξεπροβάλλοντας από τόν κισσό καί τά καλάθια τών μυστηρικών τελετών καί τυλιγόμενα στούς θύρσους καί τά στεφάνια τών γυναικών, καταφόβιζαν τούς άνδρες“.
Πρίν από τή νύχτα τού γάμου της η Ολυμπιάδα, αισθάνθηκε ότι, αφού ακούστηκε βροντή, έπεσε κεραυνός πάνω στήν κοιλιά της, κι από τό χτύπημα προκλήθηκε μεγάλη φωτιά, κί έπειτα, αφού διασπάστηκε σέ φλόγες πρός όλες τίς κατευθύνσεις, έσβησε.
Κι ο Φίλιππος ύστερα από μέρες μετά τό γάμο, είδε όνειρο ότι έβαλε ο ίδιος σφραγίδα στήν κοιλιά τής συζύγου του. Η παράσταση τής σφραγίδας, όπως νόμιζε, απεικόνιζε λιοντάρι, γράφει ο Πλούταρχος.
Λένε, συνεχίζει ο Πλούταρχος, πώς μετά τό όραμα ο Φίλιππος έστειλε στούς Δελφούς τόν Χαίρωνα τό Μεγαλοπολίτη , κί έφερε χρησμό από τό θεό , πού τού έδινε εντολή νά κάνει θυσίες στόν Αμμωνα καί νά τόν σέβεται αυτόν περισσότερο απ`όλους τούς θεούς.
Πρίν από τή νύχτα τού γάμου της η Ολυμπιάδα, αισθάνθηκε ότι, αφού ακούστηκε βροντή, έπεσε κεραυνός πάνω στήν κοιλιά της, κι από τό χτύπημα προκλήθηκε μεγάλη φωτιά, κί έπειτα, αφού διασπάστηκε σέ φλόγες πρός όλες τίς κατευθύνσεις, έσβησε.
Κι ο Φίλιππος ύστερα από μέρες μετά τό γάμο, είδε όνειρο ότι έβαλε ο ίδιος σφραγίδα στήν κοιλιά τής συζύγου του. Η παράσταση τής σφραγίδας, όπως νόμιζε, απεικόνιζε λιοντάρι, γράφει ο Πλούταρχος.
Λένε, συνεχίζει ο Πλούταρχος, πώς μετά τό όραμα ο Φίλιππος έστειλε στούς Δελφούς τόν Χαίρωνα τό Μεγαλοπολίτη , κί έφερε χρησμό από τό θεό , πού τού έδινε εντολή νά κάνει θυσίες στόν Αμμωνα καί νά τόν σέβεται αυτόν περισσότερο απ`όλους τούς θεούς.
”Αμμωνι θύειν καί σέβεσθαι μάλιστα τούτον τόν θεόν“.
Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε τόν Ιούλιο τού 356 π.χ, κατά τόν μήνα Εκατομβαιώνα γιά τό Αττικό μηνολόγιο καί ”Λώο” γιά τό Μακεδονικό μηνολόγιο.
Τρία σημαντικά γεγονότα συνέβησαν κατά τήν ημέρα τής γεννήσεώς του.
Πυρπολήθηκε ο ναός τής Αρτέμιδος στήν Εφεσο, πού ήταν ένα από τά
επτά θαύματα τού κόσμου, από τόν Ηρόστρατο. Νικήθηκαν οί Ιλλυριοί από τόν στρατηγό Παρμενίωνα. Τά άλογα τού Φιλίππου πήραν τήν πρώτη νίκη στούς Ολυμπιακούς αγώνες.
Τήν ανατροφή τού Αλέξανδρου τή φρόντιζαν τροφοί , παιδαγωγοί καί δάσκαλοι τούς οποίους επέβλεπε ο Λεωνίδας, άνδρας αυστηρός στό ήθος καί συγγενής τής Ολυμπιάδος, πού αποκαλούνταν απ` τούς άλλους, τροφός τού Αλέξανδρου καί καθηγητής, γιά τό αξίωμα καί τή συγγένεια.
Κοντά του, στόν τυπικό ρόλο τού παιδαγωγού, ο Λυσίμαχος, Ακαρνάνας στήν καταγωγή. Αργότερα ο Φίλιππος, κρίνοντας σωστά ότι η εκπαίδευση τού γιού του δέν έπρεπε νά περιοριστεί στήν προσπάθεια τών δασκάλων τής μουσικής καί τών εγκυκλίων μαθημάτων ( γραμματική, ποιητική, ρητορική, φιλοσοφία, μαθηματικά καί τέχνη ), αλλά θεωρώντας την έργο πιό μεγάλης σπουδαιότητας – ”ως μείζονος ούσαν πραγματείας” – έφερε κοντά του τόν Αριστοτέλη.
επτά θαύματα τού κόσμου, από τόν Ηρόστρατο. Νικήθηκαν οί Ιλλυριοί από τόν στρατηγό Παρμενίωνα. Τά άλογα τού Φιλίππου πήραν τήν πρώτη νίκη στούς Ολυμπιακούς αγώνες.
Τήν ανατροφή τού Αλέξανδρου τή φρόντιζαν τροφοί , παιδαγωγοί καί δάσκαλοι τούς οποίους επέβλεπε ο Λεωνίδας, άνδρας αυστηρός στό ήθος καί συγγενής τής Ολυμπιάδος, πού αποκαλούνταν απ` τούς άλλους, τροφός τού Αλέξανδρου καί καθηγητής, γιά τό αξίωμα καί τή συγγένεια.
Κοντά του, στόν τυπικό ρόλο τού παιδαγωγού, ο Λυσίμαχος, Ακαρνάνας στήν καταγωγή. Αργότερα ο Φίλιππος, κρίνοντας σωστά ότι η εκπαίδευση τού γιού του δέν έπρεπε νά περιοριστεί στήν προσπάθεια τών δασκάλων τής μουσικής καί τών εγκυκλίων μαθημάτων ( γραμματική, ποιητική, ρητορική, φιλοσοφία, μαθηματικά καί τέχνη ), αλλά θεωρώντας την έργο πιό μεγάλης σπουδαιότητας – ”ως μείζονος ούσαν πραγματείας” – έφερε κοντά του τόν Αριστοτέλη.
” Τών φιλοσόφων τόν ενδοξότατον καί λογιώτατον “..
Ο Αριστοτέλης από τά Στάγειρα, μαθητής τού Πλάτωνα, καθόρισε ώς τόπο γιά τή διαμονή καί τίς σπουδές τού Αλέξανδρου, τό ιερό τών νυμφών κοντά στή Μίεζα.
Ο νεαρός ήταν φιλομαθής , είχε φυσική κλίση στή λογοτεχνία καί αγαπούσε τό διάβασμα. Από τότε κουβαλούσε πάντα μαζί του τήν ”Ιλιάδα” σέ πολυτελέστατο κιβώτιο. Διδάχθηκε τήν Ηθική καί τήν Πολιτική επιστήμη αλλά καί τήν Ιατρική, ”δοκεί δε μοι καί τό φιλιατρείν Αλεξάνδρω”, όχι μόνο στή θεωρία. Βοηθούσε τούς φίλους του όταν αρρώσταιναν κι έγραφε συνταγές γιά θεραπεία καί δίαιτα. Τό σπουδαιότερο όμως όλων, είναι τό γεγονός ότι ο Αλέξανδρος διδάχθηκε από τόν μεγάλο Δάσκαλό του, τίς ΑΠΟΡΡΗΤΕΣ καί ΒΑΘΥΤΕΡΕΣ διδασκαλίες, ” απορρήτων καί βαθυτέρων διδασκαλιών”, πού οί άνδρες τίς απο καλούσαν ακροαματικές καί εποπτικές, καί δέν τίς διέδιδαν στούς πολλούς.
Αργότερα, από τήν Ασία, όταν έμαθε ότι ο Αριστοτέλης έβγαλε σέ βιβλία κάποιους λόγους σχετικούς μέ αυτές, σέ επιστολή του πρός τόν Δάσκαλο, γράφει :
” Ο Αλέξανδρος εύχεται στόν Αριστοτέλη νά ευτυχεί. Δέν έκαμες καλά πού εξέδωσες τούς ακροαματικούς λόγους “.” Ούκ ορθώς εποίησας εκδούς τούς ακροαματικούς τών λόγων “… Ο Αριστοτέλης απολογείται γιά κείνους τούς λόγους ότι άλλοι είχαν εκδοθεί
ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΟΧΙ.
”Γιατί στ` αλήθεια η πραγματεία” Μετά τά Φυσικά ”πού δέν έχει τίποτα χρήσιμο γιά διδασκαλία καί μάθηση, γράφτηκε μονάχα σάν υπόδειγμα γιά τούς μορφωμένους“.
Αυτή καί μόνο η φράση, κάνει τόν αναγνώστη ή τόν μελετητή τού σήμερα, νά αισθάνεται τουλάχιστον άβολα…
Τό καλοκαίρι τού 338 π.χ, ο Αλέξανδρος καί οί συνομήλικοί του αποφοίτησαν.
Τήν άνοιξη τού 334 τά μακεδονικά στρατεύματα καθώς καί τά στρατεύματα τής ενδοχώρας συγκεντρώθηκαν στήν Αμφαξίτιδα. Στήν Αμφίπολη συνάντησαν τίς δυνάμεις τού Παρμενίωνα.
Τό σύνολο τού μάχιμου στρατού ανερχόταν σέ 5.100 ιππείς καί 32.000 πεζούς.
Η διάβαση τού Ελλησπόντου καί η πρώτη νίκη ήταν κοντά….
Όπως λέει ο Ερατοσθένης, η Ολυμπιάδα όταν ξεπροβόδισε τόν Αλέξανδρο
στήν εκστρατεία, είπε σ` αυτόν μονάχα τό μυστικό τής γεννήσεώς του καί
τού παρήγγειλε νά έχει φρόνημα άξιο τής καταγωγής του.
Τό ταξίδι πρός τήν Ανατολή άρχισε !
……………………
ΑΡΡΙΑΝΟΣ : Αλεξάνδρου Ανάβασις.
ΑΡΡΙΑΝΟΣ : Ινδικά.
ΝΤΡΟΫΣΕΝ-ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ : Ιστορία Μ.Αλεξάνδρου.
ΠΑΥΣΑΝΙΑ : Ελλάδος περιήγησις ( Αττικά ).
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ : Βίοι παράλληλοι ( Αλέξανδρος-Καίσαρ ).
Ν.G.L.HAMMOND : M.Aλέξανδρος , ένας ιδιοφυής.
Μέρος Β` : ΧΡΗΣΜΟΣ ΚΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΟΑΣΗ ΤΗΣ ΣΙΒΑ
Η αλεξανδρινή εκστρατεία στην Ασία δεν ήταν απλά μια κατάκτηση
Τό 331 π.Χ. η κατάκτηση τής Αιγύπτου έχει ολοκληρωθεί, καί ο Αλέξανδρος
ξεκινά γιά ένα ταξίδι τό οποίο έχει προαποφασισθεί καί σχεδιαστεί από κοινού
μέ τήν Ολυμπιάδα, από χρόνια.
Τόν Μάρτιο τού ίδιου έτους ταξιδεύει γιά τήν Αμμωνιάδα (όαση Σίβα) όπου βρίσκεται τό ιερό τού Αμμωνος Διός.
Ο Ναός τού Άμμωνος είχε ιδρυθεί από τούς Αρκάδες οί οποίοι στό απώτατο παρελθόν υπό τήν καθοδήγηση τού Ηρακλή, είχαν εκστρατεύσει στήν Αφρική καί πρός τόν Ατλαντικό.
Τό ιερό, γράφει ο Ηρόδοτος, ”είναι απομίμησις τού ιερού τών Θηβών”, τό οποίο επίσης ίδρυσε ο Ηρακλής, όπως καί τήν Αιγυπτιακή Θήβα.
Γιά τόν Αλέξανδρο, ο Άμμων Ζεύς ήταν ένας Έλληνας θεός πού είχε ήδη ένα ναό στήν Άφυτι τής Χαλκιδικής, καί τόν λάτρευαν στή Δωδώνη.
Τόν γύρω από τό ναό χώρο τής οάσεως είχαν ιδρύσει καί αποικήσει Σάμιοι τής Αισχριωνιής Φυλής καί ”οι μετανάστες αυτοί στά βάθη τής ερήμου εδημιούργησαν τόν ακραίο σταθμό τής αποικιακής πρός νότο διασποράς τού Ελληνισμού“.
Ιδιαίτερης προσοχής πρέπει νά τύχει, η αναφορά τήν οποία κάνει ο αείμνηστος Ι. Φουράκης, βαθύς μελετητής καί γνώστης τής ιστορίας καί προϊστορίας, στό βιβλίο του ”Μείξις – Ανακύκλησις“.
Ο βασιλεύς, τών πελασγικής καταγωγής Ασσυρίων, Νίνος, σχεδίαζε εκστρατεία πρός τήν Ινδική καί προγραμμάτιζε επίσκεψη στό ιερό τού Αμμωνος γιά νά ζητήσει ”χρησμό καί ευλογία“.
Ταξίδι πού πραγματοποίησε μέσα στήν απέραντη έρημο, η σύζυγός του Σεμίραμις μετά τόν θάνατο τού Νίνου καί τήν ανάρρησί της στό θρόνο.
Προσκύνημα τό οποίο πραγματοποίησε καί ο Περσέας μέ τόν Ηρακλή.
Τό ταξίδι ήταν ένα τεράστιο τόλμημα , λόγω τών δυσκολιών καί τών κινδύνων.
Η έλλειψη νερού στή βαθιά κι ατέλειωτη άμμο, καί ο τρομερός νοτιάς πού σήκωνε μεγάλες ανεμοθύελλες καθιστούσαν τό εγχείρημα άκρως επικίνδυνο.
Μιά τέτοια ανεμοθύελλα είχε καταπιεί στήν έρημο 50.000 στρατιώτες τού βασιλιά Καμβύση.
Όλα αυτά σχεδόν όλοι τά συνεκτιμούσαν, γράφει ο Πλούταρχος, αλλά ήταν δύσκολο νά αποτρέψουν τόν Αλέξανδρο από ο,τι είχε αποφασίσει.
”…χαλεπόν δ`ήν Αλέξανδρον αποτρέψαι πρός οτιούν ωρμημένον“…
Γιατί καί η τύχη, υποχωρώντας στήν επιρροή του, ισχυροποιούσε τή γνώμη του.
”Η τε γάρ τύχη ταίς επιβολαίς υπείκουσα τήν γνώμην ισχυράν εποίει“…
Μέχρι τό Παραιτόνιο προχωρούσε παραθαλάσσια μέσω μιάς περιοχής πού ήταν έρημη, αλλά όχι άνυδρη, διανύοντας μέχρι εκεί περίπου χίλια εξακόσια στάδια.
Από εκεί κατευθύνθηκε στή μεσόγειο περιοχή, όπου βρισκόταν το μαντείο τού Άμμωνα.
”Κατά τή φάση αυτής τής πορείας η βοήθεια πού προσφέρθηκε στίς δυσκολίες του από τό θεό έγινε περισσότερο πιστευτή από τούς μεταγενέστερους χρησμούς. Αρχικά , πολύ νερό καί συνεχείς βροχές από τό Δία τούς απάλλαξαν από τόν κίνδυνο τής δίψας, καί σβήνοντας τήν ξηρασία τής άμμου, πού έγινε υγρή καί συμπιέστηκε από μόνη της, έκαναν τόν αέρα πιό αναπνεύσιμο καί καθαρό. Έπειτα, ενώ είχαν σβήσει τα σημάδια πού υπήρχαν γιά τούς οδηγούς, καί περιπλανιόταν ο στρατός καί χάθηκαν μεταξύ τους λόγω άγνοιας, εμφανίστηκαν κάποια κοράκια καί τούς έδειχναν τήν κατεύθυνση τού δρόμου, πετώντας καί κατευθυνόμενα μπροστά όταν τά ακολουθούσαν καί περιμένοντάς τους άμα καθυστερούσαν κι έμεναν πίσω καί τό πιό παράξενο απ` όλα όπως αναφέρει ο Καλλισθένης, καλώντας μέ τούς κρωγμούς τή νύχτα αυτούς πού περιπλανιόνταν καί κράζοντας, τούς έβαζαν στό σωστό δρόμο”, περιγράφει παραστατικά τήν πορεία ο Πλούταρχος.
Κι ο Αρριανός ομολογεί, ”ότι κάποια θεϊκή δύναμη τόν βοήθησε, αυτό μπορώ νά τό επιβεβαιώσω καθώς καί η λογική σκέψη συμφωνεί μέ αυτό“.
”Καί ότι μέν θείον τί ξυνεπέλαβεν αυτώ έχω ισχυρίσασθαι, ότι καί τό εικός ταύτη έχει… Έφτασαν στήν όαση Σίβα, ή οποία όπως καί η Σαμοθράκη, ”ευρίσκονται όχι μόνο επί τού κέντρου τού τεσσαρακοστού δευτέρου παραλλήλου, αλλά καί είς τήν αυτήν ακριβώς συντεταγμένην ακτίνα τού 25ου ανατολικού μεσημβρινού”, σημειώνει ο Φουράκης.
”Η περιοχή, στήν οποία βρίσκεται τό ιερό τού Άμμωνα, απ` όλες τίς πλευρές τριγύρω είναι ερημική, πάρα πολύ αμμώδης καί χωρίς καθόλου νερό. Τό ιερό, ενώ καταλαμβάνει μικρή έκταση στό κέντρο (γιατί η πλευρά τού ιερού πού έχει τό μεγαλύτερο πλάτος είναι περίπου σαράντα στάδια) είναι γεμάτο από ήμερα δέντρα, από ελιές καί φοίνικες, καί ο μόνος χώρος πού διαθέτει νερό από τίς γύρω περιοχές. Από αυτό αναβλύζει μία πηγή, πού δέν μοιάζει καθόλου μέ τίς υπόλοιπες πηγές πού αναβλύζουν από τή γή. Γιατί τό νερό της τό μεσημέρι είναι παγωμένο γι` αυτόν πού τό πίνει, καί ακόμα περισσότερο παγωμένο γιά όποιον τό αγγίξει όταν ο ήλιος τείνει πρός τή δύση, γίνεται λίγο πιό ζεστό, καί από τό βράδυ μέχρι τά μεσάνυχτα ακόμα πιό ζεστό, τά μεσάνυχτα μάλιστα είναι πολύ πιό ζεστό απ` ό,τι προηγουμένως, ενώ από τά μεσάνυχτα αρχίζει σταδιακά νά κρυώνει, καί τό ξημέρωμα είναι πιά ψυχρό, ενώ τό μεσημέρι ακόμη πιό ψυχρό“. (ΑΡΡΙΑΝΟΣ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ – ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV).
”Ω` ΠΑΙ` ΔΙΟ`Σ“
”Κί όταν πέρασε τήν έρημο καί έφτασε στόν ιερό τόπο, ο προφήτης τού Άμμωνα τού ευχήθηκε νά είναι καλά εκ μέρους τού θεού, όπως έκ μέρους τού πατέρα“.
”…ώς από πατρός προσείπεν“.
”Κι αυτός (ο Αλέξανδρος) ρώτησε άν τού είχε ξεφύγει κάποιος από τούς δολοφόνους τού πατέρα του. Κι όταν ο προφήτης τού συνέστησε νά μιλάει μέ ευσέβεια – γιατί ο πατέρας του δέν ήταν θνητός – (”ού γάρ είναι πατέρα θνητόν αυτώ”) ρώτησε αλλάζοντας άν είχε τιμωρήσει όλους τούς δολοφόνους τού Φιλίππου ‘έπειτα ρώτησε γιά τήν εξουσία, άν δηλαδή έχει καθορίσει γι` αυτόν νά γίνει κυρίαρχος όλων τών ανθρώπων. Κι όταν ο θεός χρησμοδότησε ότι καί αυτό τό καθόρισε και ότι ο Φίλλιππος βρήκε πλήρη δικαίωση, πρόσφερε στό θεό λαμπρά αφιερώματα καί χρήματα στούς ιερείς. Αυτά γράφουν οι περισσότεροι σχετικά μέ τούς χρησμούς”. (ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ – ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ, Αλέξανδρος-Καίσαρ ).
”Ο ίδιος όμως ο Αλέξανδρος σέ επιστολή πρός τή μητέρα του γράφει ότι τού δόθηκαν ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟΡΡΗΤΟΙ ΧΡΗΣΜΟΙ, ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΜΟΝΟ Σ` ΕΚΕΙΝΗ“
”…γεγονέναι τινάς αυτώ μαντείας απορρήτους, άς αυτός επανελθών φράσει πρός μόνην εκείνην…” (ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ)
Αυτά έγραψε πρός τή μητέρα του, Ιέρεια Ολυμπιάδα, η οποία ήταν γόνος καί τού βασιλέως τών Χαόνων Ελένου, ο οποίος ”κατέχει τόν ομιλούντα λίθον, τόν οποίον τού εδώρισε ο Απόλλων“.
Ο Απόλλων γιά τούς Ελληνες είναι ο Ήλιος Σείριος, ο οποίος είναι ο μέγιστος τού αστερισμού τού Κυνός. (Σημ. Ο αναγνώστης μπορεί νά αναζητήσει παλαιότερη αναφορά στόν Ελενο, στήν τριλογία ”ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΛΥΔΑΙΔΑΛΟΣ ΑΣΤΡΩΝ”).
Δύο χρόνια μετά τό θανατό του στή Βαβυλώνα, 10 Ιουνίου τού 323 π.Χ., ο Πτολεμαίος, ο τελευταίος επιζών από τούς επιγόνους του, ο οποίος τόν είχε συνοδεύσει καί στήν όαση, θά ενταφιάσει τό ταριχευμένο σώμα του στή Σίβα.
Ας μην ξεχάσουμε να κάνουμε ειδική αναφορά στή ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ αρχαιολόγο κυρία Λιάνα Σουβαλτζή, τήν συγκλονιστική ανακάλυψή της, καί τήν ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ της,ψάξτε το, θα βρείτε συγκλονιστικές πληροφορίες.
Eπιστολή απο τον αδελφό Γιώργο Γάκη
…………………………..
ΑΡΡΙΑΝΟΣ : Αλεξάνδρου Ανάβασις.
ΑΡΡΙΑΝΟΣ : Ινδικά.
ΝΤΡΟΫΣΕΝ – ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ : Ιστορία Μ. Αλεξάνδρου.
ΠΑΥΣΑΝΙΑ : Ελλάδος περιήγησις (Αττικά).
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ : Βίοι παράλληλοι (Αλέξανδρος – Καίσαρ).
Ν.G.L. HAMMOND : M. Aλέξανδρος, ένας ιδιοφυής.
ΗΡΟΔΟΤΟΣ : ΙΣΤΟΡΙΑΙ
CAROLUS MULLERUS : ΒΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.
ΑΛΕΝ ΜΠΛΟΤΙΕΡ : TA ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΟΑΣΗΣ ΣΙΒΑ.
Ι.ΦΟΥΡΑΚΗΣ : MΕΙΞΙ-ΑΝΑΚΥΚΛΗΣΙΣ ΜΥ-ΘΟΛΟΓΙΑΣ+ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
Ι. ΠΑΣΣΑ : ΟΡΦΙΚΑ
ΓΚΑΦΟΥΡΟΦ Β. – ΤΣΙΜΠΟΥΚΙΔΟΥ Δ. : AΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΑΤΟΛΗ.
ΛΕΞΙΚΟΝ ΗΛΙΟΥ
http://evaggelatos.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου